Serseri Öğretmenim

İntikam

MULTİMEDYA:BERAY'I KAÇIRAN KIZ

Arabaya bindirdiklerinde sakince oturdum. Bıçağı sağ tarafıma batırdığını hissediyordum. O acıya nasıl dayanabiliyordum? Acıdan gözlerim yanmaya başladı. Ağlamak istiyordum ama herkesin içinde ağlayamazdım. Yolları ezberlemeye çalışıyordum fakat siyah cam ve akşam olduğu için dışarısını pek göremiyordum. Küçük bir eve geldiğimiz de beni arabadan aşağıya attılar. Benden ne istiyorlardı? Yüzlerine baktığım da kimseyi tanımıyordum.

''Yürü.''

Onlara karşı çıkabilir miydim? Yavaşça yerimden kalkıp koşmaya başladım. Silah sesleri gelmeye başladığın da bir yere çöküp seslerin bitmesini bekledim. Kulaklarımı sımsıkı kapamıştım. Birisi arkamdan tutup kaldırdığın da onlardan birisi olduğunu anladım. Beni alıp geri götürdüğün de bağırmaya başladım. Hepsi bana bakıp gülüyorlardı.

''İstediğin kadar bağır bebeğim ama seni kimse duyamaz.''

Etrafa baktığım da ormanlık bir yerdeydik. Buraya hiç gelmemiştim. İçeriye girdiğimiz de bir odaya beni attılar. Yere düşünce canım çok acımıştı. Bana bu kadar kötü davranacak kadar kötü bir şey yapmamıştım. Beni neden kaçırmışlardı? Neden buradaydım? Odada pencere bile yoktu ve bende klostrofobi vardı. Nefesim daralmaya başladı. Kapıyı yumruklamaya başladım. Nefes almaya ihtiyacım vardı.

''Lütfen kapıyı açın nefes alamıyorum. Yardım edin!''

Kimse sesimi duymuyordu. Gözlerim kapanmaya başladığın da dayanmaya çalıştım ama yere yığılıvermiştim. Yüzüme soğuk su dökülünce kendime geldim.

''Yardım edin!''

Diye bağırarak uyanmıştım. Yüzüme birisi vurunca kendime geldim. Bu bir kızdı beni kurtarmaya mı gelmişti?

''Kes lan sesini.''

Yüzümde kesinlikle el izi çıkmıştı.

''Beni neden kaçırdınız?''

''Güzelim bilmiyor musun?''

''Beni neden kaçırdınız?''

''Kimse anlatmadı mı sana?''

''Hayır.''

Korkmaya başlamıştım. Ben kime ne yapmıştım da bunun acısını yaşıyordum? Gizli sapıklarımdan bir tanesi miydi?

''Seni gizli sapıklarımdan birisi mi tuttu?''

Gülmeye başlamıştı.

''Hayır. Seni kaçırmamın bir sebebi var ama sana söyleyemem. Birisinin sana anlatması lazım. Bu ben olmayacağım.''

''Bana neden anlatmıyorsun?''

Yanımdan çekip giderken birisine kafasıyla beni işaret etti. Beni kucaklayıp başka bir odaya attı. Bu sefer odada küçük bir delik vardı. O rahatlatmıştı beni. Koltuklardan birisine oturduğum da düşünmeye başladım. Beni sapıklarımdan birisi kaçırmamıştı. Buna sevinebilirdim fakat başka bir şey yüzünden beni kaçırmışlardı. Acaba ailemin bir yere borcu mu vardı da beni bulup kaçırmışlardı? Aklım almıyordu. Kimse benim kaçırılma sebebimi söylemiyordu. Kapı açılıp içeriye irice bir adam girdiğin de beni alacaklarını sandım ama yanılmıştım.

''Bebeğim gel bakalım seninle bir oyun oynayalım.''

Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Üstüme çullandığında çığlıklar atıyordum.

''İmdat yardım edin!''

Neden duymuyorlardı? Ya da onlar mı göndermişti? Beni öpmeye başladığın da yüzüne tükürdüm.