Boyfriend Corp. Book 3 : After Happily Ever After

Chapter 12 | Oops!

Chapter 12 | Oops!

It's been a week and I'm still struggling how to work things out. Unlike before, I mostly spend my days outdoors. Ayokong tumambay sa apartment, ayokong umuwi ng Quezon... I isolated myself again.

Nahihiya rin siguro ako na mag-stay sa apartment. After what happened, I felt bad for Blu since wala naman siyang alam, yet I acted that way. Napakabastos ko kung tutuusin. Hindi lang naman ako ang nakatira don. Since then, I made sure that I won't be a bother anymore but things happened the other way around. Mas naging awkward.

Wala naman siyang sinasabi, o kahit anong pagpaparinig, pero ramdam ko na conscious siya sa presence ko. Tumatahimik siya bigla kapag nalalaman niyang nasa kwarto ako. Ni hindi nga siya makatingin sa 'kin ng diretso. And I understand that.

Gatorade, on the other hand, well... I barely see him. Kapag nasa apartment ako, malalaman ko lang na nasa bahay siya kapag maririnig ko ang boses niya mula sa salas. Hindi naman ako lalabas ng kwarto para batiin siya. Kung nasa labas ako ng kwarto, papasok agad ako kapag nararamdaman kong dadating siya. There was a case of paranoia na akala ko siya yung kumatok pero si Jun lang pala. Nagdala ng bagong supply ng rambutan. (Hindi ko alam kung saan o sino supplier niya.) Kung anong ginagawa ni Blu tuwing nasa parameter ako, ganun naman ako kay Gatorade.

To be honest, I don't know how I feel.

Meron sa loob loob ko ang natuwa dahil nagawa ko 'yon pero meron ding pagkakataon na nagsisisi ako. A part of me is telling me that I shouldn't have done that--that he doesn't deserve to be treated that way. It's been a long time. Hinihintay ko sa kanya noon na mag-alala siya para sa 'kin. Ang tagal kong naghintay ang mga matang yon na tumingin sa 'kin at mga salitang na marinig mula sa labi nya. Nangyari siya kung kailang wala na akong pakialam.

"You're welcome." Napaupo ako nang ayos sa swivel chair ko at nilingon si Matt pero palabas na siya ng cubicle ko. "No pressure. Just make sure you get that motivation back."

I have a shit load of projects na malapit na mag-due. I got my memo this morning dahil late ako for the whole week. Tampo sa 'kin si Aljie dahil kahit siya nakakalimutan kong kumustahin. I barely eat. Mapapansin ko na lang na hindi ako kumain kapag tumitingin ako sa orasan o kapag matutulog na ako. I'm literally a mess right now.

Kinuha ko yung frappe sa table ko na iniwan ni Matt. Napangiti ako nang makita ang nakasulat sa cup. Panget. May drawing pa sa tabi non na sa tingin ko ay ako dahil sa mabilog na mata at kulot na buhok. Corny mo, Matt.

Napatingin ako sa relo ko at napansing hindi na naman ako kumain ng lunch. Dinala ko ang frappe ko at dumiretso sa cafeteria. On my way, I checked my mail and replied to Russ. May flight siya ngayon papuntang Cebu. Si Alex, nagsend ng picture na may caption na "Gwapo ko, 'no? Wag kang maiinlove ha?" Alam kong nangangamusta lang ang loko. Baka nagkwento sa kanya si Russ. Akala siguro mapapaganda ang araw ko pero nyeta, sinira nya lang lalo.

Si Dom naman hindi ko masyadong makausap. Madami kasing inaasikaso sa trabaho. Kailangan daw kasi bago siya maging busy pra sa pagpaplano ng kasal. Which also means na magiging busy ako. Maid of honor e. No choice. Si Princess naman, nasa airport daw. Akala ko kasama niya si Russ pero nasa Clark si Russ at nasa NAIA naman siya. I asked kung dadating parents nya pero hindi na niya ako nireplyan.