Μυστήριο πράγμα ο Έρωτας

3 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Ξύπνησα μόνος και έκατσα να κοιτάζω το ταβάνι....

3 χρόνια,3 ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από εκείνη την μέρα,και ακόμα θυμάμαι πως ένιωθα....Τον πόνο,την καρδιά να σταματάει και όλα μου τα όνειρα να γκρεμίζονται....

Με έβγαλε από τις σκέψεις μου το μικρό διαβολάκι μου...

''Μπαμπά, μπαμπά τσύπνα....Η κυλία Μαλία έχει πλωινό...'' μου είπε και άρχισε να πηδάει πάνω στο κρεβάτι...Η όμορφη πριγκίπισσα μου σήμερα γίνεται 3 χρονών,είναι ένα μικρό διαβολάκι που κάθε φορά που το βλέπω λιώνω για χάρη του...Μοιάζει τόσο πολύ στην Λυδία....Έχει την καλοσύνη της,τον αυθορμητισμό της και το πείσμα της....Μελαχρινή με μπλε μάτια..Αυτά τα έχει πάρει από μένα...

''Έλα εδώ μικρή πριγκίπισσα μου...'' είπα και την έριξα πάνω στο κρεβάτι και άρχισα να την γαργαλάω....γελούσε τόσο δυνατά και ταυτόχρονα διαμαρτυρόταν...

''Ταμάτα μωλέ μπαμπά......'' είπε μέσα από τα γέλια της και την άφησα...Σηκώθηκε γρήγορα και έφυγε από το δωμάτιο....

Έκανα ένα μπάνιο και έβαλα αθλητικά ρούχα...Σήμερα είναι Σάββατο και δεν έχει δουλειά ευτυχώς...Δεν μου αρέσει να λείπω από το σπίτι...Ίσως γιατί κάπου μέσα μου ακόμα  θυμάμαι πως ένιωθα κάποτε....

Κατέβηκα τις σκάλες και έκατσα στην γωνία να την παρατηρώ...Είναι πάντα τόσο όμορφη,και έτσι όπως κάθεται στον καναπέ μπροστά από το τζάκι,να χαϊδεύει την κοιλιά της μοιάζει με θεά...Χαμογέλασα με αυτήν την σκέψη και προχώρησα προς το μέρος της...

''Καλημέρα πριγκίπισσα μου...'' είπα και της έδωσα ένα φιλί...

''Καλημέρα αγάπη μου..''

''Ειιιιι εγώ είμαι η πλιγκίπισσα σου..'' απάντησε το διαβολάκι και ήρθε και έκατσε ανάμεσα μας...

''Εσύ είσαι η μικρή πριγκίπισσα μου και η μαμά είναι η μεγάλη πριγκίπισσα μου...Και εδώ στην κοιλίτσα της μαμάς μεγαλώνει και ένας μικρός πρίγκιπας...'' είπα στην Μελίνα που με κοιτούσε με δέος και με μια απορία στα μάτια....

''Και εγώ την θα τον έχω τον μικλό πλίγκιπα;;'' ρώτησε και γέλασα...

''Είναι ο αδερφούλης σου καρδιά μου...''απάντησε η Λυδία και της έδωσε ένα φιλί....

Πάνω στην ώρα χτύπησε και το κουδούνι...

''Ήλθε ο Γιωγάκης....'' φώναξε και κατέβηκε γρήγορα από τον καναπέ και πήγε να ανοίξει την πόρτα....

''Θείε Τέφανε....'' είπε η μικρή και είδα τον Στέφανο να την σηκώνει στην αγκαλιά του...