NEKROKİNEZİ • Zifir

17. BÖLÜM - Kuzgun Gibi Siyah

Multimedya : Alice...

Ciara - Paint It, Black

Keyifli okumalar...

🔥
"Sen siyahsın. Kuzgun gibi siyah... Attığın her adımda ışıklar teker teker söner, her yere karanlık çöker çünkü sen onun kızısın! Karanlığın kızı Ciara..."
🔥

🔥

Kafam o kadar karışıktı ki ne düşüneceğimi bile bilmiyordum. Karargah'tan ayrılalı yaklaşık bir saat kadar olmuştu ve ben o süre zarfında öylece dışarı bakıp içimdeki karmaşayla başa çıkmaya çalışmıştım. Başarılı da olamamamıştım ya gerçi. kafam allak bullaktı hala.

Sabah Elza'nın söyledikleri üzerine Ethan'dan bir açıklama istemiştim. O da belirli eğitimler alıp kendimi savunmabilmeyi öğrenebilmem için Akademiye gitmemin daha doğru olacağını söylemişti. Ne de olsa Vargas'ta öğrendiğim hiçbir şeyi hatırlamıyordum. Artık tamamen vasıfsız normal bir insandan fazlası değildim. Hal böyleyken itiraz edip olay çıkarmamın da bir anlamı yoktu. Mantık çerçevesinde bakıldığında doğru olan gerçekten buydu ama kahretsin ki ben o mantık çerçevesinden bakmayı bir tütrü başaramıyordum.

Yeni hayatım karargahta başlamıştı, orada doğmuş gibiydim. Tanıdığım ve sevdiğim herkes oradaydı. Alışmıştım ve şimdi benden başka bir yere alışmam isteniyordu. Yeniden doğduğum o evden başka bir yerde hayatımı sürdürmem bekleniyordu. İşte bu yüzden mantıklı bakmam mümkün değildi, mantığım yerine kalbimin gözleriyle görüyordum çünkü. O gördükçe de benim canımı yakıyordu.

Buna rağmen tek bir itiraz cümlesi kurmadım, zaten bu neyi değiştirecekti ki? Bana soran ya da fikrimi merak eden yoktu neticede. Sadece tek bir soru sormuştum Ethan'a. Bu kararı verenlerin kim olduğunu bilmek istiyordum. En azından verdiği cevap beni bir nebze de olsa mutlu etti. Chris'in zaten onay verdiğini Elza söylemişti. Son zamanlarda yaptığı hiçbir şeye anlam veremediğim gibi buna da verememiştim. Ona dün yaptıkları için kızgındım ama şu an kızgınlığa bir de kırgınlık eklenmişti. Onu affetmek isteyen yanıma en büyük darbeyi kendisi vurmuştu ama bundan haberi bile yoktu.

Üçü haricinde diğerlerinin haberi olmadığı da Ethan'dan öğrenmiştim. Dylan'ın onay vermesi yine bizi başladığımız yere döndürebilirdi zira. Gidişime itiraz eder miydi peki diye düşünmüştüm o an sadece. Sonra neden etsin ki demiştim kendi kendime. Zaten onunla benden uzak durması konusunda bir anlaşma yapmıştık. Aynı evin içinde olsaydık da iki yabancı olacaktık.

Eşyalarımı hazırlarken Chris içeri girip özür dilemişti. Bunun benim için daha iyi olacağına dair bir ton şey gevelemeyi de ihmal etmemişti ama ona ne isyan etmiş ne de cevap vermiştim. Varsın bir süre daha benim hakkımda kararlar verebileceğini sansındı, elbet bir gün buna güzel bir son verirdim. Ama o gün bu gün değildi. Bugün susacaktım ama o gün geldiğimde de yalnızca ben konuşacaktım.