Creepypasta (Greek)

4:30

Ήταν 4:30 το πρωί.
Ξύπνησα τρομαγμένος μετά από έναν φριχτό εφιάλτη.
Κοίταζα τρομαγμένος το πλάσμα να σκοτώνει όλους που ήξερα και αγαπούσα, ανήμπορος να κάνω κάτι.
Το πλάσμα ήταν κοντόχοντρο με μακριά και λεπτά χέρια με νύχια που έμοιαζαν περισσότερο με σπαθιά παρά με νύχια.
Τα μάτια του ήταν δύο λαμπερές σχισμές μέσα στο σκοτάδι και τα δόντια του έμοιαζαν περισσότερο με κέρατα.
Με κοίταξε και άρχισε να γελάει πριν να τους ξεσκίσει με τα νύχια του μπροστά στα μάτια μου.
Πως είχε μπει μέσα στο σπίτι μου;
Τώρα θυμάμαι, είχε μιμηθεί την φωνή του πατέρα μου και του ανοίξαμε την πόρτα... Και το προκαλέσαμε μέσα.
Δεν μπορούσε να μπει χωρίς άδεια.
Ένιωσα απίστευτη ανακούφιση όταν ξύπνησα στο δωμάτιο μου, ξέροντας πλέον πως όλα ήταν απλώς ένα όνειρο.
"Γλυκιέ μου, τι έγινε, είσαι καλά;" άκουσε την φωνή της μητέρας μου έξω από την πόρτα του δωματίου μου.
"Δεν είναι τίποτα μαμά, απλώς είδα έναν εφιάλτη." της είπα.
"Α, εντάξει γλυκιέ μου. Μαζί μου σου έφερα και ένα ποτήρι νερό, να έρθω μέσα να στο δώσω;"
"Α, σε ευχαριστώ μαμά. Ναι πέρνα μέσα."
Και μόλις λέω αυτές τις λέξεις θυμάμαι πως... Οι γονείς μου έλειπαν από το σπίτι για το Σαββατοκύριακο...