ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕.....❤သူ❤ --ကျွန်တော့်ရဲ့.....သူ

Part 15

"YiFan.. ဘယ္ကိုလဲ..."

"..."

"Chanyeol ကို သြားေခ်ာင္းမလို႔လား... အေစာႀကီး႐ွိေသးတယ္..."

နာရီၾကည့္ပီးေျပာေနေသာ Xingကို ျပံဳးျပရင္း..

"ညကအိမ္မက္မေကာင္းဘူး….. ခေလးေနေကာင္းရဲ႕လား သြားၾကည့္ခ်င္တယ္...."

"တစ္ခုခုဆို Siwon phoneဆက္မွာေပါ့ကြ.. အခုခ်ိန္မွာမင္းက်န္းမာေရး မင္းဂ႐ုစိုက္ရမွာ… အဲ့ဒါမွမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အျမန္ဆံုးနီးနိုင္မွာေလ.. မဟုတ္ဘူးလား….
ဒါနဲ႔ မင္းညကမအိပ္ဘူးလား..."

"အိပ္ပါတယ္.. အိမ္မက္မက္ပီးနိုးလာတာ….ျပန္အိပ္လို႔မရလို႔..."

"ေအး.. မ်က္ကြင္းေတြမဲေနလို႔..."

"ဟုတ္လား.. ငါသြားေတာ့မယ္.."

ဒီေန႔နဲ႔ဆို ခေလးနဲ႔မေတြ႔ျဖစ္တာ၄ရက္႐ွိေနပီ...။
ညဘက္ဖုန္းေျပာျဖစ္ၾကရင္လဲငိုလြန္းလို႔ ဖုန္းဆက္ရမွာေတာင္
ေၾကာက္မိတာေျကာင့္ အလြမ္းေတြကို ျကိတ္မွိတ္သီးခံကာ ညကဖုန္းမဆက္ျဖစ္ခဲ့…။
အဲ့ဒါေလးကို Chanyeolျပန္ေပးဆြဲခံရတယ္လို႔ အိမ္မက္မက္ခဲ့ရသည္…။ ေကာင္းေကာင္းမလင္းေသးေသာ မနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္ေအာက္မွာ မေရာက္တာၾကာပီျဖစ္ေသာ အိမ္ေလးမွာ ခေလးရွိေနသည္ဟူေသာ အသိကျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေႏြးေထြးေစသည္…..။ ေစာေသးတာေျကာင့္ ကိုယ့္ဘာသာပဲ တိတ္တဆိတ္အခန္းထဲ၀င္သြားမိသည္..။

"ဟာ... ကြၽတ္.."

ျမင္လုိက္ရေသာျမင္ကြင္းေျကာင့္ အေမာဆို႔ခ်င္သြားသည္…။ အလုပ္လုပ္ေနရင္း ထိုးအိပ္ထားပံုရေသာ Chanyeolသည္ ဖရိုဖရဲပံုစံျဖင့္ အိမ္ေမာက်ေနသည္…။ အခန္းေထာင့္ရွိ စားပြဲေပၚတြင္ေတာ့ ေကာ္ဖီခြက္ရယ္၊ laptopရယ္၊စာရြက္ေတြရယ္ ျပန္႔က်ဲေနသည္…။
ေကာ္ဖီကႏွစ္ခြက္ျဖစ္ေနတာေျကာင့္ ပူပန္စိတ္ျဖစ္သြားသည္…။
ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေသာက္ရတာလဲ...။
ဂ႐ုစိုက္မယ့္သူမ႐ွိတာနဲ႔ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တတ္ေသာ သူ႔ရဲ့အက်င့္ကို သိေနသည္...။
ခုတင္ေပၚကန္႔လန္႔ျဖတ္လွဲပီး ဖက္အံုးကို မ်က္ႏွာတင္ပီး ေဘးတေစာင္းအိပ္ေနတာက
တကယ့္ေျခပစ္လက္ပစ္....။ သူနဲ႔တျခားစီျဖစ္ေနေသာ ဂြမ္းေစာင္ထူထူကိုသူ႔ကိုယ္ေပၚဆြဲျခံဳေပးရင္း... ဖုန္းကို ယူၾကည့္မိသည္...။ ၈နာရီalarmေပးထားတာေျကာင့္ ပိတ္ခ်လိုက္သည္...။
သူအိပ္ေရး၀ဖို႔ကိုသာ ေတြးမိေသာ ကေလးဆန္သည့္လုပ္ရပ္ကိုလုပ္မိသည္..။
က်ေနာ္ဘယ္တုန္းက အဲ့လို မဟုတ္ကဟုတ္ကေတြလုပ္တတ္သြားရတာလဲ....။ သူ႔ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို
မနာေအာင္ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကိုယ္ သေဘာက်ကာ ျပံဳးမိပါသည္.....။