Academy Of Magic

Chapter Four : Light and Dark (2)

Love's *POV*

Sino naman kaya itong epal na kumatok? Binuksan ko ang pinto at nakita ko ang isang lalaki.

"Sir, Ms. may nakuha po akong impormasyon tungkol sa Light." Sabi nung lalaking pumasok.

"Ano iyon?" Tanong ni Papa

"Ferri, the one who curse us. He died a hundred years ago." Nagkatinginan kami ni Papa sa sinabi nito.

"So, ibig sabihin ba nito hindi si Regret ang sinasabing papatay at tatapos sa mga Light?" Tanong ko.

"We are not sure about that Ms. Hanclre."  Sagot niya.

"Sigurado akong may masamang pinaplano ang mga Light laban satin." Sabi ni Papa

"Kailangan din natin ng plano para mapatumba natin sila" Sabi ko.

"Para sa mga kagaya nating immortal, hindi pwede na basta may plano lang. We need to plan it surely and clearly." Sabi naman nung lalaki.

"That's right."

"Kung sabihin na lang kaya natin kay Regret na siya ang prinsepe ng dilim." napatingin sila saakin ng masama dahil sa sinabi ko

"We can't do that!!! Kapag nalaman niya ang totoo..." Sigaw sakin ni Papa.

"Kapag nalaman niya ang totoo, ano?" Tsk. PAra rin namn kay Regret 'yon. "Mas makakatulong na sabihin na natin, makakatulong iyon hindi lang saatin, pati na rin kay Regret"

"Sir sa tingin ko rin po, makakatulong nga kung alam na ni Master Regret ang totoo niyang pagkatao. Pagkatapos nating ipaliwanag sa kanya ang lahat ay pwede natin siyang kausapin at sabihin na ipagtanggol niya tayong mga Dark." Pareho kami ng nasa isip, pero ang isa ko pang dahilan ay para hindi na mahirapan ang kapatid kong hanapin ang sarili niya. Dahil alam kong nahihirapan na siya.

"That's true, duty niya ang ipagtanggol ang Dark. Pero magagalit siya kapag nalaman niya na isinikreto natin sa kanya ang totoo."

"Mas magagalit siya saatin kapag pinatagal pa natin!" -ako

"Lalabas po muna ako Sir." sabi nung lalaki tapos lumabas na siya.

"My brother is not a fool for not noticing the missing pieces of his life!!!"

"Naghihintay lang ako ng tamang panahon para sabihin sa kanya-" hindi natuloy ang sasabihin nya dahil nagsalita na ako

"Don't wait for the perfect time!!! Just make the time perfect!!!" Sigaw ko. "Tumigil ka na sa kababawan mo, kung hindi ako mismo ang papatay sa'yo!" Banta ko sa kanya. My father is a mortal na maypowers. Hindi siya immortal tulad namin ni Regret.

"Hindi mo alam kung paano siya magalit, Love."

"Hayaan mo siyang magalit! May karapatan naman siyang magalit eh!"

"Okay. Sasabihin ko sa kanya bukas na bukas din." 

"Siguraduhin mo lang" Banta ko.

Regret's *POV* (Singit lang)

"Saan ko kaya ilalagay itong sulat na'to?" saang parte kaya ng kwarto ni papa ko ilalagay ang sulat na ipinangako ko? Dapat dun sa madaling makita. Susulitin konna ang panahon na abala siya sa pakikipag usap kay ate.

Alam ko na!!! Dito ko na lang ilalagay sa drawer niya, siguradong makikita na niya ito agad. Pwera na lang kung bulag siya.

Makapunta na nga lang sa kwarto ko para matulog.