Bu hikayeyi yazma amacım animenin sonunda baş karakterlerimiz Usagi ve Mamoru'nun evlenmemesiydi. O aralar fanfic hikayeler okuyordum ve bir gün neden olmasın dedim... Neden ben de yazmayayım. Bu doğrultuda ilk adımı atmış oldum. Sadece sayfamda yay...
Herkese iyi akşamlar :) Öncelikle bu yeni bölüm değil ama yayınlamadığım eksik bir bölüm. Bölümleri düzenlerken fark ettim. Bu bölüm 90 ile 92 bölüm arasındaki bölüm aslında. 90 ile başlayıp 91-92 olarak okumanızda fayda var. Okuyanlar tekrar belirttiğim sıralamayla okursa daha anlaşılır olur. Şimdiden musmutlu okumalar :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Şansa inanır mısın deseler eskiden olsa güler geçerdim. Ben şansımı kendim yaratırım derdim ama şimdi? Şimdi tüm bu yaşadıklarımdan sonra şansa da kadere de gözüm kapalı inanmaya başladım. Bu şans değildi de neydi? Tam Yusuke'yi kaybettim derken hayat bana onu geri vermişti. Biz şimdi ikinci bir şansı yaşıyorduk ve bu dönem hayatımızın ikinci baharı olacaktı."
Yusuke "Hayat, merhaba ben yeniden doğdum." dedi içinden.
Hastane...
Sabahın ilk ışıklarıyla Yusuke'nin odası aydınlanmıştı. Makoto gelen çiçekleri dışarı çıkarıyor, etrafı topluyordu. Yusuke uyandığında onu güzel karşılamak için 1 saatliğine eve gidecekti. O sırada kapı çalındı.
Makoto "Girin!" diyerek kapının dışındaki kişiye seslendi. İçeri giren Yusuke'nin annesiydi.
:Merhaba kızım. Nasılsın?
"İyiyim efendim. Ben de sizi arayacaktım.''
:Hayırdır kızım bir sorun mu var?
"Korkmayın efendim. Çok güzel bir şey oldu.''
:Öyle mi? Hadi söyle merak ettim.''
Makoto ''Yusuke dün gece uyandı. Ellerini oynattı ve benimle konuştu.'' dedi sevinçle.
"Aman Allahım! Bu bir mucize. Bunca zaman beklememizin meyvesini aldık. Neden gece aramadın?'' diye sordu hala ağlarken.
''Doktor bey engel oldu. Sizi telaşlandırmak istemedi. Bu tip hastalarda refleks halinde böyle durumlar görülürmüş ama şuan da Yusuke'nin iyileşmiş olduğu kesinleşti.'' dedi sevinçle Makoto.
"Bu müthiş bir haber. Hemen babasını aramalıyım."
''Aramadan önce sizden bir ricam olabilir mi?''
"Tabii kızım yapabileceğim bir şeyse.''
''Sizden 1-2 saat Yusuke'nin yanında kalmanızı isteyecektim.''
"Tabii kalırım da sen nereye gideceksin?''
Makoto ''Eve gidip hazırlanacağım. Biliyorsunuz Yusuke uyandı uyanacak. Uyandığı zaman beni güzel görmesini istiyorum.'' dedi utanarak.
