43'den sonra

5.9K 113 8
                                    


Defne, o kadar karmaşık hissediyordu ki sanki bütün duygular vücudunda toplanmış gibiydi. Yüzündeki ciddiyeti bozmadan ateş saçan bakışlarıyla Fikret'i öldürürcesine bakıyordu. Çalan kapıyı hemen açmasını Ömer'e yormuştu. Fikret'in yemek davetini Ömer kabul etmese bile.
" Konuşalım mı ?! "
" Konuşalım. "
Fikret, eliyle içeriyi gösterdiğinde Defne öldürücü bakışlarını eline kaydırdı sonrasında Fikret'in gözlerine baktı. Yavaş ve temkinli adımlarla içeriye girip koltuğa oturdu.
" Kahve ister misin Defne ?"
Fikret kasıtlı olarak "Defne" kelimesine vurgu yapmıştı. Defne bu durumu fark etmiş sadece gülümsemekle yetinmişti.
" İstemem. Fikret. "
Defne, Fikret'in oynadığı bu oyuna dahil olup onu kendi sözleriyle vurmayı planlıyordu.
" Bu ziyaretini neye borçluyuz Defne ? "
Defne, kafasını ağır ağır iki yana sallayıp sinirinden dudaklarını birbirine bastırıyordu.
" Sen gayet iyi biliyorsun neden geldiğimi Fikret. "
" Biraz daha açık konuşur musun ?"
" Benim sebebi ziyaretimi gayet de iyi bildiğini söylüyorum Fikret. Bunun nesini anlamadın ?
" Konu, Ömer mi ?"
"İşine gelince nasıl da anlıyosun her şeyi. Neeysee. Ben merak ediyorum ya, cidden. Sen ne yapmaya çalışıyosun ?
" Ben yanlış bir şey yapmıyorum Defne. Sadece senin aksine 'dürüstçe' duygularımı yaşıyorum. "
Defne git gide daha da sinirleniyordu.
"Sen ne kadar dürüstlük abidesisin böyle ? Tutturmuşsun dürüstlük de dürüstlük diye. Fikret bak-
"Yalan mı Defne ? Senin Ömer'e karşı göstermediğin dürüstlüğü ben gösteriyorum. Tanıyorum Ömer'i. "
Defne, Fikret'in Ömer'i bu kadar tanıyormuş gibi davranmasını, onu sahiplenmesini hazmedemiyordu. Samimiyetten uzak bir kahkaha atıp gözlerini kapatarak dudaklarını kemirdi bir süre.
" Ömer'i tanıyosun demek "
"Evet tanıyorum da sorun mu teşkil ediyor bu senin için ?"
"Yalnız Ömer'e bir Simurg vermekle onu çözüp, tanımış olmuyorsun Fikret. Ve evet, sorun bu benim için. Sen hayatımda hatta hayatımızda koca bir sorun teşkil ediyorsun. "
"Ben Ömer'in bu durumdan rahatsız olduğunu pek sanmıyorım ama. Dediğin gibi 'Simurg' işte. Dönüm noktası olduk Ömer'in hayatında. "
Defne hızla ayağı kalkıp sinirden ellerini nereye koyacağını bilemedi.
" Kendini kandırıyosun ! Lafı da farklı yerlere çekmeyi bırak. Ben sana sırrımı anlattım Fikret. Beni dinlemiştin, anlamıştın. 'Aşk kazansın' demiştin. Sonra ne oldu ? Ömer olduğunu öğrenince ne değişti ? Dur duuurr, sen söylemeden ben söyliyim. Aşık oldun dimi ? Başkasını seven, başkasıyla nişanlı olan ve ileride başkasıyla evlenicek olan bir adama aşık oldun "
Defne, o kadar bağırmıştı ki bir an boğazının yırtıldığını hissetti. Gerçi biraz olsun sinirini boşaltmıştı. Parmağını Fikret'e doğru doğrultup salladı.
"Yapma Fikret, sakın! Ne de güzel planlar kuruyosum sen böyle ? Defne de salak zaten hiç haberi olmıycak. Ömer oyunu öğrenicek sonra da hayatının dönüm noktası olan Fikret'e mı koşacaktı ? Hayal dünyasında yaşıyosun sen. "
"Hayal dünyasında yaşayan ben miyim yoksa sen misin Defneciğim ?"
"Ssen, sen ççok fenasın Fikret. Bana dürüstlükten bahsedene de bir bakın. Kendisi nişanlı bir erkeğin peşinden koşan New Yorklu Fikret "
Defne,hızla kapıya doğru ilerledi ve kafasını yavaşça geriye doğru çevirerek Fikret'e baktı.
"Uzak dur bizden. "
Kapıyı hızla çarpıp evden ayrıldı. Sinirinden elleri titriyordu. Şuan ihtiyacı olan tek kişi Ömerdi. Kokusuna, bakışlarına, onu sevmesine ihtiyacı vardı.

