Her.

{2} Γυαλιά {2}

Ενας διαπεραστικος ηχος με ξυπνησε απο τον ολιγολεπτο υπνο μου.

Δεν ειχε χαραξει ακομη.

Αραγε τι να κανει εκεινη τωρα;

Γυαλια ακουστηκαν να σπανε και στην συνεχεια μια δυνατη τσιριδα.

Η μητερα μου.

Κατεβηκα τις σκαλες με μεγαλες δρασκελιες και εφτασα στον διαδρομο.

Με δυο βηματα βγηκα στο σαλονι.

Παντου γυαλια στο πατωμα.

Σηκωσα το βλεμμα μου απο το δαπεδο και την αντικρισα αιματοβαμμενη να κραταει ενα κομματι γυαλι δείχνοντας προς το μερος μου.

"ΣΚΑΣΤΕ" φωναξε και με τα ματωμενα χερια της εκλεισε τα αυτια της.

Το γυαλι που κρατουσε χαραξε μια πορεια απο το αυτι προς τον λαιμο της.

Οχι ξανα.

Με το χερι μου σταματησα το δικο της και με το αλλο πηρα το γυαλι και το πεταξα καπου στο σαλονι.

Η μητερα μου αμεσως επεσε στα γονατα και συνεχισε να τσιριζει, χρησιμοποιωντας τα νυχια της για να ανοιξει πληγες σε οποιο εκτεθιμενο σημειο του σωματος της.

Σαν να προσπαθουσε να ανοιξει μια εξοδο να βγουν οι δαιμονες της.

Την επιασε ξανα κριση.

Εδω και 4 χρονια, αυτο το πραγμα γινεται σχεδον καθε βραδυ.

Μην μπορωντας αλλο την ενταση αρχισα να φωναζω και εγω

Η βαριά φωνη μου φανηκε να την τρομαζει και σταματησε, σερνοντας τον εαυτο της κατω απο το πασο της κουζινας.

Κουλουριαστηκε και ξεκινησε να κλαιει βουβα.

Το βλεμμα μου εντοπισε τα χαπια της πανω στο τραπεζακι του σαλονιου, και αγνοωντας τα γυαλια που τρυπουσαν το ποδι μου πηρα το κουτακι στα χερια μου και αδειασα 3 απο αυτα.

Με μεγαλα βηματα εφτασα διπλα της και τα εβαλα στο στομα της, πιανοντας το σαγονι της και αναγκαζοντας την ετσι να τα καταπιει.

"ΜΠΑΣΤΑΡΔΟ" τσιριζε ενω συνεχιζε να κλαιει.

Το χερι της καταφερε να ξεφυγει απο την λαβη μου και με εγδαρε με τα νυχια της στο ζυγωματικο.

Η φωνη της απο τις κραυγες ειχε κλεισει και μολις που εβγαινε.

Σε δεκα λεπτα τα φαρμακα ειχαν αρχισει να δρουν.

Κοιμηθηκε.

Την πηρα στα χερια μου και την ανεβασα στο κρεβατι της.

Κατεβηκα κατω και ξεκινησα να μαζευω τα γυαλια.

6:15 η ωρα.

Μεσα στα μωβ χρωματα του χαραματος παρατηρησα μια μορφη που αχνοφαινεται να διασχιζει τον δρομο και να σταματαει στην μεση του.

Ηταν πλατη σε εμενα.

Μαυρα, μακρυα μαλλια.

Μαυρα.

Ενα χρωμα που μου την θυμιζει τοσο πολυ.

Εκλεισα τα ματια μου φερνοντας ξανα στο μυαλο μου τα ματια της.

Μια ανασα ανακουφισης βγηκε απο το στομα μου και ανοιξα τα ματια μου.

Η μορφη ειχε φυγει.

6:45.

Σε λιγο σχολειο.