Όταν δυο διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται στην πιο απίθανη στιγμή ,όταν δυο μάτια και ένα χαμόγελο αλλάζουν την ζωή σου για πάντα , όταν απλά συναντάς το πεπρωμένο σου....
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
«Δεν θα πιστέψεις τι έγινε στο γραφείο σήμερα!» είπε ενθουσιασμένη η Νόρα και στρογγυλοκάθισε στον καναπέ που είχε στο ατελιέ της η Δανάη. «Προφανώς για να έρχεσαι εσύ τέτοια ώρα εδώ και έτσι αναψοκοκκινισμένη , κάτι πολύ ενδιαφέρον» σχολίασε η Δανάη και κοίταξε με περιέργεια την κολλητή της.
Είχε πολύ καιρό να δει την φίλη της τόσο ενθουσιασμένη με κάτι και χάρηκε ειλικρινά για αυτήν, γιατί τον τελευταίο καιρό ανησυχούσε πολύ. Δεν είχε πει τίποτα στην ίδια , αλλά το είχε συζητήσει με τον Νικήτα και είχαν καταλήξει πως μάλλον έφταιγε το γεγονός πως προσπαθούσε χωρίς αποτέλεσμα να μείνει έγκυος.
«Λουκάς Μαυρίδης!!!!» αναφώνησε και το χαμόγελο της κάλυψε όλο της το πρόσωπο «Σου λέει κάτι αυτό το όνομα;»
«Ο γνωστός;;;;;» ρώτησε και γούρλωσε τα μάτια από την έκπληξη .«Για πες...» την παρότρυνε και έκατσε στον καναπέ δίπλα της, μόλις η κοπέλα κούνησε το κεφάλι της καταφατικά .
Η Νόρα άρχισε να της λέει όσα είχαν συμβεί από το πρωί και την δύσκολη μέρα της και όταν κατέληξε στο σημείο που τον έλουσε με τον καφέ, η Δανάη άρχισε να γελάει δυνατά .
«Η αιώνια Νόρα.» την πείραξε για να εισπράξει ένα αγριεμένο βλέμμα .
«Μήπως έπρεπε να του ζητήσω αυτόγραφο; Μήπως ήταν λάθος που έκανα πως δεν τον αναγνώρισα ; Μπα ...καλύτερα έτσι . Μην νομίζει πως είμαι και καμιά λυσσάρα. Αν τον έβλεπες φιλενάδα ...Ο τύπος είναι ΘΕΟΣ!!!!» κατέληξε και αγκάλιασε σφιχτά ένα από τα πολλά διακοσμητικά μαξιλαράκια που στόλιζαν τον καναπέ της Δανάης «Ωραία όλα αυτά αλλά για συγκεντρώσου τώρα. Πότε θα πάτε στο γιατρό με το Δημήτρη;»
Το πρόσωπο της Νόρας συννέφιασε στο άκουσμα της ερώτησης και η Δανάη άρχισε πάλι να ανησυχεί. Κάτι δεν της άρεσε, αλλά δεν μπορούσε να το εξηγήσει.
«Δεν θα πάμε.» ήταν η κοφτή απάντηση της Νόρας . «Γιατί ;» επέμεινε η Δανάη και ας έβλεπε την απροθυμία της να συζητήσει το συγκεκριμένο θέμα. «Ο Δημήτρης δεν θέλει αλλά για να είμαι ειλικρινής και εγώ έχω ξενερώσει λιγάκι . Άλλωστε δεν προσπαθούμε και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα» είπε και κοίταξε με νόημα την φίλη της.
Η Δανάη την κοίταξε με κατανόηση και συμπάθεια . Δεν είχαν μυστικά οι δυο τους και αυτός ήταν ο λόγος που την πίεσε τόσο . Όμως η ανησυχία για την οποία είχε μιλήσει στον Νικήτα , δεν έφυγε . Ήταν εκεί και αυτή την φορά λιγάκι πιο έντονη.
Ο Λουκάς τέλειωσε με την συνέντευξη και τώρα ήταν στο γραφείο του Μάνου . «Γη καλεί Λουκά !!!» είπε έντονα ο Μάνος και ο Λουκάς τινάχτηκε ξαφνιασμένος .
«Ε..; Είπες κάτι ;» «Μιλάω τόση ώρα ,αλλά εσύ ταξιδεύεις. Έγινε κάτι;» ρώτησε με ενδιαφέρον γιατί αυτή η συμπεριφορά από τον Λουκά δεν ήταν κάτι συνηθισμένο . «Αυτό το γραφείο που με έστειλες ...Συνεργάζεσαι καιρό;» ρώτησε όσο πιο αδιάφορα μπορούσε για να δεχτεί ένα ερωτηματικό βλέμμα από τον Μάνο .
«Γιατί ; Συνέβη κάτι περίεργο ;»
«Κουβέντα να γίνεται...» «Λέγε !» είπε αυστηρά ο Μάνος και τον κοίταξε πιο προσεκτικά, για να διαπιστώσει πως ο φίλος του είχε ένα σχεδόν ανεπαίσθητο χαμόγελο στα χείλη του.
Ο Λουκάς του αφηγήθηκε το περιστατικό με την –«Πώς να τηνέλεγαν άραγε;»-κοπέλα στο γραφείο , χωρίς τις λεπτομέρειες που αφορούσαν τα συναισθήματα που του προκάλεσε, αφού ούτε και εκείνος μπορούσε να τα καταλάβει .
«Πες το πως συνάντησες τον τυφώνα Νόρα...» είπε γελώντας και ο Λουκάς τον κοίταξε μπερδεμένος . «Έτσι τη φωνάζουν όσοι την ξέρουν .Και εγώ τυχαία το έμαθα μια μέρα που είχα πάει από εκεί για να κανονίσω κάτι με τον διευθυντή της . Είναι πολύ καλή στην δουλειά της και πολύ οργανωτική , αλλά είναι απίστευτα αδέξια .» συνέχισε και στην θύμηση της κοκκινομάλλας χαμογέλασε . «Ώστε Νόρα τη λένε...» μουρμούρισε ο Λουκάς.
Ο Μάνος τον κοίταξε περίεργα . Αν δεν τον ήξερε ,θα στοιχημάτιζε πως η μικροκαμωμένη κοπέλα με τα τεράστια κοκάλινα γυαλιά που έκρυβαν το πρόσωπο της , του είχε τραβήξει την προσοχή . Όμως ο Λουκάς δεν ήταν από τους άντρες που ενώ είναι σε σχέση ψάχνονται για κάτι άλλο και η συγκεκριμένη , όσο όμορφο χαμόγελο και αν είχε δεν ήταν από τις γυναίκες που θα πρόσεχε .
«Πάμε; Τα κορίτσια θα περιμένουν στο εστιατόριο.» τον ενημέρωσε και αφού πήρε το σακάκι του και έκλεισε τον υπολογιστή του ακολούθησε τον Λουκά που στεκόταν στην πόρτα . «Κερνάς απόψε . Μην ξεχνιόμαστε.» του θύμισε .