Defne rahatlamak için İso ile kendine çay yapmıştı. Bahçede oturup İso ile dertleşmek istiyordu.
"Anlat bakalım Defociğim. Neler yaptın senin şu iyilik meleğinle ?"
"Ne iyik meleği İso yaa, kadın sinsi yılan bi şey çıktı. Niyeti farklıymış bunun"
"Eee ben sana demiştim kızım. Ne kadar yardım etse de araya aşk girdi mi işler değişir, rayından çıkar. "
"İso ben napıcam ya ? Ömer'i kaybedemem ben. Hayır yani Ömer de bi anlayamadı gitti. Her şeyi çözebilen adam bi Fikret'i anlamadı gitti. Sinir oluyorum ya sinirlerim bozuluyo. "
"Defoo, adam aşık kızım aşıık! Senden başkasını gözü görmüyo. Sen varsın adamın yörüngesinde sadece. Ömer elbet fark edecek. Sonra ne olacak ?"
"Ne olucak ?"
"Kızım senin beynin çalışmıyo mu arada bi tekliyo mu ? Bak şu parmağına. Evleniyosunuz siz, tutarsız olma. Tut sevdiceğinin elinden, bırakma bir daha. "
Defne eliyle kafasını kaşıyıp hak vererek İso'nun omzuna vurdu.
"Dimi yaa ? Ben napıyım şimdi ? Ben gidiyim. Evet evet Ömer'e gidiyim. Hadi ben gittim, hatta kaçtım "

Ömer,evinde Yasemin için aldığı kararın doğruluğunu tartışıyordu kendi içinde. Kafasını elleri arasına alıp düşünürken kapı çaldı. Gelenin Koray olmamasını umarak kapıyı açtı.
"Defne?"
Defne,Ömer'i görünce içi yine huzurla dolmuştu. Daha fazla vakit kaybetmek istemediğinden sıkıca sarıldı sevdiğine. Kokusunu içine çekişi, sımsıkı sarılması, durmadan omzunu öpmesi Ömer'in gözünden kaçmamıştı.
"Canım ? Ne oldu bi şey mi oldu ?"
Defne Ömer'den ayrılıp ayrılıp gülümseyerek baktı yüzüne. Ne de çok seviyordu bu kalbi güzel adamı. Onu kimselerle paylaşmak istemiyordu
"Ömeerr"
"Efendim Defne'm ?"
"Ben seni çok seviyorum bunu biliyosun dimi ?"
"Bilmez olur muyum Defne'm, biliyorum tabii. Ben de seni çok seviyorum "
" Hiç bırakma beni Ömer. Ben yaşayamam sensiz. Sen sadece beni sev,hep beni sev. Ben öyle yapıyorum çünkü. "
"Bırakmam Defne'm neden bırakıyım ? Hem nerden çıkıyo yine böyle şeyler? Biz evleniyoruz, herzaman yanında olucam ben senin. Birlikte aşıcaz sorunlarımızı,dertlerimizi. Hiç ayrılmıcaz biz. "
Birbirlerine sıkı sıkı sarıldılar. İkisi de birbirlerinin kokusu ile sarhoş oluyordu adeta.

Eveeeettt, ilk yazım budur 🤓
Umarım beğenmişsinizdir gerçi burda yeniyim ama olsun. İnşallah böyle olur de Defne Fikreti gömer. Allah'ım amin 🙏🏻

 Aşk Paylaşılmaz Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin