Secrets For Her

Hfst 34

Authernote: lees eerst hoofdstuk 33. Het publiceren van dat hoofdstuk ging mis waardoor bijna niemand een melding heeft gekregen. Dus vergeet niet hoofdstuk 33 te lezen.

Pov Heaven

"En toen bleek het dat er ook nederlanders bij waren" zegt Sharon zuchtend, "nee? Echt?" ik begin hard te lachen. "Je had hun gezicht moeten zien, geniaal" ook Sharon begint te lachen. "Je spoort niet" zeg ik lachend, "en? Heb jij nog wat beschamends beleefd?" "umh, goeie vraag..." ik wrijf nadenkend over mijn slaap. "Ik heb wel iets..." "vertel vertel" roept ze opgewonden. "Het is echt heel dom hoor, ik was toen een meisje van zeven" "alsof dat van mij niet heel dom was" mompeld Sharon lachend. "Ik was aan het spelen bij een jongetje uit mijn klas. Hij heette Peter, we mochten helpen met koken. Groentesoep om precies te zijn.

"Peter, pak jij even de Peterselie voor mij?" riep zijn moeder. "Ja mam" toen zei ik "Dan pak ik de Heavenselie..." "heb je dat echt gezegt?" vraagt Sharon lachend. Ik bijt op mijn lip terwijl ik met mijn hoofd knik. "Wist ik veel dat peterselie een bestaande kruid was" mompel ik blozend, Sharon begint nog harder te lachen. Ik ga lang uit op het bed liggen en Sharon volgt al snel mijn voorbeeld. Een grote zucht ontsnapt uit mijn mond. "Heb je... Weet Noa waar je bent?" vraagt Sharon, droevig schud ik mijn hoofd. "Nee, mensen van hem hebben mij gekidnapt. Hij weet niet eens waar ik ben." zeg ik zuchtend.

"Hij zal wel ongerust zijn nu wij allebij zijn verdwenen" "ja" fluister ik terwijl ik mijn tranen weg probeer te knipperen. De deur word met een grote zwaai weer open gegooid. "Mee komen" gromt een onbekende jongen nors, Sharon krimpt angstig in èèn. "Dit is hem" fluisterd ze, verwarend kijk ik haar aan. "Dit is de jongen die ik heb geslagen" een lichte glimlach verschijnt zich om mijn lippen. Sharon doet haar armen om mij heen, "doei" mompeld ze. "Doei" zeg ik zuchtend, ze staat met tegenzin op. Ze loopt naar de jongen toe, "En doe de groeten aan Set" roep ik nog voordat de deur word gesloten.

Glimlachend sluit ik mijn ogen, het gesprek met Sharon heeft mij goed gedaan. Verveeld kijk ik om mij heen, hoe lang zit ik al in deze kamer? Mijn vraag word beantwoord door dat de deur al weer open gaat. Ik zucht, kan die deur nou nooit eens even rust krijgen. Ik krijg nog medelijden met die oude deur. "Je eten" Damon komt mijn kamer binnen met een bord en een kopje. Ik hoor mijn maag al knorren van de honger. Damon gaat naast mij op het bed zitten en geeft mij mijn eten en drinken. Abrupt ga ik van het bed af en maak ik het me gemakkelijk op de grond in de hoek. Damon zucht geërgerd maar ik doe alsof ik niks door heb.

Ik voel zijn ogen op mij branden maar ik eet rustig verder en zeg er niks van. "Je bent mooi" fluisterd hij, ik pak het kopje op en neem een grote slok water. Damon staat weer op en komt op mij af lopen. Hij gaat door zijn knieën en wrijft zachtjes over mijn wond heen. De wond is bijna helemaal weg, "doet het nog pijn?" ik schud mijn hoofd. Ik kijk in zijn ogen, waarna mijn blik al snel zijn hele gezicht verkend en als laatst kom ik aan bij zijn lippen. Zo roze, zo vol. "Owh Heaven" hij staat weer op en begint rondjes door zijn kamer te lopen. Hij haalt zijn handen door zijn haar, "wat doe je met me" zijn stem klinkt brak.

