-- Chapter 20 --
Nang magising si Joyce ay laking gulat niya nang may batang lalaki na nakatayo sa tabi ng kamay niya. Napasigaw siya nang mahina pero nang nginitian siya nito ay napilitan naman siyang ngumiti rito. Sinilip siya ni Tita Yanni nang marinig ang sigaw niya.
"Why? What happened?" tanong ni Tita Yanni sa kanya.
"I was shocked to see a little boy beside my bed. Who is he?" tanong ni Joyce rito.
"Hi Ate!" bati ng batang lalaki sa kanya.
"Nakita ko siya sa street kagabi then sinabi niya sakin ang dahilan. Kaya I can't take him back to his parents." paliwanag ni Tita Yanni.
"Pero Tita pwede tayong makulong kapag di natin siya binalik sa parents niya. Or sa pulis na lang." sagot ni Joyce. Kinausap niya yung bata. "Saan ka nakatira?"
"He can't understand tagalog." sagot ni Tita Yanni rito. Napakamot naman ng ulo si Joyce.
"Where do you live? We can't let you stay with us because your parents are surely looking for you and worrying. They might be thinking worse." paliwanag ni Joyce sa bata.
"No! My Dad will never be like that to me." sagot ng bata sabay tulo ng mga luha nito. Naawa naman bigla si Joyce rito at inamu-amo niya ito.
"Pinapabayaan daw kasi siya ng Daddy niya.. kaya siya lumayas." sambit ni Tita Yanni.
"Bakit? Eh yung Mommy niya?" tanong ni Joyce.
"Namatay na ang mommy niya pagkapanganak sa kanya." sagot ni Tita Yanni. Lungkot at awa ang naramdaman ni Joyce. Medyo nakarelate siya sa sitwasyon ng batang iyon na nasa 3 hanggang 5 taong gulang yata.
May narinig silang bumusina sa labas. Si Tita Yanni na ang bumaba para silipin kung sino iyon. Si Kris pala ang nasa labas. Pinapasok siya ni Tita Yanni at agad-agad namang naghanda si Joyce. Hindi niya akalaing susunduin siya nito. Papaalis na sila nang magtext si Dexel, susunduin na daw siya nito. Matapos niya itong replyan ay nawala na naman siya sa konsentrasyon dahil sa batang si Julio. Naaawa siya rito pero parang malayo ang loob niya rito sa di niya malamang dahilan. Dahil sa lalim ng iniisip ni Joyce ay nakalimutan na niyang magseatbelt kaya't si Kris na ang nagsuot nito sa kanya. Biglang bumalik sa reality si Joyce nang mapansin niya si Kris. Sobrang magkalapit na ang mukha nila. Nang makaramdam ng ilang si Kris ay kinabit na niya ang seatbelt ni Joyce tsaka umayos ng upo.
"Why so quiet?" pagkawala ni Kris sa ilangan nila.
"Ah.. iniisip ko kasi si Julio, yung batang nadatnan mo sa bahay namin kanina?" sagot ni Joyce.
"Ah yes. Who is he?"
"I don't know.. Tita Yanni found him last night at the street."
"Not related to you?"
"No. Kinwento niya kay Tita na pinapabayaan daw siya ng Daddy niya, his Mom died nung pinapanganak siya."
"Ah kaya ba tahimik ka? You're thinking of any help for him?"
"Not exactly.. Oo, iniisip ko rin yun pero.. I don't know.. malayo ang loob ko sa bata.."
"Ha? Even to the other children ganyan ka?"
"Ah no. Sa batang yun lang. Nakakalaro ko nga younger brother at sister ni Bien eh tsaka yung mga pinsan ni Zac dati. Iba lang talaga pakiramdam ko dun sa batang yun.."
YOU ARE READING
Love Affirmation
ספרות נוערNo one could ever choose who to love and who will love us. We cannot force anyone to love us back. And what if, the girl of your dreams has her own man of her dreams? unfortunately, it is not you but it is someone else who she fell in love with. Wou...
