WANTED PERFECT FATHER

CHAPTER 1

/AN/ PAUNAWA.... ANG KWENTO PONG ITO AY SUMASAILALIM SA ISANG MASUSING EDITING KAYA IPAGPAUMAHIN NYO PO KUNG MAY MGA MAWAWALA AT MADARAGDAG DITO. GINAGAWA KO PO ITO PARA MAS PAGANDAHIN ANG KWENTO AT ITAMA ANG MGA MALING SPELLING. SALAMAT PO./

Love........?????

Happines....????

Two simple words but its to hard to find.

Saan ba may nabibili nyan, ituro nyo naman sa akin kasi kailangang kailangan ko yan, yan daw kasi ang kailangan para maging maligaya ang isang tao, kahit magkano magbabayad ako, dahil gusto ko ring maging maligaya tulad ng iba.

LOVELY CASSIE POV

My name is Lovely Cassiddy Mendrez 25 years old, kung gaano kaganda ang pangalan ko kabaliktaran iyun ng buhay ko.

Mendrez Tower....

" Good morning maam, how may i help you...?" tanong sa akin ng babae na nakapwesto sa cubicle malapit sa pinto ng opisina ng presidente ng Mendrez Group of Company

" I have an appointment with the president." walang emosyong sabi ko.

" Your name please.."

" Cassie Lopez."

Hinanap ng babae sa logbook ang pangalan ko.

" Sorry po maam wala po kayo sa listahan ng mga may appointment sa president."

" Okey..." sabi ko, at kinuha ko ang cellpone ko may idinayal akong number.

" Hello..." sabi ng nasa kabilang linya.

" Pinapupunta mo ako rito wala naman pala akong appointment sayo." inis na sabi ko sa kausap ko.

" Wait.." sabi ng kausap ko at iniend na ang call.

Mayamaya lang ay bumukas na ang pinto ng opisina ng presidente, may lumabas na isang babae, tumaas ang kilay ko pagkakita rito, then sunod na lumabas ang isang matandang lalaki, ni hindi ko ito tiningnan.

" Miss Serano... hindi ba kabilinbilinan ko sayo na darating ngayon ang anak ko, bakit hindi mo sya pinapasok sa opisina ko..." galit na sabi nito sa babae.

"Sir... sorry po hindi ko alam hindi naman po kasi Mendrez ang apelyedong sinabi nya... sorry po maam...." tila takot na takot na sabi nito.

" It's okey next time mukha ko na lang ang tandaan mo wag na ang family name ko." Mataray na sabi ko, at pumasok na ako sa opisina ng presidente"

"At least in your own company used your real family name." Sabi ng presidente na umupo na sa kanyang upuan... ako naman ay umupo sa visitors chair.

"Okey next time remind me to write it on my forehead."

Napabuntong hininga na lang ang presidente.

"Kaylan mo ba ako matutunang ituring na isang ama."

" kapag natutunan mo na akong ituring na isang anak at hindi isang asset mo." Wala sa loob na sagot ko sa kanya

"Wait pinapunta mo ba ako rito para pagusapan ang relasyon natin bilang mag ama, dahil kung ganun din lang naman pala aalis na lang ako, may mas mga mahahalagang bagay akong kailangang gawin kaysa makipagusap sayo tungkol sa mga walang kwentang bagay."

Nakita kong natigilan sya sa sinabi ko, pero wala akong makitang galit sa kanyang mukha.

Yun naman talaga si Luiz Mendrez laging mahaba ang pasensya pagdating sa akin, never pa syang nagalit sa akin, kahit gaano pa kasasakit na salita ang sabihin ko sa kanya.