Ik begin te gapen, "kom we gaan slapen" zegt hij nadat hij mij heeft zien gapen. "We?" vraag ik verbaast, "ja, ik blijf hier" beantwoord hij mijn vraag. Versteld kijk ik hem aan, "wie zegt dat ik dat wil" roep ik verwonderd. "Doe niet zo moeilijk" zucht Damon. Hij loopt naar de deur en haalt daar zijn sleutel te voorschijn. Hij doet de deur op slot en loopt weer terug naar het bed. Hij zucht weer als hij merkt dat ik geen beweging naar het bed toe zet. Hij komt weer naar mij toe en tilt mij op. Hij legt mij neer op het bed, "als je niet snel op schiet ga ik je helpen met uitkleden." gromt hij. "Ik- draai je om. Ik wil mijn privecy" hij mompeld iets binnensmond maar draait zich toch om.

Ik wil me uit kleden als ik me bedenk dat ik helemaal geen pyama heb. "Umh... Damon" mompel ik ongemakkelijk, "ja?" "ik heb geen pyama" ik bijt op mijn lip, "dan doe je geen aan toch? Niemand die er moeite mee heeft" hoor ik hem geamuseerd zeggen, "Damon" sis ik. Ik hoor hem lachen wat mijn hart een slag over laat doen. Waarom heeft hij zo'n impact op mij..? "Hier" hij heeft zich om gedraait en zijn blote borst is zichtbaar. Hij houd grijnzend zijn t-shirt voor zich, ik gris het shirt uit zijn handen en wacht tot hij heeft om gedraaid. Ik zie hoe hij zijn schouders aan spant, snel wend ik blik blik er van af. Aantrekelijk dat is hij zeker. Ik trek mijn shirt uit en doe zijn shirt daarna aan. Even laat ik zijn geur bij mij binnen dringen. Ik doe mijn broek snel uit en ga onder de dekens liggen.

"Kla- hè je keek al" roep ik geschrokken. Hij heeft zijn armen over elkaar geslagen terwijl hij mij grijnzend aan kijkt. "Hoe lang keek je al" vraag ik hem boos. "Lang genoeg om te weten dat je een passend rood setje aan hebt" "jij... Jij bent echt niet te geloven" grom ik terwijl ik mijn gezicht af wend om mijn blozende wangen te verbergen. Lachend trekt hij zijn broek uit, niet kijken. Heaven, niet kijken. Bemoedig ik mezelf toe. Hij gaat onder de dekens liggen. "Je hebt er toch geen moeite mee dat ik alleen in mijn onderbroek slaap?" ik rol met mijn ogen. "Wat als ik ja zeg?" vraag ik, "dan heb je pech" hoor ik hem geamuseert zeggen.

Ik draai mijn rug naar hem toe. "Ga je al slapen, babe?" fluisterd hij, ik negeer hem. "Slaap je al?" hoor ik hem verbaast zeggen, "hè, je negeert me toch niet?". Hij zucht, "slaap lekker, my dear" zijn volle lippen strijken langs mijn voorhoofd. Glimlachend sluit ik mijn ogen, hij kan soms nog wel lief zijn. Met die gedachte val ik in slaap.

*** *** *** ***
Hey,

Vergeet niet hoofdstuk 33 te lezen, er zijn namelijk maar 20 mensen dir hem hebben gelezen...

Ik weet niet hoe lang ik dit boek wil maken. Het kan zijn dat het nog maar 5 hoofdstukken duurt maar het kan ook zo nog 10 tot 15 duren. Wat hebben jullie het liefst? Dit boek afsluiten en een hele nieuwe start beginnen met mijn nieuwste boek dat er aan zal komen?

Of nog even wachten met het nieuwe boek en dit boek lekker lang en uitgebreid schrijfen :)

Xx anna