Can Kırıkları

40.Bölüm

-Aydın'da koruyucu ailesi olduğumuz bir çocuk..

İçimden Korhan'ın verdiğim cevabı sorgulamaması için dua ediyordum.

-Annem hiç bahsetmemişti.
-Annenle eskisi gibi değiliz. Bunu biliyor olman lazım.
-Biliyorum.Hiç birşey eskisi gibi değil zaten.
-Bunu anlamana sevindim Yüzbaşı.

Masamın tekrar başına geçmek için yanından geçeceğim zaman Korhan bir adım atarak tekrar önüme geçti.

-Konuşmamız yarım kalmıştı.
-Hangi konuşma.
-Mert ve sen.
-Bu konuyu fazlasıyla konuştuğumuzu düşünüyorum. Sen inanmak istemesende ben onunla evleneceğim. Ve yine kabul etmesende benim onunla bir geçmişim var.

Korhan tam bir şey diyeceği zaman telefonu çalmıştı. Bugün ne onun ne benim telefonum susmamıştı.
Cebinden çıkardığı telefona bir bakış atıp kulağına götürdü.

-Pek sayılmaz ne oldu?
-Alper'i ararım gelir yanına.

Korhan başının üzerinden bana dönüp baktıktan sonra tekrar konuşmaya devam etti.

-Tamam birazdan orda olurum sen arabadan çıkma. Konum at.

Korhan telefonu kapattıktan sonra elindeki telefonu işaret edip "Seval" diye kiminle konuştuğunu belirtti.
Kaşımı kaldırıp sorgularcasına baktığımda açıklama gereği duydu.

-Bugün hastanede elime dikiş atan doktor. Arabası bozulmuş gidip çekici bulmam lazım.
-Neden açıklama yapıyorsun. Tişörtün kurumuştur bekle getireyim.

Korhan'ın tek bir cümle daha söylemesine izin vermeden salondan çıkıp makineden tişörtünü aldım. Tekrar salona geçtiğimde yüzüne bakmadan tişörtünü uzatıp bilgisayarın başına geçtim.

Korhan ona uzattığım tişörtü sargılı elinden dolayı yavaşça giyinirken gözümü bilgisayar ekranına çevirmiştim çoktan.

-Yaren.Düşündüğün gibi değil. Seval sadece arkadaşım
-Bak yüzbaşı. Ben seninle olan defteri çoktan kapattım. Kiminle aranda ne var umrumda değil. Evime almam sargını yenilemem tamamen beni koruyan bir asker olduğun içindi. Başkası da olsa aynı şeyi yapardım.Ben buraya gelmemişim ve karşına çıkmamışım gibi hayatına devam et. Kısa zaman sonra bu şehirden gideceğim ve sen yine benim hayatımda olmayacaksın.
-Yanılıyorsun bundan sonra hiç çıkmayacağım hayatından.
-Bu kadar yeter yüzbaşı. Tişörtünü de giydiğine göre arkadaşının yanına gidebilirsin.

Başımı tekrar eğip bilgisayara odaklanmaya çalıştım. Korhan bir kaç dakika bekledikten sonra hızlı adımlarla önce salondan sonra ise evden çıkıp gitmişti. Kapının kapanma sesiyle birlikte elimdeki bilgisayarı kapatmış karşımdaki duvarı boş bakışlarla izlemeye başlamıştım. Onu bu saatte rahatlıkla arayabildiğine göre düşündüğümden daha yakındı arkadaşlıkları. 4 yıl tek başına zaman geçirecek değildi ya. Korhan bana hislerini açmadan öncede kadınlarla ilişkisi olduğunu söylemişti. O zamanlar bu duruma çok takılmamıştım sonuçta ben hayatında yokken yaşadıkları beni ilgilendirmezdi.Ama ya yine aynısı olduysa yine 4 yıl boyunca başka kadınlarla olmaya devam ettiyse. Ne değişecek Yaren?

Sen zaten onla olamazsın ki artık. Zaten o terk etti seni. Niye sana sadık kalsın? Seviyorum demesi neyi değiştirir en son seviyorum dediğinde hayatının en büyük kazığını atmıştı sana.
Ne onun bakışlarına kan ne de güzel sözlerine inan. Ne onun sevgisine ihtiyacın var ne yanında olmasına. Kurduğun düzeni bozmasına hayatını yeniden alt üst etmesine izin verme. Yıllardır bu ve buna benzer sözlerle kendimi telkin ediyordum. Az önce kapattığım bilgisayarı tekrar açtım.Ve yine aynı hırsla işime odaklandım.
Bir gün yeniden birine güvenecek ve sevecektim.