BETA AND THE WOLF PRINCE

37K 769 76
                                    

Dedicated to:  cessoramana

2:00AM

IT was raining hard.

Ngunit hindi nakaligtas sa aking paningin ang isang matangkad na lalakeng may mahaba at kulay gintong buhok na tumatakbo palabas ng Adamson Premier Hotel.

Kasunod nito ang apat na kahina- hinalang mga nilalang na pawang mga naka-itim na kasuotan.

"The hell!" I cursed.

Agad akong nag-U-turn upang sundan ang mga ito.

The golden-haired man suddenly ran across the street.

I immidiately hit the car's break with it's wheels scretching against the streetfoor. I stopped right infront him.

Lumarawan ang pagka-gulat sa mukha ng lalake dahil sa biglang pagsulpot ng isang mamahaling kotse sa harapan nito.

Agad akong kumilos at binuksan ang pinto ng passenger seat ng aking LaFerrari Ferrari.

"Get in," I ordered him in a very commanding deep voice.

Hindi na dapat pang tanungin kung bakit hindi feminine ang aking boses.
It was my deceased mother's fault for bringing up a woman with a man's voice in this world!

I noticed the dude in front of the car and his clothes soaking wet as rain still pouring down on him.

His golden hair covered half of his face that he immidiately combed with his long sleek fingers. Hesitation appeared from his blue-green eyes as he took steps backwards.

I rolled my eyes at him and snickered.

Mabilis kong binuksan ang pinto ng driver seat at hinagilap ang aking rattan stick sabay labas ng sasakyan.
I walked towards the man and I saw him gulped in fear.

Muli akong napalatak.

"Stand back, Prince Killah," I ordered him again and walked pass him.

The pouring rain made me also wet. 'As in soaking wet too not in a malicious way.

Thanks to my leather vest and black cardigan, hindi masyadong bumakat ang aking strapless bra sa loob ng aking puting T-shirt. Ngunitbhindi naman kalakihan ang aking dibdib, so no fucking big deal, really.

Pero kinalimutan ko muna  ang aking flat na dibdib at hinarap ang papalapit na apat na mababahong mga nilalang na agad huminto nang mapansin ako.

My eyes squinted.

Rouges.

Their unpleasant smell just confirmed their identity.

"Huwag ka nang mangialam dito bata. Ibigay mo na lang sa amin ang prinsepe nang wala ng gulo," kausap sa akin ng isa sa mga ito na may ka-itiman ang balat.

Nadoble ang paniningkit ng aking mga mata. I heard Haede growled from the back of my mind cause my silent wolf didn't like the idea of being threatened.

"N-No, dude. Don't give me to those mutts!" nanginginig ang boses na paki-usap ng kamahalan na nasa aking likuran.

I sighed.

Bakit ko naman hahayaang tangayin ito ng mga mababahong rebeldeng asong lobo sa aking harapan?

Two hundred freaking million ang pinag-uusapan dito.

Kaya kahit isang batalyon pa ang humarap sa aking mga rouges sa sandaling iyon, I'm not just gonna let that big sum of money turned into ashes!

"I'm sorry filthy wolves," I tilted my head sideward then smirked "But the prince is mine!"

THE CURSE OF THE BETATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon