Trusted - Harry Styles

Part3

Το βράδυ είχε έρθει από νωρις. Είχε σκοτεινιάσει πλέον και τα άστρα έκαναν την εμφάνιση τους στον καθαρό, σκούρο ουρανο

Ή Acacia κοίταξε το ρολόι πάνω στον άσπρο μεγάλο τοίχο.

12 ή ώρα.

Η γιαγιά της σίγουρα είχε αφεθεί σε βαθύ ύπνο.
Κοίταξε γύρω της και δαγκώνοντας τα νύχια της ζύγιζε τις σκέψεις της. Να το κάνει η όχι;

Θα έπαιρνε το ρίσκο να βγει έξω. Μια μικρή βόλτα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
"Όχι όμως στα σκοτάδια. Και μόνη" πρόσθεσε καθώς δηλιαζε.

Σηκώθηκε αμέσως από το διπλό σκούρο ξύλινο κρεβάτι και πήρε το άσπρο σεντόνι καθώς ξεσκεπάστηκε γρήγορα, στα λευκά της χέρια.
Ή ιδέα του να αλλάξει ρούχα πέρασε από το μυαλό της αλλά απερριψε αμέσως την ιδέα καθώς υποτίθεται πως κανείς δεν έπρεπε να την δει.
Έβαλε τα μακριά της μαλλιά στην άκρη και σήκωσε τα άσπρα μανίκια του λευκού νυχτικου της.
Άνοιξε το παράθυρο και αμέσως φρέσκος, δροσερος, νυχτερινός αέρας χτύπησε το πρόσωπο της.

Εσφυξε το μακρύ λευκό σεντόνι στα χέρια της , μετατρεποντας το σε μια λωρίδα, πετώντας την μια άκρη έξω από το παράθυρο.

Κοίταξε κάτω καθώς το σεντόνι χαιδευε πλέον το έδαφος, αναμετρωντας το ύψος μέσα στο μυαλό της. Έσφιξε τα χειλοι της από φόβο.
Έδεσε την άλλη άκρη του σεντονιου που είχε στα χέρια της , στην σιδερένια προεξοχή, στο περβαζι του παραθύρου.
Τράβηξε το σεντόνι ώστε να βεβαιωθεί πως ήταν ασφαλές και το κράτησε σφυχτα στα χέρια της. Τοποθέτησε το ένα πόδι στον πέτρινο τοιχο, ύστερα το άλλο.
Άφηνε λίγο, λίγο το ύψος να πέφτει και προσπαθούσε τα πόδια της να βρούνε ένα σταθερό πάτημα καθώς κατέβαινε.
Είχε πλέον φτάσει στο έδαφος και μια ανακούφιση κατέλαβε το σώμα της.
"Ωραία και τώρα τι κάνουμε; " ψυθιριζει στον εαυτό της καθώς κοίταζε επίμονα τα καγκελλα της εξωτερικής αυλής.
Υπήρχε ή 3ων μέτρων , ψιλή πόρτα με γκρίζα , μυτερά κάγκελα. Αρκετά φαρδιά πόρτα στο κέντρο που μόλις στα δεξιά και αριστερά υπήρχε ένας τοίχος που περιτριγυρίζετην αυλή , περίπου 1 μέτρο και ύστερα πάνω από τον τοίχο υψονοντουσαν ξανά κάγκελα.
"Σκατά" γκρινιαξε καθώς σκαρφάλωσε τα 2 πόδια της στον τοίχο και έπιασε τα κάγκελα με τα χέρια της. Πέρασε από πάνω με αρκετή προσοχή και επιτέλους ήταν έξω. Άφησε αμέσως έναν αναστεναγμό να δραπετεύσει από τα ροζ χειλοι της.

"Ευλυγιστη"
Άκουσε μια αντρική βαριά φωνή.και αμέσως αναπήδησε από την θέση της.
"Ποιος είναι εκει;"
Τα μάτια της άνοιξαν και αντίκρισαν μια σκούρα φιγούρα ξαπλωμένη με την πλάτη στο ύψωμα της αυλής. Στο ένα χέρι κρατούσε ένα τσιγάρο που ο καπνός του ίσα που αγνοφαινοταν ενώ το άλλο χέρι ήταν απασχολημένο χαιδευοντας ένα γυάλινο μπουκάλι στα χειλοι του.

"Ποιος είναι εκεί;" αναφώνησε τρομαγμένη για άλλη μια φορά αλλά τίποτα δεν δόθηκε σαν απάντηση πέρα από ένα μικρό γέλιο. Αφηρημένο, μικρό γέλιο.

Έκανε 2 βήματα μπροστά και τότε το πρόσωπο του νεαρού που είχε αντικρισει το μεσημερι, πήρε την μορφή πάνω στην σκιά του.
Τα χαρακτηριστικά του φαινόντουσαν πιο άγρια λόγο του ότι δεν υπήρχε αρκετό φως.

"Γιατί είσαι έξω τέτοια ώρα;" ρώτησε ο νεαρός χωρίς καν να γυρίσει να την κοιταξει καθώς ρουφούσε το τσιγάρο του απολαμβάνοντας τον καπνό που εκπνεε.

"Γεια" είπε ή Acacia με περισσότερο ενθουσιασμό από ότι έπρεπε καθώς τον είδε. Ξανά.

Τα μάτια του κλειδωθηκαν με τα δικά της.
Σκουρα ματιά.
Κόκκινα υγρά χειλοι.
Ροζ μαγουλα.
Κουρασμένα , σμαράγδι ματια.

Γέλασε.

"Γεια σου" της απάντησε.

Τα μάτια του ταξίδεψαν για μερικά δευτερόλεπτα πάνω στο σώμα της.

"Εμ.. Μήπως .. Θα μπορούσα να σου κάνω λίγη παρέα;"

Του έδωσε το πιο λαμπρό και μεγάλο χαμόγελο που είχε. Ή γιαγιά της , της έλεγε να το χρησιμοποιεί μόνο σε ειδικές περιστάσεις. Είναι ένα ωραίο χαμόγελο όπως έλεγε και δεν έπρεπε να τον χαρίζει στον καθένα.

"Δεν με ξέρεις, μπορεί να σου κάνω κακό" απάντησε βαριεστημενα καθώς πάτησε με το πόδι του το τσιγάρο στο έδαφος.

"Οο έλα τώρα" είπε ή Acacia καθώς τον πλησιάσει περισσότερο και έκατσε δίπλα του.

Αυτος αμέσως σηκώθηκε και απομακρύνθηκε μερικά βήματα.

Ή Acacia πλέον τον κοίταζε σαστισμένη. Τι πήγε στραβά;.

"Πλησιάζει μόνη σου τους κινδύνους. Σε ελκύουν φαίνεται" της έδωσε ένα αλαζονικό χαμόγελο καθώς άρχισε να περπατάει μακριά της.

"Θα τα ξανά πούμε μωρό μου" της φώναξε.