CHAPTER 4: CAN'T CRY HARD ENOUGH

2.1K 59 1
                                    

CHAPTER 4: CAN'T CRY HARD ENOUGH

Alexa's POV

"Ngayon ang libing ni Mike. Pupunta ka ba?" - Kuya King

Tumango lang ako bilang sagot. Ilang araw din akong nagkulong dito sa kwarto. Mula nung kinuha na ung bangkay ni Mike. Hindi ko na siya nakita. Hindi rin naman ako pumunta ng burol niya.

Tumayo na ako mula sa pagkakahiga ko sa kama para magbihis.

"Maliligo lang ako saglit. Hintayin mo na lang ako sa labas." - ako

Pagkalabas niya ng kwarto, pumasok na ako ng banyo at naligo.

NP: Can't Cry Hard Enough

~I'm gonna live my life
Like every day's the last
Without a simple goodbye
It all goes by so fast~

Unti unting bumabalik sa akin ang mga masasayang alaala namin ni Kith.

Dati kapag gumigising ako... siya ang una kong nakikita. Nakangiti siya sa akin at babatiin ako ng 'Good Morning My Queen.'

~And now that you've gone
I can't cry hard enough
No, I can't cry hard enough
For you to hear me now~

Pinatay ko na ang shower. Pinunasan ko ang luha ko na kanina pa tumutulo. Nagpunas na ako at nagbihis.

~Gonna open my eyes
And see for the first time
I let go of you like
A child letting go of his kite~

"Tara na kuya." - ako

Sumakay na kami sa sakyan niya.

"Okay ka lang?" - Kuya King

Ngumiti ako ng pilit at tumango. Nag umpisa na siyang magdrive.

Noon, si Mike ang nagdadrive sa akin. Ayaw na ayaw niyang nagcocomute ako. Ayaw niya din na magdrive ako. Baka daw kasi may makita akong multo, tapos maaksidente ako. Kaya kahit na busy siya lagi niya akong hatid sundo.

"Ayan ba ang okay? Wala pa nga tayo doon. Umiiyak ka na." - Kuya King

Iniwas ko ang tingin ko sa kanya.

~There it goes, up in the sky
There it goes, beyond the clouds
For no reason why
I can't cry hard enough
No, I can't cry hard enough
For you to hear me now~

DARK ROYALTIES 2: THE GHOST OF PAST (UNDER REVISION)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon