Όλη η 'καλή κοινωνία' έχει μαζευτεί στο σαλόνι της οικογένειας Κομνηνού. Η Αγάπη κοιταζόταν στον καθρέφτη. Τα ξανθά μαλλια της έπεφταν στους ώμους της. Το κατάλευκο δερμα της ταίριαζε απόλυτα με το μαύρο φόρεμα της. Απλό, αλλά εντυπωσιακό. Δεν ήταν οποιαδήποτε γυναίκα. Είναι η κόρη του Κομνηνού. Ο πατέρας της, ένας άντρας με εξουσία. Παντού μετρούσε ο λόγος του. Η Αγάπη όμως δεν ήταν έτσι. Πάντα ήθελε να νιώθει ελέυθερη από κάθε εξουσία. Σπούδασε ιατρική αλλά ποτέ της δεν δούλεψε. Όσο κι αν προσπαθούσε να πείσει τον πατέρας της δεν δεχόταν να την αφήσει να εργαστεί. Δεν πρέπει να δουλεύει μια γυναίκα του κύκλου μας έλεγε ξανά και ξανά. Δεν εχει αναγκη απο λεφτα για να δουλεψει. Μπορεί να μεγάλωσε μέσα στα πλούτη αλλά ποτέ της δεν έγινε άλλο ένα κακομαθημένο κοριτσάκι. Η ψυχή της ήταν πάντα καθαρή, αλλά και άδεια. Δεν πήρε αγάπη ποτέ της. Η μητέρα της σκοτώθηκε σε ένα ατύχημα. Όσο για τον πατέρα της, δεν τον έβλεπε συχνά. Δούλευε απο το πρωί ως το βράδυ. Πάντα όμως ένα χαμόγελο στόλιζε το αψεγάδιαστο πρόσωπο της, κρύβοντας όλο τον πόνο της. Μόνη της μεγάλωσε. Μόνη της πήρε τη ζωή στα χέρια της. Μερικές φορές σκεφτόταν την ειρωνία της κατάστασης. Της έδωσαν το όνομα Αγάπη, αλλά δεν την ένιωσε ποτε. Πάντα ήταν κλεισμένη στον εαυτό της. Τα κρατούσε όλα μέσα της. Δεν είχε κάποιον να μιλήσει από τότε που ήταν παιδί. Τώρα πιά είναι γυναίκα. Μόλις 25 ετών. Παντρεμένη με έναν άντρα που δεν αγάπησε ποτέ. Ο Νίκος την στήριξε σε μια δύσκολη φάση της ζωής της. Ένιωσε για πρώτη φορά ότι είχε έναν άνθρωπο κοντά της. Αυτός της έκανε πρόταση γάμου, και η Αγάπη χωρίς να το σκεφτεί, δέχτηκε. Όσο περνούσαν τα χρόνια, μετάνιωνε για την απόφαση της. Ο Νίκος άρχισε να δουλεύει στην εταιρεία του πατέρας της, παραμελώντας την. Έγινε απόμακρος. Η Αγάπη άρχισε να νιώθει και πάλι άδεια. Δεν είχε διάθεση για τίποτα. Ο μόνος άνθρωπος που είχε ήταν ο αδερφός της. Ο Χάρης πάντα την βοηθούσε και την προστάτευε σαν μεγάλος αδερφός. Όμως κι αυτός έφυγε. Μένει στην Αγγλία και δουλεύει στην εταίρεια του πατέρα της στο εξωτερικό. Η σημερινή δεξίωση διοργανώθηκε για χάρη της. Προσπάθησε με χίλιους τρόπους να σταματήσει τις ετοιμασίες αλλά ο πατέρας της ήταν κάθετος. Μισούσε να βλέπει όλούς εκείνους εκεί κάτω που το μόνο που τους νοιάζει είναι το χρήμα. Μισούσε τους ψεύτικους χαρακτήρες, τα ψεύτικα χαμόγελα.
Σήκωσε το κεφάλι της και κοίταξε ξανά το είδωλο της στον καθρέφτη. Χαμογέλασε.
"Είσαι τόσο ψεύτικη αγάπη" μονολόγισε ψιθυριστά. Ένας Θεός ξέρει αν εννοούσε τον εαυτό της, ή την αγάπη.
