cupcake? cupcake. 🧁 jeon jungkook ✓

❣ 21 ❣

İnce parmaklarımı dudaklarıma getirip yavaşça gezdirdiğimde, kalbimin çarpıntısı öyle bir hızlanmıştı ki yattığım yatakta aniden tepinmeye başladım. Ellerimi utanan kalbimin üzerine kapatıp tepinmekten vazgeçmedim. 

Jungkook beni öpmüştü. Bir dakika dahi sürsede beni öpmüştü. Her an bayılabilirdim. Kızaran yüzüm neredeyse havaya uçmak üzereydi. Düşünmek bile beni bu kadar utandırırken dudaklarımı tutup ağacın altından koşarak uzaklaşırken nasıl göründüğümü tahmin bile edemiyordum. Kafamdaki düşünceleri dağıtmaya çalışarak hazırlanmayı bekleyen cupcakelerim için mutfağa indim. 

Bu benim yaptığım en güzel cupcake olmalıydı.

***

''İnanabiliyor musun? Sen beni öptün.''Jungkook çenemin altında birleştirdiğim elime vurarak benden bir kaç adımla uzaklaştı.

''Kes şunu.'' yüzünü yere eğdiğini fark ettiğimde utandığını anlamıştım. Ağzım mutluktan her an yırtılacak gibiydi. 

Ellerim arkada birleştirmiş bir şekilde ıslık çalmaya çalışarak ona doğru yürüdüm.

''Neden gidip bunu Hae Eun'a anlatmıyorsun ki? Kendimi bir erkekle öpüşmüşsün de arkadaşına anlatıyormuşsun gibi hissediyorum.''

''Ama ben sana anlatmak istiyorum. İstersen başka biriyle öpüşüp geleyim?'' yere eğdiği yüzüne doğru hafifçe eğildiğimde boş anımı yakalayarak dudaklarıma sertçe vurdu.

''Hele öyle bir şeye kalkış...'' elleri hala ağzımda dururken dudaklarımı bir ördek ağzına çevirmeye çalışır gibi avuçlarında sıkıştırdı.

''O işe yaramayan dudaklarını koparırım.'' eline vurarak zavallı dudaklarımı kurtarıp kendimce teselli ettim.

**

Öğretmenlerden hiç bir ses çıkmayınca kapıyı çalarak girmek için izin istedim. Disiplin kurulu toplanmış önlerindeki sandalyede oturan Jungkook'a cezayı açıklamak için hazırlanıyorlardı. Bu dünyanın en adaletsizce şeyiydi. Jungkook benden hiç bir şey yapmamı istememiş olsa da artık buna dayanamıyordum.

''O gerçekten hiçbir şey yapmadı efendim!'' öğretmenlerime vurgu yaparak bağırdığımda bana sessiz olmamı belirten bakışlar attılar.

''Başka birisi bunu yaptı. Lütfen inanın.''

''Yu Jin hemen dışarı çık.'' biyoloji öğretmenimizin sert sesiyle yerimden oynamış olsamda yapabileceğim hiçbir şey yoktu. Jungkook'un bana olan kızgın bakışları arasında kapıyı açarak geldiğim gibi dışarı çıktım. Duvara yaslandığımda gözlerim sebepsizce dolmuştu. 

Eğer Jungkook'un okul sicili biraz bile bozulursa istediği yerlere gidemezdi. Hayatının geri kalanını pişman olarak geçirebilirdi. Yere sabitlediğim gözlerimi hafifçe kaldırdığımda boynu bükük bir şekilde buraya doğru gelen Dae Ho'yu fark ettim. Yaslandığım yerden ayrılarak ona doğru yöneldim.

''Lütfen.'' diyebildim sadece. Eğdiği kafasını kaldırarak aşağı yukarı salladı. O an ki mutluluğum tarif edilemezdi. Az önce çıktığım kapıyı tıklayarak kulpu aşağı doğru büktü. O doğru kararı vererek Jungkook'u kurtarmaya giderken bende hemen arkasında yürüdüğünü daha yeni fark ettiğim, kocaman gülümsemeli bir Young Nam'a kocaman gülümsemekle yetindim.

Umarım bölümü beğenmişsinizdir ^_^ oy ve yorumlarınızı bekliyorum ^^