The Return Of The Ranislanski's Deel2 #Voltooid

Het verhaal

Een paar weken later...................

Rusteloos klikte Rayan op zijn pen. Tijdens vergaderingen was hij normaal scherp en alert. Zijn aandacht was er dit keer niet bij. Hij was dan ook erg blij dat Issam de vergadering leidde. Rayan keek toe met welke overtuiging en talent zijn broertje dit deed en besefte dat hij niet trotser op hem had kunnen zijn.

De gebeurtenissen in Rusland waren een paar weken geleden. Issam was snel hersteld. Ranislanski was op geen enkele manier negatief in het nieuws gekomen. Rayan wist dat dit te danken was aan het feit dat zijn tegenstander Ranislanski niet zwart kon maken, zonder zijn eigen positie hiermee te ondermijnden.

Rayan wist dat als hij zijn kaarten goed speelde er niemand ooit lucht over hoefde te krijgen. Ondanks de moeilijkheden die op de loer lagen was Ranislanski op dit moment niet zijn grootste zorg. Er was een ander probleem dat hem al maanden teisterde.

Met deze gedachte door zijn hoofd nam het geklik van zijn pen toe. Yasmin keek hem van de andere kant van de vergadertafel bezorgd aan. Vreselijk eigenwijze man dacht ze.

Opgelucht haalde Rayan adem toen de vergadering dan eindelijk ten einde liep. Met Issam aan zijn zijde liep hij terug naar zijn kantoor.

'Al wat verandering?' Rayan wist gelijk waar Issam op doelde. Er verscheen dan ook een kille blik in zijn ogen. 'Die zal niet komen.' Yasmin kwam op dat moment zijn kantoor binnen.

'Ik begrijp gewoon niet hoe zo'n intelligente man als jij zo ontzettend dom kan handelen!' riep ze uit. 'Yasmin,' zei Rayan waarschuwend. Woest keek ze hem aan.

'Mij ga je echt niet de mond snoeren, dat zou je onderhand wel moeten weten. Er moet toch iemand zijn die je verteld dat je een domme ezel bent!' Issam hield met moeite zijn lach in. Rayan zag dit en wierp hem een dodelijke blik toe, waarop Issam dan toch in lachen uitbarstte.

'Je moet het haar wel nageven Rayan. Ze zegt je precies waar het op staat.' Hij was gewoon zijn verstand verloren dacht Yasmin. Dat was de verklaring voor zijn schofterige gedrag de laatste maanden.

'Wil je soms dat ik een vreugdedans doe?' vroeg Rayan sarcastisch. Met een woest gebaar griste hij de krant van zijn bureau. 'Hier zou ik zeker blij om moeten zijn!' Met grote ogen staarde Yasmin naar de krantenkop.

Rayan Ranislanski staat op punt van scheiding! De krantenkop leek de woorden wel uit te schreeuwen. Rayan ging bij het raam staan. Zijn ogen stonden koud. In een nijdig gebaar smeet hij de krant weg.

Yasmin liep naar hem toe en legde haar hand op zijn schouder. 'Het spijt me. Ik wist niet dat het nieuws de buitenwereld had bereikt.' Rayan draaide zich naar haar om. Zijn ogen stonden afstandelijk.

'Dat was ook de bedoeling. Iemand is alleen zo aardig geweest de pers in te lichten.' Geschrokken keek Yasmin hem aan.

'Je denkt toch niet dat Dalila dat heeft gedaan?' 'Waarom zou ik dat niet denken? Het kreng is wel voor meer verantwoordelijk.' Met pijn in haar hart hoorde Yasmin hem aan. Waarom was hij toch verdomme zo hard?

Issam besloot zich met het gesprek te bemoeien. 'Dat zie ik Dalila ook niet doen,' bracht hij in. 'Jullie dierbare Dalila is anders toch echt een bedrieglijk kreng!'

Rayan streek vermoeid door zijn haar. 'Ik weet dat jullie het goed bedoelen. Ik zou nu toch liever alleen willen zijn.' Issam en Yasmin keken elkaar aan en liepen toen weg.

Alleen achter gebleven pakte Rayan de krant op. Zijn ogen vlogen over de regels. De woorden leken hem te bespotten. Ze leken alles te bespotten waar hij ooit zo heilig in had geloofd. Hij balde zijn handen tot vuisten.