Chapter 45. [I'll Be]

304K 5.7K 556
                                    

45. Daniella

Relax, Daniella, relax.

Kanina pa ako isip nang isip kung paano ko sasagutin si Bryan. Pero nakarating na ako sa harap ng treehouse at lahat, wala pa rin akong maisip.

Bahala na.

Kumatok ako pero walang nagbukas ng pinto. Nakailang katok na ako pero wala pa ring sumasagot.

No choice, pumasok na lang ako nang walang paalam. Pagpasok ko, ang dilim! Ginu-goodtime yata ako nitong si Bryan, e.

As I was about to run towards the door, biglang bumukas yung ilaw. Nalaglag ang puso ko sa nakita ko.

May naka-setup na table and chairs. May pagkain at candles sa table, tapos may banner na nakasabit sa dingding saying "I love you, Dee." Tapos may flower petals na nakakalat sa sahig and balloons all over the place.

Higit sa lahat, nandun si Bryan, standing by the table, holding a bouquet of red roses.

I was overwhelmed. Who would've thought na ang

206 207

isang Bryan Lim gagawin ito sa isang katulad ko? Lalo tuloy akong na-inlove sa kanya.

Lumapit siya sa'kin, kissed me on the cheek and handed me the bouquet.

"Hello, beautiful one. Surprised? "Oo. Grabe. Thank you."

He caught my hand and led me to my chair. Grabe, feeling ko prinsesa ako.

"To tell you the truth, nahirapan ako sa pagplano nito. Kasi naman, first time kong gawin. Pero para sa taong mahal ko, lahat kakayanin."

Napangiti na naman ako sa sinabi niya. "I'm more than impressed. Ang sweet naman ng future boyfriend ko."

"By the way, eto yung dahilan kung bakit kami laging magkausap lately ni Nikki. Nagpatulong ako sa kanya. Kaya wala kang dapat ipag-worry."

"Okay. I trust you naman." "Kain na tayo?"

"Okay."

Habang kumakain, kuwentuhan lang din kami nang kuwentuhan ni Bryan. Di kami nauubusan ng sasabihin sa isa't isa. Pagkatapos kumain, tumayo siya at pumunta sa sulok ng tree house. Mayamaya, tumugtog ang "I'll Be."

"Can I have this dance?" "Asa!"

Ayoko talaga nung una kasi hindi naman ako marunong sumayaw. Kaso hindi inaalis ni Bryan yung kamay niya sa harap ko so napilitan akong tumayo.

We danced slowly while staring at each other. Halos nakayakap na kami sa isa't isa.

"I love you, Dee. . ."

And then, he leaned down and kissed me.

The kiss was short. But that's the signal I need. "I love you, too, Bryan. I am your girl now." Nagulat si Bryan. And then his shock turned into

a smile.

"Thank you for trusting me, Dee. I'll never hurt you." He kissed me again.

I'll be your crying shoulder

I'll be your love suicide

And I'll be better when I'm older

I'll be the greatest fan of your life.

It's September 13 today. Hindi totoong malas ang number 13.

Ang Boyfriend Kong Artista. [Published book]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon