Bu kocaman siyah evimde tek başıma oturuyordum ve aklıma piskopat abimin yaptıkları geldi.Piskopat dahi olsada ben onu çok seviyordum ama o kendini de öldürmüştü.Bir anda gözlerim doldu ve bağıra bağıra ağlamaya başladım.Tam iki sene geçmesine rağmen olanlar dün gibi aklımdaydı.Gözümden yaşlar süzülürken deprasan hapımı içip düşünmeye başladım.Hayatım böyle devam etmemiliydi ama ne yapabilirdimki bu kocaman siyah evde çıldırmamak elde değildi.Evet bir işe başlamalıydım çalışmalıydım ve bütün olanları geride bırakmalıydım.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON UMUT
RandomBir uçurumun başında oturmuş bekliyorum birinin beni kurtarmısını, fakat kurtarıcak kimsemin olmadığını farkkettiğimde zaman biraz gecikmiş oluyor.Bende uçurumun başında dengemi kaybetmişken düşüyorum ama bir anda ölmediğimi farkediyorum."Tanrım ned...