KARMAŞIK!(Tamamlandı)

20.Bölüm

Selamün aleykümmm:)Uzun bir aradan sonra bölüm yayımlamak çok güzel!Sizi de bekletmeyim..
Keyifli okumalar:)

****3 Yıl sonra

"Evet..çocuklar neymiş bunun adı da?.."

"Vav.."

"Peki bu?"

"Te.."

"Aferin size..hepsini çok güzel öğrendiğiniz için şimdi parka çıkabiliriz."Dememle hep birlikte sıraya geçerek beni beklediler.

Onlarla birlikte gidip,oturarak bankta elimi çeneme yaslayıp, izlemeye başladım.

Sahi bu noktaya nasıl gelmiştim?Teyzemlerden döndükten sonra babamı felçli görmek beni baya yıkmış olsa da bir kaç haftada kendimi toparlayıp,anneme yardımcı olmaya başlamıştım.

Annem çalışırken bende evde babama bakıyordum.Annem ikimizinde hak edemeyeceği dereceye geldiğinde eve bakımı için birisini tuttu.

Evde uzun süre kalarak kendimi dinî konularda baya geliştirdim ve beni test etmeleri sonucunda bu kreşte hocalık yapmaya başladım.

4-6 yaş eğitimden gayet memnunum.Hem çocuklarla vakit geçirerek ileriye hazırlık yapıyordum hem de dini katkıda bulunmak için çaba sarfediyordum.

Elini tutatak bana gelen Sanem'i görünce hızla kalktım ve göz hizasına gelerek çöktüm.

"Ne oldu bitanem?İyi misin?"diye endişeyle sordum.

"Öğretmenim..Enes elime diken batırdı."diyerek somurttu.

Gösterdiği yeri öperek:"Ben onla konuşacağım.Hadi bakalım sen oynamaya devam et"dedim.

Gülümsedi ve koşarak arkadaşlarının yanına gitti.Çocuklar hemen unutuveriyorlardı.Ya da unuttu zannediyorduk.

Enes abi..Onun ne yaptığını bilmiyorum.Herkes gibi hayatını düzenlediği şekilde yaşıyordur herhalde.

Bâde meslek sahibi olmuş ve bir firmada çalışıyormuş.

Teyzemler normal hayatlarını devam ettiriyorlar..

Melek ise her yönde kendini geliştirmeye kararlı gibi duruyordu en son telefonla konuştuğumuzda.

Burak şehir dışında bir üniversitede öğretim üyesi olmuş.

Annem iş hayatına daha çok atılmışken,maneviyata da garip bir merak salmıştı.Kapanmadı falan ama ara ara da olsa namaz kılmaya başladı.

Rüveyda ise..

"Bana bak Sevde!Bu sefer görüşmelisin tamam mı?Bak annemler çok iyi biliyor ailesini anlıyorum seni de babandan dolayı istemiyorsun ama artık düşünmen lazım."diyerek kendini yanıma attı sevgili arkadaşım.

İlk tanıştığımız zamanki gibi hiçbir enerjisini kaybetmeden hayatına nişanlı bir şekilde devam ediyordu.

Bıkkınlıkla ona döndüm.

"Rüveyda kaç defa diyeceğim bak şimdi istemiyorum."

"Deme bak öyle çocuk küçüklüğünden beli dini eğitim verilen yerlerde kalarak büyümüş.Tam senin istediğin gibi."diyerek omuzuyla omzuma vurdu.

İlk istemiyorum desem de çocukluğundan bu yana dini eğitim verilen yerlerde kalıyormuş deyince bir an düşündüm.

Hiç oralı değilmiş gibi davranmaya çabalayarak etrafıma göz gezdirdim.Bir yandan da eşarbımla oynarken Rüveyda dışında her yere bakıyordum.