11 - K ü ç ü ğ ü m

628 79 141
                                    

"Hadi! Çık artık Chloe

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Hadi! Çık artık Chloe. Lütfen..."

Başını ellerinin arasına alırken, parmaklarıyla saçlarını geriye itti. Gölün önünde, bir o yana bir bu yana yürürken artık hiçbir şey düşünemiyordu. O sırada uzaklarda bir yerde küçük bir kız sesi duyuldu.

"Sarah?"

Hiç uzaklardan gelmemişti ses aslında. Tam tersine, ona çok yakın bir yerden gelmişti. Derinliğinde bulunan boşluğu, ruhunu ve ruhunu saran sarmaşıkları hızla geçerek ulaşmış olabilirdi ona, titrek ses.

"S- se- sen buradasın... Küçüğüm!"

Kahkaha attı küçük. "Her zaman buradayım ben. Tam burada." dedi eliyle Sarah'ın kalbine dokunurken. Bir ruh kadar ince olan hayalet bedeni ve havada sağa, sola savrulan yarı saydam beyaz saçlarıyle tamda onu bırakıp gittiği günkü gibiydi küçük. Hiç büyümemişti.

"Seni özledim. Beni bırakmadığın için teşekkürler küçük. Tam da vaktinde geldin. Sana o kadar ihtiyacım var ki... Tekrar iç sesim olmana ihtiyacım var. Bana yardım edip, ne yapmam gerektiğini söylemene ihtiyacım var. Sensiz kendimi, çok aciz hissediyordum. İnan bana çok karar verdim, çok şey yaşadım. Bunları doğru yapıp yapmadığıma bilmeye ihtiyacım vardı hep. Bir daha beni bırakma. Lütfen." Sarah yalvarıyordu adeta.

İlk haftalar kendini çok boş hissetmişti onsuz. Yapamıyordu, çok zordu. Görme engelli biri olmuştu sanki. En değerli şeyi yok olmuştu. Doğduğundan beri yanındaydı o hep. Gidişi bu yüzden çok acı bir anıydı onun için...

Hep ondan küçüktü o. Küçüktü ve tek arkadaşıydı. Bir bedende iki kişi gibiydiler.

Küçük ona biraz daha yaklaştı ve bir anda tenindeki beyaz ışık olup, yok oldu. Daha sonra ışık gittiğinde, tamamen yok olmuştu. Artık sesi daha boğuk ve güzel çıkıyordu. En önemlisi ise, ondan başka kimse küçüğün sesini duymuyordu.

"Seni bir daha asla bırakmayacağım Sarah. Bensiz geçirdiğin yıllar için özür dilerim."

Sarah gözlerini kapatmış, onu dinlerken hiçbir şey demiyordu.

"Bu arada evine git. Başına çok büyük işler açılır. Yakında ailen çoktan uyanmış olacak. Chloe'yu burada bırakmalısın. Önemli bir şey yoktur merak etme."

Gözlerini açtı. Nasıl hemen her şeyi anlamıştı?

"Sen nereden biliyorsun tüm bunları?"

"Şu an senin zihnindeyim Sarah." dedi bıkkın bir sesle. "Her neyse git buradan!"

"Hayır! Onu bırakamam anlıyor musun? Ona söz verdim!"

"Bırakmayacaksın zaten. İstese çıkardı. Demek ki hâla bulamamış üçüzleri." Küçük, onu ikna etmeye çalışıyordu, aynı Sarah'ın Chloe'yu ikna etmeye calıştığı gibi...

Hangimiz Sarah ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin