" Do D.o shi !! "
ကြၽန္ေတာ့္ရံုးခန္းထဲကို ရာရာစစ ဇြတ္၀င္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ စားပြဲခံုေပၚ ေျခေထာက္နွစ္ဖက္တင္ထားတဲ့ Park Chanyeol က .. ကြၽန္ေတာ့္ကို ေပေစာင္းေစာင္းၾကည့္တယ္...
"ဒုန္းးးးးး!!!!! "
ကြၽန္ေတာ္ စားပြဲခံုေပၚကို စာ႐ြက္ကို ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့ .. Chanyeol က မ်က္ခံုးတစ္ခ်က္ပင့္သြားရင္း ..
"ကိုယ့္ Company ကို လာတဲ့ ရွယ္ယာရွင္ကို အာ့လိုပဲ ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း ဆက္ဆံတက္တာလား "
" ရွယ္ယာရွင္ သာ မဟုတ္ရင္ မင္းကို ငါ ေမာင္းထုတ္မွာ .. Park Chanyeol .."
ကြၽန္ေတာ့္ စကားေၾကာင့္ Chanyeol က တဟက္ဟက္ရယ္ရင္း ..
" ေမာင္းထုတ္ ရဲလို႔လား Do D.o ရာ အေျပာမႀကီးစမ္းပါနဲ႔ "
ကြၽန္ေတာ္ .. သူ႔ကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက အၿပံဳး မပ်က္ပဲ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္နွာနား တိုးကပ္လိုက္ကာ ...
"သိတယ္ မလား .. ငါက မင္းေကာင္ေလးkai ရဲ႕ သည္းသည္းလႈပ္ hyung ေလ .. ဟဟ "
"မင္းးးး"
ကြၽန္ေတာ္ . Chanyeol လည္ပင္းကအကီ်စ ကို ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ေတာ့ chanyeol က သူ႔မ်က္နွာကို ေမာ့ရင္း ...
"ထိုးေလ .. ဘာလဲ .. မထိုးရဲတာလား .."
ကြၽန္ေတာ္ လက္သီးကို ေလထဲေျမာက္ထားရင္း တန္းလန္းရပ္လိုက္ေတာ့ .. Chanyeol က ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ေျဖခ်လိုက္ရင္း ...
"မင္းက အျဖစ္မရွိဘူး Do.."
ကြၽန္ေတာ္ နႈတ္ခမ္းကို ဖိကိုက္လိုက္ရင္း ၿငိမ္လိုက္ေတာ့ .. Chanyeol က မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ လိုက္ရင္း
"မင္းက မင္းခ်စ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ေတာင္ မင္းကို ျပန္ခ်စ္ေအာင္မလုပ္နိုင္ဘူး .. မင္းက အလကားေန မာန္တက္ေနတဲ့ $ရူးေကာင္ ."
ဟက္ ဟက္ .. ကြၽန္ေတာ့္အျဖစ္က အာ့ေလာက္ေတာင္ ကဗ်ာ ဆန္သြားလား ...
