Ölü Adama Mektuplar

On Birinci Mektup

Çorak toplarımda açan çiçek, nasılsın?
Güneş kavuruyor topraklarımı. Solmak üzere çiçeğim. Suya, belki sana ihtiyacı var. Mektuplarımda en çok "gel" dedim. Gelmelisin, ölü kalp çölümde kaktüsler yerine papatyalar açmalı. Bülbüller en güzel şarkısnı mırıldanmalı. Kim bilir belki çöl senin gelişinle bahar-ı bahçe olur. Renk renk çiçeklere ev sahipliği yapar gönlüm.

Yağmurlar ziyaret eder bahçemi. Ardından gökkuşağı gülümser bize. Çimlere oturup papatyaları izleriz. Koparmam onları dallarından çünkü seviyorsundur beni yanımdaysan.

Senin beni sevme ihtimalin çölde papatya açma ihtimali ile eşdeğer. Ya da bütün dünyanın aynı düşünceye sahip olması kadar imkansız. İmkansızım. Kalp sızım. İçimde susmayan aşkım. Ölü adamım.

Sana ne çok hitap şeklim var ama ben en çok sana ölü adamım demeyi seviyorum. Kendime neden ölü kadın sana da ölü adam diyorum biliyor musun? Bilmiyorsun. Kimse de bilmiyor. Bir tek ben ve akşamları konuştuğum papatyam biliyor. Yalnızlıktan olsa gerek onunla konuşuyorum sana mektup yazmadığım zamanlar.

Delilik alameti galiba onunla konuşmam. Zaten deliler bu dünyanın en akıllı insanları bence. Deliyim ben ölü adam. Asla sahibine ulaşmayacak mektuplar yazıyorum. Belki yakarım onları belki de gömerim ruhumun çorak topraklarına. Bilmiyorum, sana daha ne kadar mektup yazacağım. Ya da kelimelerim ne zaman tükenecek.

Ben rotası belli olmayan, kaptansız geminin tek yolcusuyum. Gemi nerede durur sonu ne olur hiçbir fikrim yok. Sadece bekliyorum.

Ölü adamım ben sana neden ölü adam dediğimi söyleyemeyen kız.
.....................
Umarım beğenirsiniz. Yorumlarınızı bekliyorum.