BAB 14 K.A.I [KERANA AKU ISTERIMU]

Start from the beginning
                                    

Aku jeling Hannah.

"Tak ada maknanya."

"Ya Allah budak dua orang ni, duduk berkasih sayang kat sini pula. Masing-masing dah ada laki, tapi perangai macam budak-budak." Aku dengan Hannah sama-sama pandang ibu yang tengah bercekak pinggang kat depan kita orang. Kita orang sengih.

"Alaaa ibu, nanti susah dah kita orang nak berkasih sayang lepas ni." Hannah tolong jawab bagi pihak aku sekali. Dia memang panggil ibu aku tu ibu, saling memberi kasih sayanglah. Konon.

Ibu menggeleng kepala.

"Ada-ada aje jawapan. Naik pening ibu melayan kau orang berdua ni." Ibu masih lagi macam tadi. Berdiri sambil bercekak pinggang. Reaksi cliche ibu setiap kali ibu 'berceramah'.

"Tak payahlah naik pening ibu, naik keretalah. Boleh minta ayah belanja baju best-best." Kali ni aku pula yang jawab. Aku dengan Hannah terus sama-sama gelak, siap high five tangan lagi. Reaksi bagi 'jawapan kau gila gempak tahap cipan terbang beb.'

Ibu tepuk dahi. Pening kepala dengan perangai kami mungkin.

"Astaghfirullah budak-budak ni. Apa orang cakap, ada aje yang nak dijawabnya." Ibu datang dekat sikit dengan kita orang lepas tu tarik telinga aku dengan Hannah.

"Aarghhh." Aku dengan Hannah sama-sama menjerit. Semua orang dekat ruang tamu bawah pandang kita orang lepas tu gelak balik termasuklah lelaki yang dah jadi suami aku tu. Apalah nasib kau labu, baru hari pertama kahwin, dah kena tarik telinga. Jatuh peratus aku nak jadi isteri ayu lagi sopan.

"Ibu ni suka buli kita orang tau. Jatuh macho kami." Aku cakap kat ibu. Telinga aku dengan Hannah masih kena tarik lagi. Nasib baik pakai tudung. Kalau tak habislah nampak merah-merah telinga kita orang.

"Mana ada ibu buli kau orang. Ni namanya bagi 'nasihat'." Banyaklah nasihat.

Aku dengan Hannah sama-sama mencebik, lepas tu aku pandang Hannah, Hannah pandang aku. Kita orang sama-sama senyum. Kita orang terus sama-sama peluk ibu. Sekejap. Lepas tu ibu terus lepaskan telinga kita orang. Ibu peluk kita orang balik. Tu taktik setiap kali ibu 'buli' aku dengan Hannah.

Ibu tepuk-tepuk manja belakang kita orang.

"Dah-dah, lewat malam dah ni. Hannah, pergi ajak Hafiz naik atas. Kesian dia penat dari tadi lagi menolong apa yang patut."

Hannah terus buat tanda 'salute' dekat ibu.

"Abang oh abang, jom masuk bilik." Gila tak malu minah ni melaung panggil Hafiz selamba badak dia macam tu aje.

Ibu gelak-gelak lepas tu ibu pandang aku.

"Kamu Nadiah Husna, pergi ajak suami naik jugak." Lepas tu ibu dengan Hannah sama-sama senyum. Ada makna.

Aku terus lepaskan pelukan kat pinggang ibu.

"Tak nak lah orang. Nanti dia nak naik, pandai-pandailah dia." Aku baru aje nak berjalan naik tangga, ibu terus tarik tangan aku pergi ke arah saudara mara aku yang tengah berbual dengan suami aku tu.

Ibu pandang aku. Bukan setakat ibu seorang, semua yang ada kat situ pandang aku.

"Sekarang Nadiah Husna." Ibu cakap kat aku.

Aku mengeluh.

"Awak, jom naik." Aku cakap kat dia. Dia pandang aku.

Ibu tepuk bahu aku.

"Apa yang berawak-awak dengan suami sendiri."

Aku pandang ibu.

"Habis tu nak panggil apa?" Aku bisik kat ibu.

K.A.I [KERANA AKU ISTERIMU]Where stories live. Discover now