Gece karanlık gökyüzü mavi elbisesini çoktan üzerine çekmişti, bu güzelliği bozan matem rüzgarı esiyordu hırçın ve öfkeli bir şeyleri yıkıp darmadağın etmek istiyordu belli ki rüzgar git gide artırıyordu sertliğini ve bir genç kız gecenin karanlığında durmadan koşuyordu, biraz üzgün ve kızgındı soğuktan morarmış dudaklarını büküşü ele veriyordu hâlini...
Koşmaya devam ederken Nişan taşının şaşaalı sokaklarında Berrak, ne yapacağını, nereye gideceğini bilmiyordu...
Soluk almak için durduğunda, siyah takım elbiseli iri yarı bir adam önünde durdu; önünde duran gölgeye kafasını kaldırıp baktığında adam eline bir kağıt uzattı.
Adam giderken genç kız soğuktan titreyen elleriyle zor bela açtı kağıdı ve okumaya başladı;
"Beni hayatın boyunca unutamayacaksın çünkü ben hayatından hiçbir zaman çıkmayacağım, bekle beni geliyorum az kaldı, öyle canın yanacak ki ömrünün sonuna kadar, aklından çıkmayacağım, sen hayatıma girme cesaretinde bulundun, şimdi sıra yapacaklarıma katlanacak gücü kendinde bulabilmen."
Berrak kâğıdı buruşturup attı ve kaçmak için bir plan yaptı, bilmiyordu ki bu kaçış özgürlüğe götürmüyordu, bu kaçış onu esaretine götürüyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asvan da İntikam
General FictionGenç adam yemin ediyordu, hemde bağıra çağıra; "Bir gün bu sabrım bitip tükenecek! Bir gün bu sessizIiğim sona erecek! İşte o gün geIdiğinde benim içimi yakan çok acı hesap verecek!" Genç kız ilkez korkuyu iliklerine kadar hissediyordu, çünkü gen...
