Κεφάλαιο 57

4.8K 399 23
                                    

Αλ: Μην κλαις. Δεν θα αφήσω να σου συμβεί κάτι. Στο είπα, δεν στο είπα;

Της πέρασε το σκοινί πάλι γύρω από τους καρπούς,πιο χαλαρό αυτή τη φορά. Πήρε βαθιές ανάσες προσπαθώντας να ηρεμήσει. Πριν καλά καλά το καταλάβει, ο Αλέξανδρος της σκούπισε απαλά τα μάτια και εξαφάνισε τα τελευταία δάκρυα της. Της χαμογέλασε αμυδρά και πέρασε μια ακόμη φορά τον αντίχειρα του κάτω από τα μάτια της. Δεν τον είχε συνηθίσει έτσι. Τον κοιτούσε προσπαθώντας να καταλάβει τι μπορεί να νιώθει. Ήταν ευγενικός μαζί της, ήρεμος, ότι είχε να κάνει όμως με τον Στέφανο τον τρανταζε, τον άλλαζε εντελώς. Την έπιασε από τον αγκώνα και την οδήγησε έξω από την μικρή αποθήκη. Το κεφάλι της την πονούσε ακόμα και με δυσκολία αντιλήφθηκε πόσες πόρτες πέρασαν. Σύντομα το φως του ήλιου χτυπούσε το πρόσωπο της και δεν ήταν πλέον μόνοι τους. Ο Αλέξανδρος έβαλε το σώμα της μπροστά στο δικό του και φώναξε στους άνδρες που ήταν λίγα μέτρα μακριά.

Αλ: Εδώ είμαστε και 'μεις.

Την παρότρυνε να πλησιάσουν και όσο μικραινε η απόσταση, τόσο πιο σφιχτό γινόταν το κράτημα του, τόσο πιο σίγουρη ήταν ότι ο ένας από τους δύο ήταν σίγουρα ο Στέφανος.

Ελ: Στέφανε...

Η φωνή της βγήκε σαν ψίθυρος.

Οι δύο άνδρες που την έφεραν εδώ ήταν τώρα μπροστά του. Ήταν φανερά εκνευρισμενοι και αυτό δεν θα μπορούσε να είναι καλό. Ο Στέφανος όμως διατηρούσε ως συνήθως τον έλεγχο του. Όταν πλησίασαν τα μάτια του καρφωθηκαν πάνω της και ύστερα στον Αλέξανδρο πίσω της.

#: Μην καθυστερείς και δώσε μας το εμπόρευμα.
Φώναξε ο ένας από τους άντρες και τον σημάδεψε με το όπλο του.

Στ: Δεν έχω ιδέα για ποιο πράγμα μιλάς.
Καρφωνε ακόμα τον Αλέξανδρο αδιαφορώντας για τον άνδρα που τον απειλούσε. Δεν περίμενε να τους την φέρει έτσι ο Αλέξανδρος και αυτό τον εκνεύρισε περισσότερο. Έσφιξε τις γροθιές του.

Στ: Γιατί δεν ρωτάς αυτόν;

Ο άνδρας κοίταξε για μια στιγμή τον συνεργάτη του και ύστερα τον Αλέξανδρο. Όταν έλαβε την επιβεβαίωση που έψαχνε στο βλέμμα του, πλησίασε τον Στέφανο και τον χτύπησε με μια μπουνιά.

Η καρδιά της σφιχτηκε.

Το πρόσωπο του παραμορφωθηκε από τον πόνο. Μια έκφραση αηδίας είχε ζωγραφιστει. Δεν θα το άφηνε έτσι. Έπιασε τον τύπο που τον χτύπησε από το γιακά και λίγο πριν τον κάνει ένα με το πάτωμα ακούστηκε ο κρότος ενός όπλου ακριβώς πίσω του.

Ο δολοφόνος ή ο έρωτας σουΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα