Anders dan de rest

~ 14 ~

'Wat ga je doen?' zei Imad.

'Spullen inpakken.' zei ik zo kort mogelijk.

Hij liep met me mee.

'Ga zitten, ik doe het wel.' zei Imad een beetje pissig.

'Nee.' zei ik.

'Ga zitten, je moet uitrusten, waarom wil je nooit luisteren!' zei Imad gestresst.

Boos plofte ik neer op het ziekenhuisbed.

Imad pakte mijn spullen in en toen kwamen Geltoe Yemina en Khadija binnen.

'Lief dat jij dat doet.' zei Geltoe Yemina.

Hij glimlachte zwakjes en ging zitten.

'We kunnen gaan, Selma trek je kleren aan.' zei Geltoe Yemina.

'Ik pak de tas wel.' zei Khadija.

'Is goed Geltoe..' zei ik.

'Ik help je wel.' zei Geltoe Yemina.

'Ik ga wel weg.' zei Imad.

Het doet me gewoon pijn dat ik zie dat Imad kapot gaat.

Ik kan wel kiezen voor Youssef, maar dan zal ik me altijd schuldig voelen voor Imad.

-

Geltoe Yemina zat bij de balie, om te zeggen dat ik het ziekenhuis verlaat.

Eindelijk, na al die tijd..

Ik zal gewoon weer frisse lucht inademen.

De koude wind komt tegen me aan, heerlijk gewoon.

Wat heb ik de buitenlucht zo gemist.

We liepen naar de auto van Imad.

Ik keek naar de bos rozen en voelde me weer slecht tegenover Imad.

'Ga je me nog vertellen van wie je die rozen hebt gekregen?' zei geltoe Yemina nieuwsgierig.

'Misschien..' zei ik lachend.

Imad keek ons aan en ik zag in zijn ogen dat hij kapot ging.

Ik zag een brief in de bos rozen en was er verbaasd van.

Ik deed hem snel in mijn zak zodat niemand het zal opmerken of het zal willen lezen.

Met een slecht humeur deed Imad de autodeur open.

Ik ga gewoon zo kapot van binnen, ik kan hem dit niet aan doen..

Pff, ik weet het echt niet meer..

Maar toen, toen dacht ik terug, zag ik Youssef weer voor me, toen hij huilde, hij ging kapot..

Zijn mooie blauwe ogen die leken wel zwart. Ik zag dat hij kapot ging , dat brak me zo erg..

Hij geeft zoveel om mij, en voor hem lijkt het alsof het me niet boeit. Maar het boeit me juist heel veel zelfs!

Ik zal Youssef gelijk een berichtje sturen als ik thuis ben.

Ik verzin wel wat ik ga zeggen, maar ik wil hem niet met een slecht gevoel zijn bed in laten duiken.

En dan kan ik ook rustig slapen zonder zorgen.

-

Ik zat op de bank, ik keek naar de oplader.

Stomme oplader, als ik niet ging rennen voor die oplader dan was ik niet met al deze problemen aan mijn hoofd.

Maar als ik niet ging rennen, had Youssef mij niet gevonden.

Zoals ze zeggen ; "Alles gebeurd met een reden."

Dat is ook zo, maar soms wil je gewoon niet dat het zo moest gaan.

Soms dromen mensen naar een ander leven, gelukkig, heel mooi, ideaal figuur, enzovoort.

Maar dat krijg je ook niet zomaar.

Daar moet je voor vechten.

-
Ik had een brief van Youssef gekregen in de bos rozen.

Ik deed het in mijn vest en liep het huis uit.

Ik ging naar het grasveld, gek dorpje hier waar Geltoe Yemina woont.

Ik zag er niet bepaald goed uit, but I do not care.

Ik moet eigenlijk uitrusten van de dokter, maar daar heb ik niet echt zin in.

Moet wat frisse lucht nemen, na al die tijd in een gekke ziekenhuiskamer zitten.

Een beetje lopen zal me goed doen.

Ik liep en zag na een tijdje Imad van verte, pff dit had ik echt nodig.

Maar niet heus.

Ik glimlachte zwakjes en draaide me om.

Ik liep wat vlotter zodat Imad niet naar me toe kon komen.

Imad kwam naar me toe rennen.

Shit.

Ik voelde een hand op m'n schouder.

Ik draaide me niet om.

'Selma.. Sorry voor alles.. Sorry dat ik de reden ben dat Youssef en jij uit elkaar zijn.. Ik heb er over nagedacht, als je wil dat ik uit je leven ga is dat goed. Alles dat jou blij maakt, dat vind ik goed. Dus kies maar Selma, ik doe alles voor je.. Dat weet je.' zei Imad verdrietig.

Waarom moet mij dit overkomen?

Ik heb het gevoel dat ik mensen alleen maar pijn doe..

Ik draaide me om en liet een traan vallen.

'Wollah sorry Imad.. Ik weet het gewoon niet, snap je.. Het is moeilijk kiezen.. Ik hou van je, dat moet je weten.. ' zei ik met tranen in mijn ogen.

Ik liep weg.

'Selma kom terug! We kunnen praten!' hoorde ik Imad nog roepen.

'Nee , Imad , dat kan niet..' fluisterde ik me zacht in.

-

Omg lezerss, help me met ideetjes, ik heb al een beetje nagedacht hoe ik verder ga.

Julie weten misschien wel met wie ze verder gaat, en wie ze laat gaan maar er staat meer te wachten!

blijf lezen!

Er staat iets slechts te wachten voor Selma, grote verdriet.

...

blijf stemmen★☆★☆