Hoofdstuk 5 - Matthew asshole Dalivio

1.8K 61 6
                                    

ALS IK MIJN ogen open en langzaam knipper weet ik pas weer waar ik ben. In de caravan. Ik ben niet dood! Riley West leeft nog steeds na een avondje uit! Wat een opluchting!

Al snel merk ik waarom ik wakker geworden ben; de hitte. Ik draai me op mijn rug om zo te proberen wat meer buitenlucht op te vangen uit het raam achter me totdat ik merk dat mijn poging zinloos aan het mislukken is. Het raam was vannacht nooit open geweest. Top.

De witte lakens plakken vast aan mijn benen die ik maar niet los kan krijgen uit de witte lap stof. Bezweet en klef. Ik schop wat met mijn voeten om zo mijn voeten los te wringen. Mijn grijze pyjama geeft ook niet mee. Als mijn voet een ander warm zacht object aanraakt slaat mijn hart een slag over. Ik merk dan dat er nog iemand naast me ligt. Rustig Riley het is Sem maar.

Sem ligt naast me in haar ondergoed en haar slaap hemd met een grote Mickey mouse erop. Haar paarse lokken liggen in soepele golven over het roze dekbed heen gespreid. Af en toe valt er wel een klit te vinden aan de uiteindes van haar haarpunten maar dat maakt haar niet minder mooi.

Tot mijn verbazing merk ik dat Sem niet de enige is die met ons in het 2 bij 2 meter bed ligt. Stef zijn bruine haren vallen nogal makkelijk te onderscheiden nu hij zijn hoofd op een wit kussen heeft liggen. Zijn lichaam is ingewikkeld in laken, zijn bovenlichaam ontbloot. Zijn ogen zijn gesloten. Ik kan me vaag herinneren dat we allemaal bij elkaar wilde liggen, nog steeds een beetje bang van de rare figuren op straat.

Een van Stef's armen ligt over Sem's buik heen. Een tikkeltje verdwaald als je het mij vraagt. De ander heeft hij ergens over de zijkant van het bed heen laten vallen. Zijn gezicht zit onder de glitters. Waarschijnlijk had Sem haar oogschaduw het begeven en was het kussen waar Stef nu met zijn hoofd op ligt slachtoffer geweest van haar donkere make-up.

"Semmie, hoor je me?", fluister ik. Geen kik. Wanneer ik haar in haar zij por met mijn been vliegen haar ogen in een keer open. Haar boven lichaam schiet omhoog. Ze stoot nog net haar hoofd niet tegen het open dakraam. Nu Stef zijn arm van Sem's middel is afgegleden valt hij zelf, zijn grip verloren, met een harde bons van het bed af.

"Au!", krijst hij waarna ik en Sem gelijk oog contact maken en ondanks onze eigen vermoeidheid en irritatie toch moeten lachen als malle zeehonden.

"Wat?! Waarom ben ik eruit geduwd?!", roept Stef boos. De blauwe plek onder zijn oog is nu duidelijk te zien, ook voor Sem. Ik duw mezelf op van het matras en grinnik rustig verder. Half high van mijn slaap tekort.

"Voor het geval dat je het nog niet door had Ste Fa No..", begint Sem. "..je handen lagen op een plek waar ze niet horen! Oh ja, wat de hel heb je met je gezicht gedaan?", plaagt Sem. Ze wist natuurlijk niets van de bar jongen die Stef even een lesje geleerd had op zijn eigen manier.

"Dat was.. niet de bedoeling en ik heb voor jouw gevochten ja! Ik heb je eer hersteld!", roept Stef, die nu op staat van de grond en naar het mini aanrecht loopt op het koffie apparaatje van zijn ouders in het stopcontact te steken en het kleine kannetje met water te vullen vanuit de zielige kraan.

"Ach joh, houd toch eens op, je lijkt Zuko uit avatar wel. Ik moet mijn eer herstellen en de avatar vinden", doet ze Zuko's stem uit de tekenserie The last Airbender na.

Bij die opmerking schiet ik opnieuw in de lach. Stef lijkt het allemaal niet zo grappig te vinden en haalt een van zijn vingers langs zijn paarse plek onder zijn oog.

"Haha Semmie erg grappig. Voorlopig heb ik die vieze bar jongen wel een van mijn linkse hoeken laten proeven", zegt Stef die de oploskoffie in een filtertje schept en het in het apparaatje op het potje schuift. Het water had hij net in de achterkant van het apparaat gegooid. Precies genoeg.

"Nou, ik weet niet wat jullie willen. Maar ik wil chillen bij het zwembad", zegt Sem. "Ik kan wel een paar hotte Italiaanse badmeesters gebruiken".

Ik trek mezelf over Sem heen nar de rand van het bed en begin al vast mijn douch spullen te verzamelen in mijn katoenen tasje. "Books are the new black", staat er in sierlijke letters op geschreven. Ik had het ding gekocht bij een boekhandel in de grote stad. Misschien moest ik nog maar eens een keer naar Den Haag gaan deze maand voor de ABC. Daar haalde ik al mijn Engelse boeken vandaan.

