ADI AŞK...

-36-

Güneşin cama yansımasıyla beraber farklı bir kokuyla, farklı bir tatla gözlerini açtı ışıldayan güne Nazlı. Gözlerini bir kez daha kapattı önce, rüya olmasından korktu... Sonra derin bir nefes aldı, gözlerini tekrar açtığında başını kaldırdı Kuzey'in göğsünden. Tüm yaşadıklarına ve yaşattıklarına inat gülümseyerek baktı. Onu huzurla uyurken görmek çok güzeldi. Günlerce odasından süzülen ışıkla beraber sabahladığını biliyordu.

Usulca kalkmak için hareketlendi yatağından. Tam ayağa kalkmıştı ki Kuzey'in kolundan çekmesiyle birlikte yatağa geri düştü:

Nazlı: Hihhh!

Kuzey: Nereye, dedi kolunun üzerinde doğrularak.

Nazlı: Mutfağa inecektim, dedi gülümseyerek.

Kuzey: Gitmesen, diyerek usulca öptü.

Nazlı: Kocama kahvaltı hazırlayacağım, dedi sesine işveli bir hava katarak.

Kuzey: Yanımdan hiç gitme istiyorum, derken yüzü birden ciddi bir havaya büründü. Gözlerini gözlerinden almadan öylece baktı Nazlı'ya: Sensiz nefes alamayacakmışım gibi geliyor.

Nazlı: Ben hep yanında olacağım, derken gülümseyen gözlerinin içi bu sefer sevgisinden dolu dolu olmuştu. O böyle bakarken nereye gidebilirdi ki? Onsuz geçirdiği her gün için kendine zaten yeterince kızgındı.

Kuzey: Dışarıda kahvaltı edelim mi?

Nazlı: Ben hazırlamak istiyorum, diyerek kolunun altından sıyrıldı. Kuzey kendini yatağa geri bıraktı, kollarını başının altına koyarak Nazlı'nın sabahlığını giyişini, banyoya gidip gelişin izledi. Karısıyla aynı odadaydı, her bir anı onunla yaşıyordu. Bu rüyalarından bile daha güzeldi. Nazlı kapıya doğru yürürken döndü: Geldiğimde uyanmış ol, diyerek göz kırptı.

Hamza gece Kuzey'le yaptıkları konuşmanın ardından Şahin'in Hümeyra ve Şeyma ile ilgili söylediklerinin etkisinden kurtulamamıştı.

" Şahin: Beybaba, konuşabilir miyiz?

Hamza: Söyle evlat. Dök içindekini sende kurtul, bende rahatlayayım. Evladımı böyle görmek yeterince yordu anneni de beni de...

Şahin: Beybaba, Hümeyra...

Hamza: Oğlum bu kızla yaptığın evliliği o zaman da içim hak dememişti ama gözlerin parlayarak geldin bana. Şimdi onunla ilgili söyleyeceklerin beni elbet üzecek ama önemli olan sensin. Şimdi rahat ol ve anlat, dedi babacan bir ses tonuyla.

Şahin: Ben, Hümeyra ile ilgili bir araştırma yaptırdım. Ailesinin yanına kalmaya gitmişti ya, orada bir hastane de düşük yapmış, dediğinde Hamza beyin gözleri yuvalarından çıkacak kadar büyümüştü.

Hamza: Sen ne söylediğinin farkında mısın Şahin?

Şahin: Evraklardan birer fotokopi aldırttım dedektife. Biraz zor oldu ama halletti. O zaman onunla gitmek istediğimde "Hamilelik psikolojimi bozdu. Biraz kendimi dinlemeye ihtiyacım var" demişti. Ona nasıl inandım, neden bu kadar saf oldum beybaba, derken gözleri dolmuştu.

Hamza: Peki ya Şeyma, diye sordu oğlunun karısı ile ilgili anlattıklarını umursamadan. Onu şu an torunu ilgilendiriyordu çünkü.

Şahin: Benim kızım olmadığı kesin ama nasıl nereden buldu bilmiyorum, derken başını eğdi önüne.

Hamza: Peki ne yapmak istiyorsun, dedi ardına yaslanarak.

Şahin: Benim ne istediğim belli beybaba, önemli olan senin ne istediğin..."