Prince of Speed (Published under Red Room)

Chapter 20

"Promise that?" Tumango si Preyh at kinintalan ng halik ang bata sa noo bago tumayo. Kinuha niya ang cellphone kay Hanilyn at agad na sinagot ang tawag.

"Where are you, Precious?" bungad ng kanyang ama.

"Nasa condo lang dad, Saturday ngayon, hindi mo naman siguro ako kailangan ngayon," she said with full of sarcasm.

"Naninigurado lang ako na hindi ka nagtungo ng Hong Kong. Sino 'yang umiiyak?" nilingon niya ang anak na patuloy pa rin sa paghikbi.

"My friend's daughter," matabang niyang sagot.

Pinaalalahan na siya ng kanyang daddy na 'wag aalis ngayon. Alam nitong kaarawan ng kanyang anak pero kailangan daw siya bukas sa pagtitipong gaganapin para sa ika-walongpung kaarawan ni Senior Maximo. Saka na lang daw niya puntahan ang kanyang anak pagkatapos ng pagtitipon. Hindi na siya nakipagtalo pa dahil nandito naman si Izzy. Ang kanyang ina naman ay gustuhin man dumalo sa kaarawan ng kanyang anak ay hindi ito pinapayagan ng kanyang daddy noon pa man dahil kaarawan din ng kanyang lolo kinabukasan.

Simula nang ipanganak niya si Izzy ay madalang na siyang um-attend sa pagtitipong ginaganap para sa kaarawan ng kanyang abuelo. Kapag kinakailangan talaga niyang um-attend ang ginagawa na lang niya ay pagkatapos ng party ni Izzy ay agad siyang lilipad pauwi ng Pilipinas para lang makadalo sa kaarawan ng abuelo niya. Ang nakakainis ay dahil lang naman 'yon sa family picture kaya kailangan ang presensiya niya. At sigurado siyang 'yon lang ang dahilan ng kanyang lolo ngayon. Akala mo kung anong importante

"I need you tomorrow. It's your grandfather's birthday. He has an announcement to make and you have to be there, kabilinbilinan 'yan ng lolo mo na kailangan nandoon ka. Understand , Precious?"

"Okay," tipid at halos pabulong niyang sagot. 80th birthday ng kanyang lolo.

Pagkatapos makipag-usap sa ama ay binalingan niya uli ang anak. Naaawa talaga siya dito. An innocent kid shouldn't have to carry the burdens. Pero bakit ang anak niya parang pasan na nito ang kalungkutan at problemang siya mismo ang may gawa. Inilahad niya ang kanyang mga kamay para sa anak. Agad naman itong tumayo at lumapit sa kanya.

Mahigpit niya itong niyakap. "I'm sorry," she whispered.

NAKAMASID si Preyh sa mga taong pumapasok sa nakabukas na malaking gate ng mansiyon ng kanyang lolo. Sa lolo naman talaga niya ang bahay na 'to, pero dito na talaga sila nakatira mula pa man noon. Siya naman ay pinayagan ng kanyang amang bumukod noong twenty-three years old na siya.

Buo na ang kanyang desisyon, ipapaalam na niya sa kanyang ama na ipapakilala na niya si Izzy bilang kanyang anak sa lahat. Tinignan niya ang kanyang sarili sa rear view mirror bago umibis ng sasakyan.

She covered her shapely curves with a simple yet elegant mini-dress that hugged to her figure neatly, revealing her slender legs. Adding some height to her frame, she donned a pair of red high heels. Nakataas ang kanyang mahabang buhok, isang manipis na white gold necklace at isang pulang purse ang kanyang aksesorya.

Tinungo niya ang gate kung saan may dalawang usherettes na nag-a-assist ng mga guests na pumapasok.

"Ate!" Nakita niya agad si Alaissa at bagamat patakbong lumapit sa kanya ay poise pa rin.

"My God! Kanina ka pa hinihintay ni lolo, kanina pa nagsisimula ang party!" May pagkaaligagang wika ng kanyang kapatid.

"Wow! Talaga? Kailan pa ako naging importante sa kaarawan niya? Made-deado na ba si lolo at gusto nang makipag-bonding sa 'kin? Sakto pala ang suot ko e." Aniya habang naglalakad sila patungo sa hardin kung saan ginaganap ang party.

"Ate talaga!" Syempre nagbibiro lang siya, kahit naman saksakan ng sungit ang lolo niya ay hindi naman niya gustong may masamang mangyari dito. Saka isa pa, may kasabihan ngang 'Ang masamang damo, matagal mamatay.'