Married to a Beast

Heart and Soul

We exchanged vows and I was a bit astonished seeing the ring. Mas maganda ito kaysa doon sa naunang singsing namin. Sinabi niyang itapon nalang namin iyon dahil maraming bad memories, pero hindi ako pumayag. Sayang naman.

"What are your plans now?" Tanong ni Tito Gerald saamin.

Tumingin ako sa asawa ko at ngumisi lang siya saakin. I know what he's thinking. "Wala pa, Tito. Focus muna kay Jordan."

Tumango lang sila at umupo ulit sa round table. Ang mga pinsan ko ay kumakain na samantalang ang mga oldies ay walang tigil sa kakainom ng wine.

"Gusto mong lumipat ng bahay?" Seryosong tanong niya. Tumawa lang ako ng mahina at umiling. "I've moved on. Wala akong galit sa bahay natin, Rowel. Besides.." Kinagat ko ang labi ko. "..balita ko ay nasa Europe na ulit si Allison. Si Jelly naman ay engaged narin."

Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko. "Araw araw akong hihingi ng tawad sa kataksilan ko, hon."

May tumulong luha sa pisngi ko kaya pinunasan niya ito. "Atleast, I have you now. That's what counts."

Niyakap niya ako mula sa likod at ang mukha niya ay nakasubsob sa leeg ko. "Did you love Allison?"

"Kat.."

"Just answer me, please." Mahinahong sabi ko.

"No." Mabilis na sagot niya. "I just need her.. physically. It's the body. Not the heart and soul. And you have my heart after all." Ngisi niya.

Tumango ako at dahan dahang humarap sakanya. "Thank you for choosing me.. I love you hon." Hinalikan ko ang labi niya at namula ako dahil naghiyawan ang mga tao. Nakalimutan kong nasa yate pala kami at kakatapos lang ng kasal namin.

"I'll always choose you.. over anyone. Anything."

Habang magkayakap kami ay lumingon ako sa kabilang yate. Si Jason, sobrang tahimik. Nasasaktan kaya siya ngayon? Sana makahanap siya ng taong kayang suklian ang pagmamahal niya.

Tinignan ko din ang mga pinsan ko. They look happy. All of them. "Mo..mmy."

"Yes, Jordan?"

"Is he my Daddy?" Nalilitong tanong niya.

Kahit na laging pumupunta si Rowel saamin ay hindi niya sinabi kay Jordan na siya ang Ama nito. I told him to wait. Ako ang magsasabi ng lahat sa anak ko.

Sumulyap ako kay Rowel at lumuhod din siya para kausapin si Jordan. "He is your Dad, baby."

"Hello again big boy." Ngisi ni Rowel at napansin ko ang munting luha sa mata niya. "Finally." Niyakap siya ni Jordan at ganun din ang asawa ko. "Daddy.. buy me.."

"Chocolates?"

Tumawa si Jordan at tinakpan ang bibig niya. "No. Cars! I want cars Daddy."

Binuhat ni Rowel ang anak namin at tumawa. "Anything big boy. Anything." Pahayag niya.

"When you're big enough, I'll buy you a real car."

Kinurot ko ang pisngi niya. "Wag mong ini-spoil yang anak natin." Sabi ko.

Tumawa lang sila Mama at Papa dahil ganyang ganyan sila. They spoiled me. But then, I learned how to be independent when my angel was born. Jordan.

Tumingin ako sa langit at nakita kong nagform ng tila baby ang ulap. Tinakpan ko ang bibig ko at pumikit. I miss you our first angel. I hope you're here. So you can see your baby brother.

Kahit nasa gitna kami ng dagat ay tila mas lumamig ang paligid kaya niyakap ko ang sarili ko. You heard me. You heard mommy. Ngiti ko.

"Kat.." Tawag ni Jourdanne.

Humarap ako sakanya at nakita ang dala niya. Malaking kahon. "Ang dami mo namang regalo!" Tawa ko. Marami na kasi siyang binigay saakin.

"It's not mine. It's from.." Binasa niya ang note at halos hindi ako makangiti. "..Allison."

Naramdaman ko ang mahigpit na kapit ni Rowel saakin pero hindi ko ito pinansin. Kinuha ko ang kahon at dahan dahang inangat ito.

Hindi ko pinansin ang ibang nasa loob at yung note lang ang dinampot ko. "Pasok muna ako sa loob." Paalam ko sakanilang lahat.

"Hon.."

"I'll be fine. I promise." I gave my husband an assuring smile. You'll never lose me again, Rowel. I'm stronger now. I won't break down.

Ngayon ko lang napansin ang loob ng yate. Hindi gaanong maluwag pero hindi rin masyadong masikip. May petals ang ibabaw ng kama at dito ako umupo.

Katrina,

I guess my introduction will no longer be needed. You know me. Ofcourse. I'm the other woman of your husband. And I'm not proud of that. I was taught to be a proper lady in England. Dressed and well mannered. But.. I was lost. And I couldn't find myself. You see, I've been with Rowel for four years. Our relationship was perfect. But he's.. well.. you already know it. I left him.

Pinunasan ko ang luhang walang kapagurang dumadaloy sa pisngi ko. Mali ata na binasa ko pa ang sulat na ito.

But my life was miserable. I couldn't stand a day without him. So I returned. That time, he's with Jelly Ramos. She's bitchier than me and I can't compete. She's a star. I went back to England and faced my defeat. But I keep on texting him everyday. We've become friends. And slowly, he's beginning to accept me again.

Parang may kutsilyo na unti unting bumabaon sa dibdib ko. Patuloy lang ako sa paghagulgol habang binabasa ang sulat niya.

..only to find out that you're together. I promised myself that I won't lose this time. I can't let someone take him away once again. So.. I've let myself be the other girl. The pest in someone's marriage.

Muli akong lumunok at binaling ang atensyon sa maliit na bintana. Tanaw ko dito ang asawa kong seryosong umiinom ng wine habang nakatingin sa malayo. Iniisip niya kaya si Allison? Sumikip ang dibdib ko sa aking naisip.

I wrote this letter because I don't want to be haunted by memories. I want to be forgiven before I enter a new chapter of my life. I want to ask for your forgiveness. Sorry. I pity myself because I caused too much pain to a person like you. You're beautiful. No wonder my Rowel loves you so much. You're kind! So damn kind. Alam kong alam mo, na may nangyayari na saamin ni Rowel pero pinalampas mo iyon. I admire you for that. Sobrang tapang mo, Kat. And I just want you to know.. he loves you. And it's always been you. I can't compete with you. Dahil ikaw lang naman ang minahal ni Rowel ng sobra pa sa sobra.

Hindi ko napigilan ang paghikbi ko nang dumating si Ate Tel. "Kat.. are you alright?" Nag-aalala siyang lumapit saakin at niyakap ako.

Katrina Coronel Del Prado.. can you forgive Judith Allison Yambao? I know I'm asking you too much. And I can't blame you. And I hope.. that we'll be friends in another life.

Until then,
Alli