Chapter 41 part 1

30.9K 527 8
                                    

SOMETHING is really really really not right. I can feel it! Habang hinahalo ko ang aking kape hindi ko mapigilan mag-isip ng kung ano-ano.

"Mimi! Dadan and Riri are going. Please take care of yourself. I Love You!" Bibong-bibong sabi ng anak ko.

Katulad niyan!

These past few days palaging hinihiram ni Dan Sergio ang anak ko. Kapag tinatanong ko siya kung saan niya ito dinadala ang palaging sagot lang nito ay namamasyal daw.

Hay nako.

Kung sa bagay naiintindihan ko din naman siya. . .

Ilang taon niya ding hindi nakasama ang anak namin. I'm sure namiss niya ito.

I sipped my coffee.

Unti-unti na ding nag-iimprove ang sales ng Soleste. I'm sure after 2 to 3 months na stability test pababalikin na din ako roon.

I finished my coffee along with my breakfast.

Kailangan ko na ding pumasok.

Nang isisilid ko na dapat sa bag ko ang aking phone. . . Bigla ito tumunog hudyat na may message.

It's from Demi!

From: Demi Ynares

Sabby! Help me choose! Pink or Red Roses? Which one?

I chuckled. Loka loka talaga itong babaeng to.

Mas naging close na kami ni Demi simula ng malaman ko ang lahat. Hindi naman pala ito masama. . .Shes actually an angel wrapped in a devils suit.

Mukha lang siyang maldita at mataray pero ni manakit ng pusa ay hindi niya kaya.

I replied.

A red one would be much better. What's up with the flower, bitch?

Pinaandar ko na ang sasakyan at tinungo ang opisina.

I drove around 10-15 mins. That was unusual. Grabe.

Palaging inaabot ako ng isang oras dahil sa traffic jam. What's wrong with the world these past few days?

My phone beeped again.

From: Demi Ynares

You!! Stop calling me biatch. I don't like it. Oh, by the way. . . Am i gorgeous or not, Sabby?

Napatawa na lang ako ng malakas. I didn't notice that some people were already staring at me.

I mouthed sorry. I forgot that i was riding in an elavator. Ghad. So dumb Sabrina.

I typed a reply.

Of course you're not! I'm way more gorgeous than you are. If you want a good comment. . . Go ask El Diosdado, BITCH!

Hmm. Siguradong maiinis yun. She doesn't like being called bitch. I find it funny, though.

I got off nang makarating na ako sa aming floor. My secretary greeted me and followed me hanggang sa loob ng opisina ko.

She gave me the pending papers that i have to sign and review.

Umalis na agad ito matapos sabihin sa akin ang schedule ko ngayong araw.

Saktong lumabas ito ay tumunog ulit ang cellphone ko.

It's Demi for sure.

Nang icheck ko ay siya nga!

Hmp. You'll regret this later bruha. I swear.

Hindi ko na ito nireplyan. Baka hindi ko matapos itong gagawin ko kapag nakipagchikahan ako sa bruhang ito.

●●●●

STRESSFUL. Iyan ang paglalarawan ko matapos ang malabakbakan na pakikipag-usap sa Head Office.

They want me to fire all the executives na namumuno sa Soleste Philippines.

It wasn't an easy task.

Lalo na't napamahal na rin ako sa iba.

Alam kong hindi dapat ihalo ang personal na bagay sa trabaho. But. . . I just find their decision cruel and irrational.

Laglag bagang inayos ko na lamang ang aking gamit.

Hapon na.

My phone ringed.

Tatay calling. . .

"Oh Tay! Bakit po?" I answered.

"S-sab? I have something to cofess. . ."

Nacurious ako bigla sa sinabi niyang iyon.

"W-what? Ano po ba iyon?"

"Si Trek. . . No, i'll tell when you get here. Pumunta ka dito sa simbahan ng San Rafael."

Parang nabingi ako nang sabihin iyon ni Tatay. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin pero may kutob ako. . .

At hindi iyon maganda.

Si Trek?

Sa simbahan?

I-i. My knees trembled. I caught my breath. This is SO not happening.

No.

Hindi pa patay si Trek.

Tatay wouldn't keep that a secret from me.

Nung nakaraan lang ang sabi niya nilipat daw nila ito ng ospital. I'm pretty sure magiging okay iyon. . .

So bakit nasa simbahan ito?

My imagination is running wild. I can't help it.

I immediately grabbed my keys.

Nais kong malaman ang totoo.

To be continued. . .

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

You're Mine Mayor (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon