Eindelijk brak de dag van het feest aan. De vorige dagen had ik al mijn huiswerk gemaakt voor de komende week en gisteren hebben ik en de huishoudsters het huis versierd en de gebakjes klaar gemaakt.
Over twee minuten is het zes uur, wat betekent dat de gasten zullen komen. Althans dat hoop ik toch.
Zes uur.
Kwart na zes.
Half zeven. Ik moet gewoon geduld hebben.
Zeven uur. Ik moet gewoon ged-. Het schermpje van mijn mobiel licht op en ik kijk wie me iets heeft gestuurd.
Meredith Foster heeft u een afbeelding gestuurd.
Ik ontgrendel mijn gsm en kijk naar de foto. De foto waar meer dan tweehonderd man op staat. Beter bekend als de derde graad.
Ik geef het op. Iedereen die mijn vriendin zou kunnen worden is nu plezier aan het maken met Meredith.
Ik sta op en begin alles terug op te ruimen. Als ik klaar ben ga ik naar de keuken om de gebakjes te eten. Weggooien is geen optie, eten wel.
Mmm, alles is zo lekker. Iedereen die niet gekomen is, mist de kans van zijn leven.
Na veel eten sta ik op en besluit om een film te gaan kijken op Netflix.
Net als ik naar de woonkamer wil gaan gaat de bel. Is er dan toch iemand gekomen? En ik heb net alles opgeruimd en van de gebakjes is er ook niet veel over gebleven.
Het is kwart na acht en de huishoudsters zijn al naar hun eigen verdieping gegaan.
Ik ga stilletjes naar de deur en zet mijn oor tegen de deur. Ik hoor gefluister.
YOU ARE READING
Hurry Up And Save Me (2015)
Short Story[F R A G M E N T] Dan gooit hij me over zijn schouder. 'Wat doe je?' Vraag ik nog steeds boos. 'Jou redden' [A T T E N T I E] Dit verhaal had ik in 2015 geschreven (gewoon in een schrift). 2 jaar geleden heb ik dit verhaal online gezet en daarna w...
