Yürek Sancısı

3

"Vücudu çok susuz kalmış. Beslenmesine dikkat edin lütfen. Onun harici bir sorun yok."

Doktorun dediklerinden sonra herkesin içi rahatlamıştı. Kapının önünde Kazım, Esme ve Suna vardı. Serdarı tekrar görmek ona iyi gelmez diye getirmemişlerdi. Eliyle şakaklarını ovaladı Kazım. Esmeye döndü.

"Ölseydim, ölseydim de görmeseydim kızımı bu halde."

Öfkeyle baktı karısına.

"Ya da oğlun olacak o kansız doğarken ölseydi de bunca acıyı yüklemeseydi bacının omzuna."

Cevap veremedi Esme. Ne diyorsun sen diyemedi. Bİrini kurtarırken diğerinin mezarını kazıyordu elleri. Derken Korhan ailesi usulca girdi hastanenin koridoruna. Ferit Korhan en güvendiği adamının omzundan tutup kendine çekti.

"Bu kattaki tüm hastaları başka odalar sevk ettirin. Seyran çıkana kadar bizden başka kimse olmayacak burada. Kimse de bugün buraya Seyranın giriş yaptığını bilmeyecek."

Kafasını sallamakla yetindi Celil. Usulca yönetimle konulmak için çekildi ayak altından. Berivan hanım Esme hanıma içtenlikle sarıldı.

"Çok üzüldüm, nesi var gelinimin?"

Stresten ayağını sallayan Suna bir hışımla ayağa kalktı.

"Oğlunuz var Berivan hanım oğlunuz."

Anlamayan gözlerle baktı Berivan hanım sunaya.

"Nerede görülmüş nişanın iptal edilip düğün yapıldığı? Üstelik bize sorulmadan. Sizin oğlunu hiç yol yordam bilmez mi?"

Gözlerinden alev çıkarcasına Ferit'e baktı Berivan. Hangi günahımın bedeliydi bu çocuklar dermiş gibi.

"Yolda benim yordam da benim. Kural da benim koyanda benim. Şimdi müsaadenizle müstakbel karımı göreceğim."

Tam odaya gireceği sırada kolunu tuttu Suna.

"Sen benimle kafa mı buluyorsun? Bir bas geri sen. Karşında ezilip büzülen her dediğini yapan marabalar var sandın heralde?"

Dimdikti Suna. Yıkılmaz bir dağdı Feritin önünde.

"Suna"

"Ferit."

Meydan okuyorlardı birbirlerine.

"Yeter."

Kazım ağa konuya dahil olmuştu.

"Şuan seni görmek isteyeceğini sanmıyorum Ferit. Sen git başka zaman gel."

Karşı gelemedi Ferit. Ama gitmedi de oradan. Koridorun sonuna doğru ilerledi.

***

"Su, su."

Sayıklayarak uyandı Seyran. Başucundaki Ferit uzattı suyunu. Herkesin aşağı kafeteryaya inmesini fırsata çevirmiş Seyranın odasına girmişti. Suyu içtiği an rahatladı Seyran. Dili damağı kurumuştu. Suyu verenin Ferit olduğunu görünce tüm kan beynine sıçradı yeniden.

"Senin ne işin var burada? Allah aşkına öldürmek mi istiyorsun beni?"

"Neden yemeden içmeden kesildin?"

Histerik bir kahkaha attı Seyran. Hafif doğrulup yakasından tuttu Feriti ve kendine çekti. Çok yakındılar, dudakları birbirine değecek kadar yakındı.

"İstemiyorum evlenmek."

"Sevdiğin biri mi var?"

Geri çekildi Seyran.