Λευκά Χριστούγεννα

Πρόλογος

Χριστούγεννα 1990. Το κρύο ήταν τσουχτερό και οι δρόμοι, τα σπίτια, τα δέντρα της Αράχωβας ήταν λευκά. Ο ουρανός ήταν γεμάτος αστέρια και έλαμπε ολόκληρος. Πού και πού ακούγονταν φωνές παιδιών που έτρεχαν εδώ και εκεί παίζοντας χιονοπόλεμο. Τα σπίτια ήταν στολισμένα και παρόλο που είχε νυχτώσει για τα καλά, τα φώτα τους παρέμεναν ανοιχτά.

Το εξοχικό της Οικογένειας Δελέτογλου όπως κάθε χρόνο ήταν πλημμυρισμένο από κόσμο. Υπηρέτριες έτρεχαν εδώ και εκεί είτε για να γεμίζουν τα τραπέζια με φαγητό ή ποτό είτε για να καθαρίσουν τις τυχόν ζημιές των προσκεκλημένων. Δημοσιογράφοι και κάμερες αποθανάτιζαν κάθε κίνηση την χρυσών ονομάτων της ελληνικής κοινωνίας. Ή μουσική ήταν κάτι παραπάνω από δυνατή και το σαλόνι είχε μετατραπεί σε πίστα χορού. Διάσημοι τραγουδιστές έδιναν τον δικό τους τόνο στην μουσική, άλλοι ηθοποιοί χόρευαν, άλλοι με διακριτικότητα σχολίαζαν τους παρόντες ενώ άλλοι κρατώντας ένα ποτήρι ουίσκι γελούσαν. Το ασημένιο δέντρο στην μέση του σαλονιού έκλεβε την παράσταση με την επιβλητικότητα του.

"Αγαπητοί μας φίλοι και φίλες!" ,είπε η οικοδέσποινα Άννα Δελέτογλου διακόπτοντας την μουσική. "Για άλλη μία χρονιά δίνετε ζωή στο εξοχικό μας, γεμίζοντας το με χαρά. Πιστεύω ότι κάθε χρόνο είναι ακόμα καλύτερα. Δεν θέλω να λέω πολλά να σας κουράζω. Θα ήθελα να κάνω μόνο μία ανακοίνωση στον αγαπημένο μου άντρα.. ο οποίος μάλλον πάλι μου κρύβεται! Δώστε μου ένα λεπτό να τον βρω. Λέτε να τον τύλιξε καμία;" ,είπε γελώντας και έδωσε διαταγή στα όργανα να συνεχίσουν την μουσικη.

"Κάρμεν! Κάρμεν! Έλα εδώ!" ,είπε η Άννα μπαίνοντας στην κουζίνα.
"Ηρεμήστε κυρία δεν κάνει να ταράζεστε σε τέτοια κατάσταση. Τι θα θέλατε;" ,απάντησε η πιστή της υπηρέτρια.
"Είδες τον Αντρέα; Ήθελα να του κάνω έκπληξη μπροστά στους φίλους μας και δεν ήταν εκεί. Πάλι ρεζίλι θα με κάνει! Τί κάθεσαι; Τρέχα να τον βρεις!" της είπε και η Κάρμεν έφυγε τρέχοντας.

Ταραγμένη βγήκε έξω αφού φόρεσε μία γούνα που της έκανε δώρο ο άντρας της στον πρόσφατο τους γάμο. Ήταν πολύ πλούσιο ζευγαρι. Και οι δύο ήταν γνωστοί ηθοποιοί και η κοινή τους εμφάνιση σε μία ταινία ήταν αρκετή για να ερωτευτούν. Το εξοχικό τους έμοιαζε περισσότερο με έπαυλη και ήταν από τα ωραιότερα κτίρια στην Ελλάδα. Ίσως και το μεγαλυτερο. Το έχτισαν μετά τον γάμο τους. Ένα κρύο αεράκι φύσιξε και αναστενάζωντας άναψε ένα τσιγάρο και άρχισε να περπατάει στον κατάλευκο κήπο τους. Η μουσική που ακουγόταν μέχρι εκεί την έκανε να θυμηθεί τα παλιά χρόνια. "Δεν είναι ώρα για αυτά. Σήμερα είναι μεγάλη μέρα!" είπε και πέταξε το τσιγάρο στο χιόνι. Ξαφνικά άκουσε έναν ήχο πίσω από τα φυτά και έτρεξε να δει ποιος ήταν. Νόμιζε ότι ήταν ένας δημοσιογράφος. Συχνά την περιτριγύριζαν και δεν την άφηναν να έχει ιδιωτική ζωή.

Καθώς έτρεχε, έπεσε πάνω σε κάτι. Σηκώθηκε και το κλώτσησε από τα νεύρα της. Το πόδι της χτύπησε πάνω σε κάτι πολύ σκληρό. Άρχισε να βγάζει το χιόνι και μόλις το είδε ούρλιαξε.

Ο Αντρέας Δελέτογλου ήταν νεκρός. Όπως και η ζωή της Άννας Δελέτογλου από εκείνη την στιγμή.