KOVULMUŞ MELEK

HİSLER VE AŞK DUYGUSU

Alara çok öfkeliydi. Neden bu kadar kızmıştı anlamamıştım. İçimden neden bu kadar kızdığını sormak geldi ama sonra saçmaladığımı düşündüm. Zaten çok kızgındı birde buna kızmasını istemiyordum ama neden çok kızgındı onu anlayamamıştım. Alara'nın ayağı kaydı ve yerde duran cam parçalarının üzerine düştü. Birden çığlık attım. Gözlerimi kapattım. Biraz sonra gözlerimi açtığımda Alara yerde bir şeyler yapıyordu yanına gittim ve
-Se-se-sen nasıl olur sen cam parçalarının üzerine düştün bu imkansız.
-Saçmalama yerde cam bile yok , dedi ve hızla uzaklaştı.
Geri dönüp yerleri ice inceledim biraz dikkatli bakınca cam parçalarının üzerine toprak atmıştı.Demek gözlerimi açtığımda yerde uğraştığı şey buydu dedim kendi kendime. Cam parçalarına ice baktım üzerlerinde kan vardı fakat donmuştu ama hava soğuk değildi hatta çok sıcaktı acaba önceden kan lekesi mi vardı camların üzerinde ama öylede olsa Alara neden üstünü toprakla örtmüştü yoksa ben yanlış anlamayayım diye mi? bir türlü anlam veremedim. Şaşkın bir şekilde evin yolunu tuttum. Eve ulaştığımda direk odama girip yatağıma uzandım. Kafam karışmıştı. Alara neden böyle davranıyordu? hiç bir şey anlamıyordum. Tüm bu sorularıma bir cevap arıyordum fakat bir türlü anlam veremiyordum. Bir müddet sonra annem odama girdi o odama girdiğinde uyuyor numarası yaptım. Annem o kız çok tehlikeli bunu anlayabiliyorum dedi ve çıktı. Biraz düşündüm annemin sezgileri genelde doğru çıkıyordu ama Alaradan o kadar nefret etmiyordum. Nedenini bende bilmiyordum. Yoksa yoksa ben Alaraya aşık mı olmuştum. Galiba öyleydim bunu Alaraya anlatmaya karar verdim sonucunu hiç düşünmemiştim. Bir gün sonra okul çıkışı Alara'nın yanına gitmeden önce Emma'nın yanına gittim ondan Alara'nın telefon numarasını istemesini fakat benim sorduğumu söylememesini istedim. Emma tamam dedi ve hızla Alara'nın yanına gitti. Kendimi çok garip hissediyordum çünkü ilk defa aşık olmuş ve bunu söyleyecektim. Aslında olacakları veya olabilecekleri hiç düşünmemiştim. Çünkü artık aşıktım evet evet aşık ama durun bir dakika Alara bana evet diyecek miydi ? Of bunu düşünmesi bile çok kötüydü. Her neyse evet ayaklı gazete Emma koşarak buraya geliyordu.Ve hızlıca elime bir kağıt sıkıştırdı kağıdın içinde bir numara ve oda senin numaranı sordu yazıyordu. Artık çok mutluydum. Sevinçle eve doğru gidiyordum. Kestirme yolu seçtim. O yol fazla kullanılmıyordu. Yolda giderken Alara'nın yine gizlice bir yere girdiğini gördüm bu sefer yanlış bir şey yapmamak için bir kaç kez seslendim ama ne giren vardı nede çıkan. Eve gitmeye kara verdim eve gittiğimde birde ne göreyim Alara karşımda durmuş beni bekliyor. Azım açık kaldı. Alara
-Ne o hayalet görmüş gibisin dedi. Ben kısaca hiiiiiç dedim. Alara seninle biraz konuşabilir miyiz ?dedi. Ben oluuuurr dedim. Alara söze başladı"Beni merak ettiğini biliyorum dedi bende biraz düşünerek ve şaşkınlığımı daha üzerimden atamamış bir şekilde evet dedim sanırım Alara uydurarak ve hızlıca ben küçükken mezarda bir kriz geçirmişim ondandır."dedi ve ayağa kalktı tam gidecekken"peki evdeki o halin neydi çok değişiktin çok korktuk" dedim. Biraz düşünerek oda ondandır dedi. Arkasından"Hiç inanmadım" dedim. "Anlamadım?!!"dedi. Eve gelirken seni gördüm eski bir kulübeye giriyordun yanlış bir şey yapmamak için arkandan seslendim " daha sözümü bitirmeden girdin mi ! diye bağırdı. Hayır eve geldiğimde sen karşımdaydın dedim sen benzetmişsindir dedi. Hayır emindim o sendin hatta bak yüzüğünüde buldum. Alara elimden almaya çalıştı ama vermedim bana gerçekleri anlatırsan olur dedim. Kızgın kızgın suratıma baktı gözlerini sonuna kadar açmıştı çok korkmuştum yüzüğü hemen verdim. Adeta hipnoteza gibi olmuştum.Yavaş adımlarla evin yolunu tuttum direk odama girmeyi düşünüyordumki annem yanıma geldi anneme çok yorgun olduğumu biraz uyuyacağımı ve Alara hakkında bir şeyler söyleyecekse daha sonra söylemesini istedim. Ve hızlıca odama çıktım yatağıma uzandım bu gün olanları düşünüyordum o yüzükte ne vardı bu kadar değerli olan. Biraz geçmişi düşündüm. Tam yüzüğü alıp üzerinde ki sembollere ve yazılara bakacağım zaman Alara yanıma geliyordu peki bu nasıl oluyordu Alara yüzüğünün bende