She's Really a Bitch (BOOK 2 of TDT)

Chapter 9

Nagising ako ng makaramdam ako ng lamig. Hindi nga pala ako nakauwi at nandirito parin ako sa sementeryo.

Tinignan ko ang puntod niya at nilinis ito bago ko naisipang tumayo at umalis na roon.

May nakita ko naman akong lalaki na nakaluhod sa isang puntod at umiiyak.

Inabas ko ang panyo ko at inaabot sa laaki.

"Mukhang mas kailangan mo"-sabi ko

Tinignan niya ako pero nag roll eyes lang ako sakanya at iniwan na siya.

Sumakay ako sa kotse ko at ipinunta ito sa bahay.

Dali dali akong nag ayos ng sarili ko. Late na ako for work pero I don't care akin naman na iyong kompanyang pinagtatrabahuan ko.

Pagkarating ko sa opisina ay umupo agad ako at hinanda ang sarili ko sa mahabang seremonya ng pagbabasa choss.

Tambak tambak ang mga folder sa lamesa ko. Nalilito ako kung ano ang una kong babasahin puro naman kasi ito proposal.

Kumuha ako ng isa at binasa iyon. Investment huh!. Well I need to decline it. I have a 98 percent ng investment at ang iba na naman ay naghahati na lang sila jan sa 2 percent. Actually saaming dalawa yan ni demon pero simula ng maikasal siya ay napunta na ito saakin dahil may sarili naman na siyang kumpanya, silang mag asawa.

Isa sa usapan namin ni demon na kung sino ang unang maikasal ay mawawalan muna ng kakayahan sa mga negosyo namin. For family's sake naman un.

Makalipas ang 1 hour ay nangalahati na rin ako. Yung iba naman ay hindi ko na binabasa at denedecline ko na agad.

"Excuse me ma'am, may naghahanap po sa inyo sa labas. Papapasukin ko po ba?"-tanong niya

"Nope, ako na lang ang pupunta at lunch time na you can have you break"-sabi ko

Bumaba ako sa lobby dahil nandoon daw ang naghahanap saakin.

"Ms. Bitch"-sabi ng isang lalaki.

I know him! Siya yung lalaki na nasa sementeryo kanina.

"Yes?"-tanong ko sakanya

"Ako yung taong gusto ka makausap"-sabi niya

"Oh!, ikaw pala yun. Let's talk na lang sa restau. Lunch time na rin kasi"-sabi ko

"Okay, kaw bahala"-sabi niya

Sinundan niya ako palabas ng company. Walking distance lang naman yung favorite kong restau.

Ng makarating kami roon ay binati ako ng ibang staff. Kilala na nila ako dahil palagi akong pumupunta dito.

"So anong gusto mong pag usapan?"-tanong ko sakanya

"Well it's rude naman kung hindi muna kita papakainin. You can take your order first before we talk"-sabi niya

"Okay if you say so."-sabi ko at tinawag na ang waiter.

I gave him my order ..

"So ano na?"-sabi ko

"I just want to ask kung ano ang relasyon mo sa batang ito"-sabi niya at ibinigay saakin ang hawak niyang litrato.

My baby.

"Bakit gusto mong malaman ang relasyon ko sa batang iyan"-sabi ko

"He's your son right!"-sabi niya
Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi nito

"What do you need?"-tanong ko sakanya

"Hahahaha don't worry wala naman akong binabalak na masama. Nasa ospital kasi ang anak mo ngayon na saksak siya ng ballpen ng isa niyang kaklase."-sabi niya

"What??, saang ospital?"-tanong ko

"Kumain ka muna. Ako na lang ang magdadala sayo sa lugar ng anak mo"-sabi niya

Bakit ganito.? Parang ok lang saakin na malaman niya na may anak ako?

Well siguro dahil tinulungan niya akong malaman ang kalagayan ng anak ko.

Pero, ano ba ang role niya sa buhay ko? Bagong kaaway nanaman ba?