"ေအာ္ ေလးေလးေရာက္လာပီလား..."
Chen က ေရာ့ရဲရဲျပံဳးျပကာဆိုေလသည္...။
ျပီးစလြယ္ေခါင္းညိတ္ျပမိပီး......
Chanyeol ကိုပဲ ေငးၾကည့္ေနမိသည္...။"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ...."
"မနက္ထဲက မ်က္ႏွာမေကာင္းလို႔ ေမးေနတာ
ဘာမွမျဖစ္ဘူးႀကီးပဲ ေျဖေနတာ...
အားကစားခ်ိန္မွာ ဆရာကေျပးခိုင္းေတာ့
သားကသူ႔ကိုမင္းျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာေနတာသူကရတယ္တဲ့.... တစ္ပာတ္ပဲေျပးရေသးတယ္ လဲက်သြားတာ....အိမ္ေရာက္ရင္ နာနာ႐ိုက္ပီး ဆံုးမလိုက္စမ္းပါ ေလးေလးရယ္... ခံစားေနရတာကိုမေျပာတဲ့ေကာင္ကို......""အင္း.....ဒါဆို ခုေခၚသြားေတာ့မယ္.."
"ဟုတ္ ေလးေလးWu..."
Chanyeol က သူ႔ကို မခ်ိဳမခ်ဥ္ေလး
ရယ္ျပ႐ွာသည္....။
ေဖ်ာ့ေတာ့ေနသည့္မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ေနရသူက မသက္မသာ..."အခုဘယ္လိုေနေသးလဲ..."
ေက်ာင္းေဆးခန္းမို႔သက္သာရံုသာ
ရမွာေလ....။"ေခါင္းမူးေနတယ္....."
"အင္း.....ထလို့ရလား...
Papa ခ်ီရမလား
မွီပ္ီိးေလ်ွာက္မလား...""ရတယ္ မွီပီးပဲေလ်ွာက္မယ္... Chenကားဆီလိုက္ပို႔ေပး....."
Chen က ေဘးမွာ ဝင္ရပ္သည္...။
တစ္ကိုယ္လံုးက်ြန္ေတာ့္ဖက္ကိုပစ္ကပ္မွီရပ္ထားပီး...သူ့လက္တဖတ္ကိုေတာ့ Chenက ထိန္းကိုင္ထားခဲ့သည္.....။***********¿¿??*******¿¿??**********
"ဘယ္လိုေနလဲ Xing...."
"ေသြးေပါင္ေတြက်ေနတယ္...
ငါ သိပ္ေတာ့ အားမရဘူး....
တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေစာင့္ၾကည့္ပီးလို႔
အေျခေနမထူးဘူးဆိုရင္ ေဆးရံုတင္ထားရေအာင္...""ဟင္ အဲ့ေလာက္ေတာင္လား...."
ဒီရက္ပိုင္းမွာChanyeolကို ပစ္ထားမိေလသလား....။ ့အေတြးႏွင့္လူကေခ်ာက္ခ်ားသြားမိသည္...။ Xing ကေတာ့ တစ္ခုခုေတြးသလို
ၿငိမ္ေနခဲ့ေလသည္....။
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕.....❤သူ❤ --ကျွန်တော့်ရဲ့.....သူ
FanfictionKrisyeol Papa && Babe @HtetWai6100