"Oke oke, gaan jullie dan maar wat eerder. Ik wil echt even douchen. Ik voel me echt zo vies dat ik het zweet gewoon overal kan ruiken", grap ik.

De geur van Stef's koffie dringt mijn neus binnen waarna hij uit het klap kastje boven het mini aanrecht een paars plastic bekertje haalt. Ik ben zo blij dat Stef deze sta caravan had kunnen regelen. Zijn oom en tante zijn echt schatten van mensen!

"Dat is oke Riley, we zien je wel verschijnen. Dan flirt ik wel alleen met de hotte badmeesters", zucht ze. Ik schud meteen mijn hoofd wanneer ik mijn andrelon shampoo en borstel in mijn tas stof en daarna een doek van de stapel kleding af haal om me mee af te drogen.

"Oh nee Semmie, kan je na gisteren heel even je hormonen op een laag pitje houden?", vraag ik. Sem's wangen vullen zich op met rood. Ze gaat rechtop zitten en stopt dan snel wen knot in haar haar.

Ik trek snel de koffie weg uit Stef zijn hand en neem een grote slok voordat ik zijn plastic beker weer terug geef. Stef zijn ogen glinsteren. Aan zijn lippen verschijnt een lach die zo oprecht is dat ik zeker weet wat hij nu gaat zeggen.

"Eigen schuld dikke bult Semmie", lacht hij. Hij neemt een slok van zijn koffie en leunt nonchalant tegen het aanrecht aan. Sem staat al met een kussen in werphouding.

"Nouja jongens, laat elkaar leven. Ik zie jullie bij het zwembad!", zeg ik. Dan vlieg ik de deur uit.

-

Als ik eindelijk onder een koele douch straal sta kan ik heerlijk genieten. Ik ontspan mijn spieren en was al het vieze zweet van mijn lichaam af. Het enige nadeel van douchen op deze camping is het toiletgebouw. Er werd hier blijkbaar geen onderscheid gemaakt tussen mannen en vrouwen douches. Maar wat boeit mij het. Ik wil douchen! Het is toch pas acht uur 's ochtends.

Als ik mijn haar gewassen heb duw ik met tegenzin de straal van het water uit en strompel langzaam naar de andere kant van het piepkleine hokje om mezelf af te drogen. Dit was het enige van douchen wat ik gewoon niet kon uitstaan. Afdrogen. Ik moest met mijn ogen elke waterdruppel af gaan en dat betekende ook gelijk mijn hele lichaam.

Ik zucht diep waarna ik zo snel als ik kan voortbrengen mijn bikini aantrek en mijn haar af droog met mijn doek. Als ik mijn shirt en broek uit mijn tas haal kan ik mezelf wel in elkaar slaan. Natuurlijk vallen beide kledingstukken op de grond, zo in het water. Volledig doorweekt trek ik de twee items van de vloer af en vloek binnensmonds. Nu moet ik wel met mijn kleine doek om terug naar de caravan om nieuwe kleding te halen. Shit shit shit. Oke, ik kan dit. Gewoon een snelle loop. Iedereen loopt hier in zijn blote bast Riley.

Als ik eindelijk genoeg moed verzameld heb om de deur van het hokje te openen trek ik mijn overvolle tas van het haakje af en loop op mijn slippers naar de uitgang van het toilet gebouw. Het vele licht van de buitenwereld maakt me duizelig. Dan gebeurd er iets waarvan ik zo gehoopt had dat het niet zo zou zijn.

Ik bots op tegen een lichaam. Een ontbloot lichaam met een mooie laag zeide gladde huid. Ik schrik me een ongeluk wanneer ik half achterover val en mijn handdoek de grond raakt. Twee stevige handen pakken me beet bij mijn polsen en trekken me terug in de juiste staande positie.

"Sorry, Sorry I just..", als mijn ogen de ogen van mijn hulpverlener vinden verstijf ik. Twee verbaasde grote bruine ogen staren me aan. Zo donker en hypnotiserend. Het as zwarte haar valt niet te missen waneer het nog net tot aan zijn schouders van zijn gezicht weg krult. Het is nat en ruikt naar mannen shampoo. Dit was mijn vorige hulpverlener uit de club. De jongen die ik nooit van mijn leven meer onder ogen durfde te komen omdat ik een glas bier in zijn gezicht geleegd had.

Hij staart mij net zo geschrokken aan wanneer we beiden tegelijkertijd spreken. Ik bedek mijn lichaam met mijn handen zoveel als ik kan wanneer hij een stap vooruit neemt en onze gezichten elkaar bijna raken.

"Jij!?".

-

Jep, de dude kan Nederlands!!! How oh how is this possible?!?! Ghhehehe I know everything XD De lol kan beginnen 😏 p.s. Wat een lekker zonnetje aan het zwembad! Oh ja, de Italiaanse badmeesters zien er echt uit als Matthew op die eerdere foto gheheheheheh c:❤️

De Fling (✔️) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu