Love Knows No Bounderies

The Ex is Back

Via POV

Nakatayo ako sa tapat ng gate ng isang bahay well actually mansion siya nung una eh nagdadalawang isip pa akong magdoorbell but i need to do this i badly want to see him miss na miss ko na siya. Alam kong galit siya sa akin because i chose my career over him but i hope that nothing change the way Marko feels for me.

Ding~dong

Naghintay ako ng ilang minuto hanggang sa may magbukas ng gate para sa akin the moment that i see kung sino ang nagbukas ng pinto eh hindi ko maiwasang matuwa because it's nay Lucia i remember na naging close ko siya nung naging kami ni Marko.

Nung una ay nakita ko ang pagkabigla sa mukha niya pero hindi nagtagal eh napalitan ang expression niya ng galit well expected ko na yun sino nga ba namang matutuwang makita ako pagkatapos kong iwan yung taong mahal ko.

"Anong ginagawa mo dito?" Galit na tanong sa akin ni nay Lucia.

Hindi ko alam papaano ko siya kakausapin but i don't have a choice kailangan kong kalimutan ang takot ko.

"Nay alam kong galit kayo but i'm here because i want to see him." Sabi ko sa mapagpakumbabang boses.

"Ang lakas din naman ng loob mong magpakita ulit pagkatapos mo siyang iwan hindi ka man lang ba nahihiya." Sabi niya sa medyo mataas na boese.

I know that she's mad sinong hindi but then hindi ko na kayang hindi pa din makita si Marko i love him so much that it hurts.

"Nay alam ko masama ang loob niyo and wala ding kapatawaran yung ginawa ko but that's why i'm here gusto ko pong bumawi sa lahat ng kasalanan ko." Sabi ko habang naiiyak na.

"Akala mo ba ganun lang kadali yun ha! Umalis ka na Via hindi ka na kailangan ng alaga ko." Sabi niya at pinagtulakan na ako wala na akong magawa ng pagsarhan niya ako ng pinto naiyak na lang talaga ako.

----------------

Rita POV

May isang oras na din kaming nabiyahe pauwi tumitingin tingin lang ako kay sir Marko habang nakayuko lang siya sobrang tahimik tapos hanggang ngayon madilim pa din ang mukha niya at nakakuyom pa ang kamay hindi ko alam kung anong nangyari basta biglang nagiba siya simula ng may tumawag sa cellphone niya.

Nasa biyahe pa din kami ng nagsimula ng umulan itinutok ko na lang ang mga mata ko sa labas ng bintana hanggang sa makarating na nga kami sa mansion at nung papalapit na kami sa gate eh may nakita akong babaeng nakaabang sa amin basang basa na siya ng ulan.

"Sir Marko may nag aabang po ata sa atin." Sabi ni manong dtiver pagkatapos bumusina.

Napansin kong mas lalong kumoyum ang kamay ni sir Marko hindi ko alam kung ako lang ba pero parang galit na galit siya.

Hindi nagtagal eh bumukas na ang gate papasok na dapat kami pero humarang yung babaeng kanina pa nasa gate.

Nagsimula na din siyang kumalampag sa bintana.

"Marko babe please magusap naman tayo oh." Rinig kong sigaw ng babae hindi ako sigurado pero parang may kutob na ako kong sino ang babaeng nagpapakabasa sa ulan.

Tuloy lang ang babae sa pagharang sa amin at hindi nga nagtagal eh bumaba bigla ng sasakyan si Sir Marko.

Marko POV

I don't know what to feel the moment nay Lucia told me about Via hindi ko alam nandung nakaramdam akong miss ko siya pero mas lamang ang galit. Hindi ko alam kung bakit kailangan pa niyang bumalik i mean masaya na ako and i already forget her and then what babalik siya na parang wala lang.

After the call eh nagyaya na akong umuwi kay Rita i know na bitin pa siya sa date namin if date nga ba to pero i can't contain my emotion parang sasabog ako sa galit and i don't want her to see me like that.

Hindi din nagtagal eh nakauwi kami sa bahay umuulan na ng makarating kami and what's worst is nakita ko siya si Via patiently waiting habang umuulan. I don't know what to feel a part of me miss her but then the other part of me hate her hindi ko alam, wala na sana akong balak pansinin siya but she keep on coming our way so kahit puno ng galit ako eh nilabas ko siya i want to end this drama now.

Pagkalabas ko eh niyakap niya agad ako habang umiiyak.

"Babe gosh i miss you sorry .. Sorry talaga please forgive me mahal pa din kita." Sabi niya habang nakayakap sa akin at naiyak.

Hindi ako gumanti ng yakap sa kanya. I just let her hug me but still parang wala lang sa akin dati pag umiyak siya natataranta na ako para patahanin siya but now parang wala lang.

"Anong ginagawa mo dito?" Sabi ko sa malamig na boses.

"I here cause i miss you so bad i realize how much i love you and hindi ko pala kayang wala ka." Sabi niya while holding my face.

Tinangal ko lang ang pagkakahawak niya sa akin and lumayo ng kaunti.

"Wow! Hah! Do you want me to throw you a party because of that? Sa tingin mo porket sinabi mo yan ok na na babalik na sa dati ang lahat! After 1 year ngayon ka pa babalik! What do you want me to do ha! Tell me!" Hindi ko na mapigilang di ko sumigaw sobrang sakit pa din ngayon pag naiisip ko kung paano niya binasura ang lahat. Kung paanong mas pinili niya ang pangarap niya kesa sa akin.

"Marko i'm sorry naguguluhan kasi ako nun i mean yun na yun nasa harap ko na yung matagal ko ng pinangarap. I know mali na iniwan kita but that's why i'm here i wanna make it up to you." Sabi niya habang pilit nalapit sa akin.

"Don't you dare get near! Umalis ka na Vee i don't want to see your face ever again." Sabi ko habang tumatalikod at akma ng papasok sa loob.

Hindi pa man ako nakakarami ng hakbang eh naramdaman ko na ang pagyakap niya sa akin sa likod. Her hug that gives me comfort before.

"Please don't say that Marko mahal mo pa naman ako diba?" Sabi niya habang nakayap pa din sa akin.

Hindi ko na alam ang gagawin kaya tumingala na lang ako habang tahimik na umiiyak i don't know what to do anymore.

"Umalis ka na." Sabi ko na lang habang tinatangal ang pagkakayap niya sa akin.

Pumasok na agad ako at sinarado na ang gate i still hear her screaming my name pero hindi na ako lumabas pa nagdiretso na ako sa bahay pagdating ko sa may pinto eh nakita ko si Rita na nagaantay sa akin. I don't know what got to me na basta ko na lang siyang niyakap and umiiyak i guess this is what i need a hug from the person i love the most.

A/N : chappy 19 everyone nakakalungot na wala ng masyadong nagbabasa nitk hayss nakakatamad na tuloy magsulat gusto niyo pa bang ituloy ko to comment na lang po kayo and please do enjoy this chapter :*