Beşik Kertmesi

Bölüm 36 ~ Gerçek Başlangıcımız :)

Bölümün şarkısı: Natasha Bedingfield-Pocketful of sunshine (Klip favori filmimdir. İzlemeyenlere öneririm: Easy A)

-"SİMAY?!"

Bekledim. Kulaklarım bana yalan söylüyordu. Beynim benimle oyun oynuyordu. Beren ve Doğukan arkalarını döndüler. Şaşkın çığlıklar duyulurken tekrar aynı ses:

-"SİMAY"

Arkamı sonunda dönüp onunla karşılaştım. Karşımdaydı. Gözlerimi kapattım. Gördüğüm gerçek değil, gerçek değil, gerçek değil... Geri açtığımda hala oradaydı, karşımdaydı. Önce ben yürüdüm. Yanına yaklaştıktan sonra ellerimi yanağına koydum.

-"Sevgilim" dedim gözyaşlarım akmaya başlamıştı.

-"Ben buradayım"

Kollarımı boynuna doladığım gibi beni havaya kaldırdı. Saçlarımdan öperken başımı omzuna gömdüm. Kokusunu içime çektim. Nefesim kesilene kadar...

Beren ve Doğukan yanımıza geldiğinde Yağız'dan uzaklaştım. Beren de Doğukan da korkuyla sarıldı Yağız'a. Yağız'ın elini hiç bırakmadım. 

Daha sonra Yağız doktorların yanına gitti. Biz de aynı anda yürüdük.

-"Durumu nasıl?"

-"Maalesef..."

-"Allah rahmet eylesin ne diyelim" dedi Yağız. Rahat tavırlarıyla...

-"Burada neler oluyor?" dedim merakla. Yağız bir oturağa oturdu. Durumu kötüydü. Ama sebebinin başka olduğu anlaşılıyordu.

-"Dün gece senden sonra eve giderken benzin bitti. Bir benzinliğe uğrayıp markettende bir şeyler almaya girdim. Sarhoşluk tabii hatırladığım kadarıyla anahtar ya arabadaydı ya da düşürmüştüm. Döndüğümde hırsız arabamı çalıyordu. O sırada arabayı da üzerime sürdü. Yaralandım sadece." Dedi kolunu göstererek. Üstündeki gömlek de yırtılmıştı. "Daha sonra çok gidemeden yolda kaza yapmış. Bana bunun bilgisi geç ulaştı tabii. Polis geldi benzinliğe ona derdimi anlatmaya çalışırken benim sarhoş olduğum için yalan söylediğimi düşünüp karakola götürdüler. Oradaydım. Hırsız hastaneye benim kimliğimle gelmiş.  Ve sanırım Doğukan'a da cep telefonum arabadaydı o şekilde numarasına ulaşıp aradılar. Bu şekilde gelişti her şey. Size de Yağız kaza yaptı diye aksedilmiş. Kazadan sonra çalıntı araba olduğu anlaşılmış. Birimlere haber geçince de bana soruldu. Ayıkınca anlatabildim her şeyi. Çıkar çıkmaz da buraya geldim. Sizi burada bulacağımı biliyordum. Ama bu halde bulacağımı tahmin etmedim" dedi gözlerimin içine bakarak.

-"Muayene olman gerek" dedim.

-"Biliyorum"

-"Bizim kalmamızı ister misin?" dedi Doğukan.

-"Hayır gerek yok siz gidin"

-"B-ben kalıyorum" dedim aniden. Yağız şaşkın bir o kadar memnun vaziyette bana bakış attı.

-"Bir şey ihtiyacın olursa mutlaka beni ara" dedi Doğukan.

Vedalaşıp gittikten sonra Yağız'la sessizleştik. Sonunda:

-"Hadi gidelim bizde" diyerek ayağa kalktı. Önden gidiyordu. Bense arkasından.

Muayene olup koluna pansuman yapıldıktan sonra ağrı kesici serum takıldı. Ve yatağa uzandı. Bense yanında oturuyordum.

-"Bunu sevmiyorum" dedi.

-"Neyi?" dedim.

-"Böyle hastanede uzun süre kalmayı. Ya da hastane yataklarında yatmayı"