Giriş

694K 5.6K 310
                                    

Giriş

Parlaklığından kaliteli​ olduğu belli olan deri koltukta ellerini dizlerine dayayarak öne doğru eğildi. Koyu yeşil gözleri arkadaşının üzerinde geziniyor, onun girdiği bu ruh haline içinden kahkahalar ile gülmek istese de susuyordu. Bir hata yapmasını istemiyordu. Kendi canını acıtacak her şeyden uzak tutmak istiyordu onu. O bu kadar acıyı hak etmemişti. Şimdi karşısında durmuş kendisine bakarken yeni aydınlanmaya başlayan gün ışığı odayı hafif bir kızıllıkla kaplamıştı.

"Nefretin asla sönmeyecekti."

O acıyı görmüştü. Arkadaşı harap bir halde evinin önüne gelip kendisine bakarken gözlerinde acıyı, nefreti, intikam hırsını görmüştü. Bu duyguların bu kadar çabuk söneceğini sanmıyordu. Günlerce uğraşmış her dakikasında o adamı takip etmişti. Kaç gece onu takip ettiği için uykusuz kaldığını, kendi çektiği gibi bir acıyı ona da çektirmek için planlar yaptığını biliyordu. Kendi gözleri ile görmüştü bunu: Hırsı, kör edici nefreti, çaresiz yakarışlarla yüreğini derleyen acıyı.

"İntikam alacağım diyordun."

Söylediği her kelime ile arkadaşının gerildiğinin farkındaydı. Ama ona gerçekleri göstermeliydi. İçindeki bu nefret hâlâ duruyorsa o kızdan uzak durmalıydı. Rüzgar denen herife acı çektireyim derken kendini bataklığa sürükleyecekti.

Can yakayım derken, kendi canını yakacaktı.

Doğan, en yakın arkadaşının bu halde olmasına izin verdiği için kendini suçluyordu. Baran günbegün çökerken onu sadece izlemişti ve sabretmeye çalışmıştı. Zamanın her şeyin ilacı olacağını düşünmüştü.

Ve yanılmıştı.

Arkadaşı, kardeşi, can dostu, sırdaşı şu anda karşısında son demlerini veriyordu. Bundan daha fazla dibe batamayacağı ortadaydı. Neler hissettiğini bilmese de tahmin etmekte zorlanmıyordu. O kıza bakışları değişmişti. Kız hakkında konuşurken gözlerinde gördüğü ışık, Doğan'da balyoz etkisi yaratmıştı. Arkadaşını daha fazla dibe batırmak istemiyordu ama şu anda gerçekler birer birer omzuna bir yük olarak iniyordu.

O zaten yeterince dibe batmıştı.

"İntikamdan vazgeçtim."

Karşısında durmuş bu sözleri söyleyen arkadaşına inanamıyordu. O nefreti gözlerinde gördüğü adamın şu anda karşısında oturup 'vazgeçtim' demesine olasılık veremiyordu. Baran, bir planın peşindeydi.

"Planın ne?"

Onlar birbirlerinden hiçbir şey saklamazlardı. Herkese yalan söyledikleri günlerde bile asla birbirlerine yalan söylemezlerdi. Ve şimdi kendisine yalan söyleyeceği düşüncesi canını sıkıyordu. Ne zaman bu kadar uzaklaşmışlardı birbirlerinden?

"Plan yok."

Baran, arkadaşının bu tutumundan rahatsız olarak olduğu yerde kıpırdandı. Artık intikam istemiyordu ve bundan emindi. Fakat Doğan'ı ikna etmek sandığından da zor olacaktı, belliydi bu. Yalan söylediğini bile düşünüyor olabilirdi!

Elleri ile kendini işaret edip, "Karşında gördüğün Baran Sayın," diyerek dikkatli bakışlarını en az kendisi kadar dikkat kesilerek izleyen arkadaşına odakladı. Kendi iyiliği için Doğan'ın böyle davrandığını biliyordu. Kardeşi gibi gördüğü bu oğlanın bir yere kadar haklı olduğundan da emindi. Fakat Doğan'ın ihtimal veremediği olay gerçekleşmişti.

"Ölümüne nefret ettiği, acı çektirmek istediği."

Bakışlarını arkadaşından çekip karşısındaki duvara odakladı. Durumunun farkındaydı ama bildiği gerçek tekrardan gün yüzüne çıkarken acı bir şekilde sırıttı. Dudakları hafif bir şekilde iki yana uzanırken, bakışlarında tekrar o ifade belirmişti. Asla ihtimal vermiyordu böyle bir duruma. O adamdan da kızdan da nefret ediyordu. Kardeşini öldürmüştü o. Canını, kanından kalan son parçayı yok etmişti. Bunları düşünürken bile kanı kaynıyor, bedeni intikam istiyordu fakat yapamazdı. Bu saatten sonra... İmkânsızdı.

"Acı çekmesi için elinden geleni ardında koymayacağı adamın en yakın arkadaşına."

Sesini kıstı, acı bir tat boğazını yakmaya başlamıştı. Durumu içler acısıydı ve ne yapacağını bilmiyordu. Gün geçtikçe batıyordu. Yine de o yüz gözlerinin önüne geldiğinde kalbi hızlanmaya başlıyordu. Dili bu söyleyeceği şeyin ağırlığı ile kımıldayamıyordu. İlk defa sesli bir şekilde itiraf edecekti. Bu yük çok fazlaydı, zordu.

"Âşık oldu."

Ve aşk, bir kez daha tüm engelleri aşıp kazanmıştı.

*-*

Kitap için düzenlenmiş girişimiz! Yorumlarınızı bekliyorum. ^_^

SENİN DEĞİLİM![KİTAP OLDU]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin