The Mistirious Nerd

Chapter 2

Janella's POV

Haysst. Hindi ako makatulog ngayon dahil sa nangyari kanina. Nakakabadvibes naman!

*flashback*

"Love!"

Napatingin naman kami sa tumawag na yun at may nakita kaming 3babae na may kasamang 3 lalaki magaganda at gwapo ang mga ito. At lumapit saamin.

"Ohh brad! " Sabi nung isang lalaki na kasama nila

"Yow " Sabi ni Ethan ng nakangiti.. May tumabi naman kay Ethan na 1 babae

"Ohh! Love kumusta na?" Sabi nung babae. Ewan kung bakit ako napasangot

"Ok lang naman love!" Sabi ni Ethan ng nakangit at hinalikan pa ito sa noo.

"Ohh. Who's that nerdy girl?" She said, ng nakataas ng kilay habang tinuturo ako.

Tinaasan ko rin siya ng kilay " ohh I introduce my self. Im Janella Ford, 16 years old." I said proudly yung mga kasama naman niya ay nakiupo narin sa upuan namin ni Ethan at umorder

"Ohh I see. Are you flirting Ethan, nerdy bitch?" She asked

"Hmmm first of all I'm not flirting Ethan, second I have a name for calling me and lastly... Don't try to call me bitch because you don't know me!" I said ng mahinahon na may pagmataray with matching sarcastic smile

"Hey don't you dare talking Sophia like that!" Said the other girl. So Sophia pala ha!

"Ako ba ang nauna?" Nakataas kilay kong tanong

"Can you please stop? Janella ano ba!?" Pasigaw niyang sabi saakin. At saakin pa siya nagalit huh!

"Anong ano ba? Ako ba ang nauna? Ako ba ang nagtawag ng bitch? Ako ba ang nagtawag ng flirt? Ok ako na ako na lahat lahat! Kayong lahat! Ayaw kong makita ang pagmumukha niyo kung ayaw niyo pang mabura sa mundo! Hindi niyo alam ang kaya kong gawin!" I angryly said then nagwalk out ako. Narinig kong tinawag pako ni Ethan pero hindi ko na pinansin at pumunta nako sa H.O ko

*end of flashback*

O diba nakakainis! Ughhhh! Yup. Hanggang ngayon hindi parin ako umuuwi at hindi na ako uuwi at dito nalang ako matutulog. Tatawagan ko lang si Manang Sally ang mayordoma ng aking bahay.

*ring ring*

"Hello Manang Sally hindi nga po pala ako makakauwi masakit po kasi ang ulo ko. Nandito po ako sa Hide Out ko sa school matutulog." Sabi ko

"Ahh. Ganun ba! Sge. Ingat ka dyan hah." Sabi ni Manang Sally

"Opo kayo rin po huh. Bukas po uuwi ako, hindi ako papasok kasi masama talaga pakiramdam ko." Sabi ko

"O sige uminom ka ng gamot at itulog mo na yan. Geh bye." Sabi niya at pinatay na ang tawag

Hayyyysssst. Si Manang ang close ko sa lahat. Siya na ang tumayong magulang ko pag wala sila mommy. Siya lang din ang nakakaalam ng HO ko dto. Haysst. Ang parents ko minsan ko lang makita. Dahil busing busy sa trabaho nila. Minsan nakakatampo kasi maski birthday ko hindi nila mapuntahan dahil sa trabaho nila. Nagpapadala lang sila ng regalo. Aanhin ko naman ang mga kotse, gadgets, cash and everything kung sila lang naman sapat na. Kaya sana sa birthday ko next year January 14 ay makarating na sila.