BHO: His Secret Agent Pretend Wife (Book 1)

CHAPTER 19

CHAPTER 19

I sighed. Apat na araw na ako rito ngunit hindi ko parin magawang makaalis dahil kinakailangan ako nila Boss para pagplanuhan kung paano namin dadakipin ang traydor sa group.

It's not like pwede namin siyang intayin gumawa ng hakbang hanggang sa makakuha kami ng impormasyon. It's too risky and we cannot let that person stay here for too long . Hanggat pinapatagal namin siya dito sa BHO ay mas lalong nalalagay sa panganib ang mga buhay namin.

Nilibot ko ang paningin ko sa office ni Boss kung saan nandito kami nila Kuya, PJ at Kat tumatambay. Napabuntong-hininga ako at tumayo. Halata sa ekspresyon ng mga mukha nila na hindi parin sila nakakaisip ng plano. They are all just delaying the inevitable. O marahil dahil sa hindi parin nila matanggap na ang taong iyon ang siyang nagtraydor sa grupo. 

Zenisha.

"I had enough. Kausapin na natin si Zenisha." deklara ko sa kanila.

"Mishy-"

Hindi ko na pinatapos ang sasabihin ni Boss at nakapamewang na tinaasan ko siya ng kilay. Kung ibang mga agents ang makakakita sakin ngayon ay siguradong ipagdadasal na ang kaluluwa ko. I mean, boss parin namin ang kausap ko.

"Masyado lang kasi kayong mababait kaya hindi niyo magawa ang isang paraan na mas mabilis nating mapapaamin si Zenisha." sabi ko sa kanila at pagkatapos ay lumapit ako sa table ni boss. May pinindot ako doon.

"Agents, this is Agent Strike speaking. Please kindly bring Zenisha Cruz in the interrogation room. Lock her up and don't let her escape."

Napanganga lahat ng kasama ko sa office ni Boss ng matapos ako sa pagsasalita sa intercom na siguradong rinig sa buong BHO.

"Mishy!" bulalas ni Boss.

"What?"

"Hindi pa ako sumasang-ayon sa idea mo."

"No choice ka na, boss. You know too well na hindi maganda ang mag-intay lalo na sa case natin ngayon."

Hindi ko na inintay ang sagot nila at lumabas na ako ng office. Dumiretso ako papunta sa Interrogation Room. Napangiti ako ng maramdaman kong sumusunod sila sa akin.

Naabutan kong maraming nakabantay sa labas ng Interrogation Room na halatang nagtataka sa pinagawa ko. Wala pa kasing agent ang pumasok ng Interrogation Room na siya mismo ang tatanungin. Dumiretso ako sa isa pang pintuan sa loob kung saan glass wall na lang ang pagitan mula sa labas.

Natagpuan ko si Zenisha na kalmadong nakaupo sa isa sa dalawang upuan na naroon. But I can see pass through her calm facade. She's gripping tightly for control but I'll make sure she'll lose it.

"Mishy? Anong nangyayari?"

Tumingin ako sa glass wall. Alam kong nandoon sila Boss at nakikinig samin ni Zenisha. Hindi ko sila nakikita but I know they'll be recording our conversation.

"Hindi mo ba alam?" tanong ko sa kaniya habang kinukuha ko ang isang case sa isang tabi ng room. Nararamdaman kong nakasunod ang tingin niya sa akin.

"No, my dear."

Her voice is so sweet and innocent. What a great pretender. She almost have us and I won't let that happen again.

"Really? So, hindi mo alam na member ka ng BEND?"

Bumadha sa mukha niya ang matinding pagkagulat. Her lips quivered and her hands started to shake. Pero mabilis na binawi niya ang composure niya. Too late for that because I saw everything.

"W-What?"

"Come on, Zenisha. Hindi mo na kailangang magkunwari."

Nakatitig ako sa mukha niya at nakita ko ang biglang pagbabago sa ekspresyon niya. Her face contorted with anger. Walang mag-aakala na siya ang Zenisha na gustong-gusto ng lahat kapag nakita siya ngayon.