(Uitverkoren) - De hoofdprijs (Wattys 2016 winnaar)

5.1

Hoewel het net lunchtijd is geweest, is de volgende activiteit op het programma de voedselproef. Dit is al net zo'n grote traditie als het roulette. Het is tevens de eerste ronde waarbij de deelnemers punten krijgen op basis van hun prestaties. Ook worden de deelnemers nu niet meer gekozen door de consuls.

De spanning is duidelijk voelbaar terwijl Aeneas de eerste molen op het podium een slinger geeft. Hierin zitten de balletjes van het blauwe team. Het hele stadion houdt collectief de adem in voor de bekendmaking van de eerste naam.

"De willekeurig gekozen kandidaat van team blauw is: Zilla Carman."

Dat ben ik niet. Volgens mij denkt iedereen dat, want een golf van opluchting gonst over de deelnemerstribune. Behalve bij Zilla dan. In haar hoofd slaat ongetwijfeld de paniek toe. Zou ze haar eigen dood al voor zich zien?

De volgende bal rolt uit de molen. "Flavio Calluna is de tweede deelnemer van het blauwe team."

Ik ben te zenuwachtig om te bedenken of dat iets goeds of slechts is. Nu is team geel aan de beurt. Het team van Bodine.

Aeneas schuift een stukje op naar de volgende molen. Ook hier haalt hij een bal uit en leest de naam voor die erop staat. "Adalyn Addens."

Daar kan ik mee leven. Niet dat ik haar dood wil hebben, maar Adalyn is tenminste geen vriendin van me. Eigenlijk is zij niet echt een toevoeging voor deze samenleving, hoe cru dat ook mag klinken. Haar enige talent bestaat uit zeuren over van alles en nog wat. Over de sporten die we beoefenen tijdens de gymles, over lesstof die ze niet snapt, over troep onder haar vingernagels, werkelijk niets ontkomt aan haar idiote mening.

De vierde bal is voor Lehi Snyder, een jongen die op school altijd voor me zat bij de rekenlessen. In mijn hele leven heb ik vermoedelijk nog geen vijf woorden met hem gewisseld.

"Hij is aardig," fluistert Arthur.

Ik knik maar wat. Door mijn zojuist genoemde gebrek aan contact met Lehi heb ik me nooit een afgewogen mening over zijn karakter kunnen vormen. Bovendien zijn mijn ogen te gefixeerd op de derde molen met balletjes. Ik focus al mijn gedachten op hopen dat Arthur en ik niet uitgekozen zullen worden om het rode team te vertegenwoordigen. Het zorgt ervoor dat elke cel in mijn lichaam gespannen is als een veer die ieder moment kan knappen.

"De eerste deelnemer van het rode team is Clodagh Venner."

Weer iemand die ik kan missen als kiespijn. Clodagh is een meeloper die altijd maar wat achter Arachne en Cassy aan hobbelt. Geen idee wat ze in die twee trutten ziet, maar het getuigt er wel van dat ze niet erg veel hersenen kan hebben.

De laatste witte bal rolt uit de molen. Ik zou willen dat ik de letters vanaf mijn plek op de tribune kon lezen, dan hoefde ik niet te wachten tot Aeneas tergend langzaam oppakt om de naam die erop staat uit te spreken. "Glynn Simonis."

Ik knijp in Arthurs hand. "Shit, Glynn." Hoewel ik me er al vanaf het begin van bewust was dat zij het waarschijnlijk niet zou overleven, grijpt het me toch aan dat haar naam wordt omgeroepen. We hebben gistermiddag nog met elkaar gepraat terwijl we opgemaakt werden voor de feestmaaltijd. Het was misschien maar kort en oppervlakkig, maar toch. Ik wil haar niet zien sterven.

Nu is het Aeneas' beurt om afwachtend te kijken, in de richting van de uitverkorenen welteverstaan. "Jullie krijgen maximaal vijf minuten de tijd om te beslissen wie er nog meer mee moeten doen."

Dit gedeelte is misschien nog wel zenuwslopender dan de willekeurig getrokken balletjes. Ik weet niet wat Arachne van plan is. Laat ze me meedoen omdat ze hoopt zo van me af te komen of spaart ze me om ervoor te zorgen dat ik geen punten kan scoren? Gek van frustratie stoot ik Arthur aan. "Als jij jouw valse vriendinnetje was, wie zou je dan mee laten doen?"