Panget Vs. Gwapo

Round 10

They gasped.

I saw Richie from the side na nagbabadyang magdisapear kaya bago niya yun gawin, I call his very ugly name.

"Richard! Any words?"

The way I look at him, parang sinasabi kong come-here-or-I-will-smash-your-useless-brain-look.

He blankly stare at me pero halata na yung nakakatakot niyang aura na parang sasabog na anytime at gawin akong abo. Pero hindi ako nagpatinag.

"Lika...bumati ka sa kapamilya, kapuso, kabarkada at kapatid mo. Sabihin mong andito ka na sa wowowin" I dragged him to the center.

I grinned as I looked at his embarrased face.

"Sabihin mong slave kita..." I whispered with gritted teeth.

Baka sabihin ng mga taong 'to na gumagawa na naman ako ng palabas. Duh!

"This ugly creature here is...insane." he stated.

My smile faded into a thin air. Gi..na..ga..lit ba niya ako? Gusto ba niyang magexplode ako dito? I could almost taste his useless brain as I smash it into pieces and eat it whole. Seriously, I want to stab his skull right now. Not just his skull, kundi lahat ng bungo dito including the author.

"And I'm stupid para sumang-ayon na maging slave niya." He added.

We all dropped our jaws in the ground. I thought...I thou--..I tot. Yes I tot, iddeny niya. What the pak! Pati tuloy ako napatulala.

Saka sinabi pa niyang stupid ang sarili niya? Ahh. Maybe that's part of their plan. Siguro plano rin nilang palambutin ang puso ko. Ohhh. They're wrong.

Matagal na kaya tong malambot. Wala naman akong dahilan para magkaroon ng pusong bato. Err. Marunong lang akong kumuntrol ng feelings. Hindi ako nagpapadala sa weird feelings na madalas nababasa sa cliche na stories. Katulad nito.

"You heard it, right? Starting this day, ang sino mang aaway sa'kin, kasama na ang mga teachers dyan sa tabi tabi ay humanda na. Haharapin niyo si Richard Felix" I said.

Halatang nabigla sila sa sinabi ko. Wala akong pinalampas, except sa principal ng school. Lola yun ni Richie, my ghad. Hindi na siguro tamang pagbantaan ko pa yun. Sus. Matanda na yun.

Now, I want to celebrate my victory.

Hindi pa ako nag-iisang buwan sa school na 'to, slave ko na agad ang anak ng may-ari. Papansin kasi eh. Tsk.

I saw Secret sa second floor ng building and she's smiling devilishly while crossing her arms over her chest.

Hindi ko na siya pinansin. Wala naman siyang silbi eh. Tsk.

Nag grand exit kaming dalawa ni Richard at saka dumiretso sa private room nila.

"Now, masaya na ako. Let's celebrate!!" I said as we step in.

This room is officially mine. Gusto kong baguhin 'to. Ang boring kasing tignan. Para ka lang nasa bahay. Kung pwede lang gawin tong theme park, gagawin ko. Wala namang magbabawal sa'kin.

I glanced at him. He was a perfect image of frustration. And I can't help myself from smiling. The evil smile.

Tinap ko siya sa balikat saka nagsalita.

"Nice...*ha...ha...ha...*" he abruptly pinched my nose kaya hindi natuloy ang nagbabadyang pagbahing ko.

"Nood chos, Wichad.." I said na nahihirapan parin dahil hawak niya pa rin ang ilong ko. Sobrang higpit pa.

Mabuti nalang nagrecess kanina sipon ko. Kaya hindi ako nahirapan sa pagddeclare.

"So? Nasaan yung dalawang ugok mong kaibigan? May task rin si kuya sa dalawang yun ah." I said.

Hindi siya sumagot. Instead pinakita niya ang kamay niya sa'kin.

"Talk to my hand, ugly"

Iniinis talaga niya ako ah. Pwes! Tignan natin kung sino ang hindi maiinis dito. Sorry ka nalang! Tsk.

I pulled his hand saka pinahiran ng sipon.

Napatalon naman agad siya sa ginawa ko at pinahid pahid ang kamay niya sa sofa saka walang humpay na nagmumura. Humagalpak naman ako ng tawa.

Ang arte talaga ng asungot na 'to.

"What's funny, idiot?!! Humanda ka!"

Bigla nalang siyang nangulangot saka ginawang bola ang nakakadiri niyang kulangot. Ipapahid na sana niya yun sa'kin pero umilag ako at tinulak ang kamay niyang may kulangot na diretso namang naglanding sa mukha niya. Dahilan para pumikit ang kulangot sa mukha niya specifically sa gilid ng ilong niya. Pff.

"Pff..! Mukha kang si Gloria Ar--!! Hahahhahahahaha!!" Hindi ko na natuloy ang pagsasalita ko dahil hindi ko na kayang pigilan ang pagtawa ko.

Tumagal ng ilang minuto ang tawa ko na sinamahan pa ng pagulong gulong sa sahig at paghampas hampas na rin. Natural na tawa lang yun.

Hahahahahahahahahahahaha! Hindi ko na kaya! Kakapusin na ako ng hininga.

"Tapos ka na?" He asked

I looked at him. Nakapamulsa siyang nakatayo sa harap ko. Wala na rin yung kulangot sa mukhang niya. Kinain na siguro niya.

I inhaled para pigilan ang pagtawa ko. Hindi na siguro ako matatapos kakatawa dahil sa Richie na to. May sense of humor rin pala siya.

"Hehehe...first time kong tumawa sa ibang tao. Hehehe." I blurted out.

Normally, kapag kasama ko lang si Dadi. Dun lang ako napapahagalpak ng tawa eh. Si Dadi lang kaya ang may kakayahan na patawanin ako ng totoo. Hindi ko aakalain na ang asungot na to ay kaya rin palang gawin yun.

Siguro epekto lang to ng gamot.

Tama.

Back to serious aura na ako. Pero kapag naiisip ko ang mukha niya kanina, hindi ko mapigilang mapangisi.

"You've made my day, Richard. Mag celebrate tayo mamaya ha. Iinvite mo yung dalawa." Iinvite ko rin si Secret.

Totoo, he made my day. Nawala ang pagkabadtrip ko sa mukha niya. Nakakabadtrip naman kasi ang pagmumukha ng kalaban mo no.

To be continued...

Don't forget to VOTE, COMMENT & SHARE.