KARMAŞIK!(Tamamlandı)

12. Bölüm

Özelden gelen mesajlarla birlikte değerlendirerek yazdım.
İnşallah herkesi mutlu eder:)
Keyifli okumalar!..

******

Elime aldığım eşyalarımı geri yatağıma bırakarak, teyzemin yanına indim. Bir kez de şansımı onda denemeliydim.

Evin odalarına göz gezdirirken teyzemin salonda kitap okuduğunu görerek, baskın yapacak bir polis edasıyla sessizce yaklaşmayı denedim.

Gerçi polisler sessiz baskın yapmıyorlar ki! Her zaman bunu düşünmüşümdür neden suçlu yakalamaya giderken sirenleri açıp da suçlunun duymasını sağlarlar ki?!

Neyse.. mantıklı bir açıklaması vardır mutlaka. Bir gün öğrenirim diye düşünüp arka belleğime gönderdim bu detaylı bilgiyi.

Ben sessiz yaklaşmaya çabalarken, teyzem okuma gözlüklerinin üstünden bana baktı.

"Sevdecim bir sorun mu var canım? "dedi anne şefkatiyle.

Kafamı olumsuz şekilde sallayarak tebessümle cevap verdim:"Hayır elhamdulillah da teyze.. ben acaba kokteyle gelmesem.. hani diyorum ki şimdi biraz farklı duruyorum ya..şimdi.. şeyy.. ıı..  yani bide işte kısaca gelmesem? "

Lafı evirip çevirip sonunda söylemek istediğime gelince derin bir soluk aldım. Bir yandan da beklentiyle teyzeme bakıyordum.

Gözlüklerini çıkarıp, kitabın üzerine bıraktı. Yumuşak bir surat ifadesiyle ama kesin ifade bildiren kelimelerle konuşmaya başladı.

"Sevdecim sen istemezsen kimse zorlamaz ama bu senin de katılman gereken bir kokteyl. Hayatın boyunca gerçeklerden kaçamazsın.Şimdi sen kendini kabullen ki sonrasında insanlara kabul ettirmek kolay olsun."

Düşüdüm. Evet hep kaçamam ya! Bunun üstesinden de gelirim. Bir anda özgüven patlaması yaşamış gibi kalkıp, hızla teyzemin yanağından öptüm.

"Mesaj alındı teyzelerin bi'tanesi. Akşam görüşürüz. "diyerek ona öpücük attım.

Arkamdan "deli kız" diye söylendiğini duyunca gülümsedim.Galiba biraz öyleyim.

*****

Hazırlıklarım bittiğinde kendime bakarak güldüm. Gerçekten güzel olmuştum.

Ama ben neden şuan buna seviniyorum? Kendim güzelliği saklamak için örtünmemiş miydim?

Bu aralar neden böyle hissettiğime anlam veremiyordum.Yavaş yavaş bildiğim doğrulardan uzaklaşıyormuş gibi hissediyorum kendimi.

Açıkken daha mı kolaydı ne? Bunu düşündüğüm için hızla kafamı salladım. Yo.. yok öyle birşey.

Bu.. bu sanırım bu günlük. Devamı gelmiyecek. Yani inşallah.

*****

Evet.. tam da tahmin ettiğim gibi. Bir ton açık ve bakılası insan varken geldiğimizden bu yana çoğu insanın gözü benim üzerimdeydi.

Bu durumdan fazlaca rahatsız oluyordum ama kendimi sıkmaktan başka yapabileceğim birşey yoktu sanırım.

Masanın başında tek başıma bekleyip duruyordum. Teyzemler bir aileyle tanışacakmışlar ben de gitmek istemedim.

İçim sıkılıyordu. En başından hata yapmıştım. İnşallah acısı kötü çıkmaz bu durumumun.

İçeride rahat bir yer bulma umuduyla hızla arkamı dönmemle,  boş bulunup cırlamam aynı anda oldu.

Bu dikkatini çekmediğim kesimin dikkatini de çekmeme neden oldu. Şuan tüm zerrelerime kadar utanç ve küçümsenmişlik hissediyordum.

Üzerime elindeki kırmızı şarabı boşaltan kıza sinirli gözükmemeyi isteyerek dişlerimi sıktım.

Ağzında sakız varmış gibi konuştuğundan kelimeler doğru çıkmasa da alayla konuştuğunu anladım.

"Ayyy.. çok pardon şekerim.. isteyerek oldu.. "dedi ve ardından kahkaha attı.

Gerçekten şuan ağlamak istiyordum. Bu tahammül sınırlarımın zorlandığı bir nokta. Ama kendimi zorlayarak ağlamadan cevap verdim.

"Hiç önemli değil temizlerim. Ama bir dahakine eline koluna dikkat edersen sevinirim."dedim kendimden soğuyacak derecede bir yapmacıkla.

Kız ve yanındaki arkadaşları bozulmuş gibi dursalar da aniden eski neşeleri yerine geldi.

"İstersen senin için temizleriz. Tabiki biz yıkayana kadar bizim kıyafetlerden giyebilirsin bedeninden utanmıyorsan. "dedi ve daha büyük bir kahkaha attı.

Şimdi saçını başını yolmak var da cidden ortam müsait değil. Ağlamak üzereydim bir yandan da.

Göz yaşlarımı fark etmemeleri için hızla etrafa bakındım. Çok dikkat çekmesek de ısrarla bizi izleyenler vardı.Ve ben bu durumdan çok utanarak daha da canım yandı.

Sen evden çıkarken ne düşündün acaba? Ya da bunun üstesinden gelirim derken inşallah demezsen hakedersin bunu tabi.

Üzerimde bir bakış hissettiğimde gözlerimle o yöne baktım. Enes abi hızla yaklaşıyordu. O gelirse daha çok karışır işler diye düşünüp kızlara alayla baktım.

"Sizin gibi bedenimi utanmadan sergilemiyorum çok şükür. Kendim temizlerim. "Diye atarımı yapıp dönmüşken, kolumdan çekildim ve hemen dibimdeki havuza düşerken duyduğum kahkahalardı.

"Zahmet etme canım biz senin için temizleriz. "

Bu.. çaresiz ve ümidimi kaybettiğim bir zaman işte. Herşeyi unutmak isteyerek gözlerimi yumdum. Belki kurtuluşum olur düşüncesiyle..