olduğunu nasıl anlayabiliyordu. Artık Alara'dan korkmaya ve şüphelenmeye başlamıştım ama neden korkuyor ve şüpheleniyordum.Alara'dan mı ? Hayır ya bir kız bana ne yapabilirdi ama o bir kız değil canavardı sanki. Gece geç saat olmuştu uykum geldi yatağıma yattım tam uykuya dalacakken aklıma bu gün olanlar geliyordu Alara hayatıma girdiğinden beri hayatım çok değişmişti ama neden? Neden hayatım bu kadar değişmişti bu kızda ne vardı. Evet bir şey vardı ama o şey neydi. Tüm bu sorulara anlam ararken yorulmuş ve sessizce süzülerek uykuya dalmıştım. Sabah uyandığımda yaşadığım şokun etkisinden çıkamamıştım. Bu gün sessizce Alara yı takip etme kararı aldım. Okul çıkışı takip edecektim.kahvaltı için salona indiğimde annem:o kızdan uzak dur o kız tehlikeli sana zarar verebilir dün olanları hatırlasana o kulübeye girdi fakat sonra mahallenin girişinde seni bekliyordu sonra cam kırıklarına düştü ve cam parçalarını senden gizledi o kız çok farklı ve sana uygun değil dedi. Birden üzerimden kaynar sular döküldü gibi oldu annem dün olanları ve Alara'nın cam kırıklarına düştüğününü onu da benden gizlediğini tüm bu olanları nerden biliyordu bende anlatmamıştım yoksa annem beni mi takip ediyordu ama bu imkansızdı annem tüm bunları biliyordu ama eve geldiğimde evde oluyordu üstelik ev temizlenmiş yemek  hazırlanmış oluyordu beni takip etse bunları nasıl yapacaktı? Anne se-sen bunları nerden biliyorsun ben sana bunların hiç birini anlatmadım dedim. Annem birden şaşırdı ne diyeceğini bilemiyordu biraz bekledi ve sonra hayır Michael oğlum sen anlattın ya dün anlattın hemde hatırlamıyor musun? -Anne saçmalama dün sen benim yanıma hiç gelmedin ben hep odamdaydım üstelik okuldan gelince yemek bile yemeden odama gittim ben. -Micheal sen anlattın eminim hadi hızlı ol okula geç kalacaksın ben eşyalarını getireyim sende çabuk ol hadi dedi ve hızlıca içeriye gitti çok şaşırmıştım annem tüm bu olanları nerden biliyordu ben anlatmamıştım emindim ama annem beni takip ediyorda olamazdı. Tüm bu olanlar beni çok şaşırmıştı. Babam ise hiç birimizi takmıyor işlerine odaklanmış yeni ev tasarımları çiziyordu. Babam dün işe gitmemişti. Babama baba dün annem evde miydi ? -Micheal oğlum şu an işime çok odaklanmıştım daha sonra cevap veririm. -Baba lütfen bu çok önemli az önce olanları duydun deyil mi? -Ne oldu ki az önce? -Of baba herneyse annem dün evdemiydi sen onu söyle? -Ben genelde çalışma odamda çalıştım ama arada aşağıya iniyordum annen evdeydi ama hani bir odası varya hiç birimizi sokmuyor oraya anahtarı ise hep boynunda taşıyor ya o odaya giriyordu sürekli. -peki o odada ne olduğunu sen biliyor musun? - nereden bileyim oğlum seni girdirmiyor ama benide girdirmiyor.-tamam baba ben okula gidiyorum hadi hoşçakal. -Hoşçakal oğlum. Dedik ve ben okulun yolunu tuttum ama hala bunları düşünüyordum Alara farklıydı ama annemde onun kadar değişmişti neler oluyordu bir türlü anlam veremiyordum okula geldim ve sınıfa girdim fakat Alara'yı görememiştim. Zil çaldıktan sonra geldi. ama Alara'da bir değişiklik vardı. Her zaman siyah giyiniyordu fakat bu gün kırmızı giyinmişti. Ama kırmızı ona daha çok yakışmıştı. Şaşırmıştım. Derste sıranın altında duran kolye gözüme çarptı bir kaç kez Alara'ya seslendim ama duymadı o kadar çok dalmıştı ki beni duymuyordu sonra aklıma yüzük geldi bakalım yine anlayacak mıydı? Kolyeyi incelerken düğme gibi bir yer gördüm tam oraya basacakken Alara bırak onu ve bir daha dokunma ! dedi. Evet işte yine aynısı olmuştu Alara yine anlamıştı. Ama beni şaşırtan bir olay olmuştu Alara kırmızı giymişti ama gözleride kırmızıydı. Çok belirgin değildi sadece yakından bakıldığında anlaşılıyordu. Nasıl olduğunu anlayamamıştım. Alara beni şaşkın görünce öğretmenden izin alıp dışarı çıktı ve bende arkasından. Her yere baktım ama Alara'yı bulamadım. En sonunda okulun penceresinden Alara'nın gizlice arkada ki ağaçlık alana gittiğini gördüm. Hemen bende arkasından gittim ağaçların arasından bulamadım tam ümidimi yitirmişken bir ağlama sesi duydum sese doğru gittim bu Alara idi ağaçların arasına oturmuş ağlıyordu. İlk önce yanına gidip teselli emek geldi içimden ama onu dinlemek daha doğru olurdu hem böylece bütün sorularıma cevap bulabilirdim belki...